«Δεν σκέφτομαι πια τον θάνατο με ρομαντικό τρόπο» Robert Smith

Αν δεν ερωτεύτηκες με το Friday I’m in love, αν δεν έκοψες φλέβες με το Lovesong κι αν δεν έβαλες για ύπνο τη θλίψη σου με το Lullaby, τότε δεν έχουμε θεραπεία (The Cure) για σένα! Χαρακτηριστική φωνή, ακόμα πιο χαρακτηριστικό στιλ και τη μελαγχολία μιας εφηβείας που παραμένει ρομαντική και ευαίσθητη, ο Ρόμπερτ Τζέιμς Σμιθ (Robert James Smith) γεννήθηκε στο Μπλάκπουλ, στο Λάνκασιρ της Κεντρικής Αγγλίας, από οικογένεια μουσικών, στις 21 Απριλίου 1959 και είναι Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός και παραγωγός δίσκων. Είναι το μόνο σταθερό μέλος του ροκ συγκροτήματος The Cure, το οποίο ίδρυσε μαζί με άλλους μουσικούς το 1976. Υπήρξε επίσης βασικός κιθαρίστας του συγκροτήματος Siouxsie and the Banshees από το 1982 έως το 1984.

Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική από παιδί και κατά την εφηβεία του ίδρυσε μαζί με συμμαθητές το μέταλ-πανκ συγκρότημα Malice. Οι Malice αργότερα μετονομάστηκαν σε Easy Cure και τελικά το όνομα συντομεύθηκε σε Cure. Οι Cure σήμερα θεωρούνται ένα από τα γνωστότερα στον χώρο της ροκ-νιου γουέιβ μουσικής με 13 στούντιο άλμπουμ και εκατομμύρια πωλήσεις.

Ο Σμιθ είναι γνωστός για τη χαρακτηριστική φωνή του, το στυλ παιξίματος στην κιθάρα και την εκκεντρική του εμφάνιση. Αυτά τα τελευταία δύο χαρακτηριστικά είχαν μεγάλη επίδραση στην υποκουλτούρα των γκοθ που γνώρισε άνθιση τη δεκαετία του '80. Ο Σμιθ τιμήθηκε με συμπερίληψη στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Cure το 2019.

Με αφορμή τα γενέθλιά του, θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις

«Ποτέ δεν μετάνιωσα που δεν έκανα παιδιά. Η νοοτροπία μου από αυτή την άποψη ήταν σταθερή. Δεν ρωτήθηκα για να γεννηθώ και αρνούμαι να επιβάλω τη ζωή σε κάποιον άλλον».

«Σε ορισμένες περιπτώσεις, μου αρέσει πολύ να εκνευρίζω τους ανθρώπους που πρέπει να εκνευρίζονται».

«Πολλοί δημοσιογράφοι δυσκολεύονται για την εμφάνισή μου, αλλά δεν έχω γνωρίσει ποτέ δημοσιογράφο στον οποίον θα προτιμούσα να μοιάζω».

«Πάντα περνούσα περισσότερο χρόνο με ένα χαμόγελο στα χείλη παρά όχι, αλλά το θέμα είναι ότι δεν γράφω γι' αυτό».

«Χάνω τον εαυτό μου στη μουσική γιατί δεν με ενοχλεί να εξηγήσω τι νιώθω σε κανέναν γύρω μου».

«Αν νιώθετε αποξενωμένοι από τους ανθρώπους γύρω σας, είναι επειδή κανείς δεν προσπαθεί να σας καταλάβει».

«Όταν ξεκινήσαμε δεν ήμουν ο τραγουδιστής. Ήμουν ο μεθυσμένος κιθαρίστας του ρυθμού που έγραψε όλα αυτά τα περίεργα τραγούδια».

«Κάθε φορά που παίζω ένα τραγούδι μου φαίνεται πιο αληθινό».

«Κάνω μια δουλειά που πραγματικά αγαπώ και διασκεδάζω κάπως. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορείς να μεγαλώσεις αν δεν γκρινιάζεις για τη δουλειά σου».

«Δεν σκέφτομαι πια τον θάνατο με ρομαντικό τρόπο».

«Νομίζω ότι αν γίνεις γονιός σταματάς να είσαι παιδί και αλλάζει η θέση σου σε σχέση με τους γονείς σου».

«Χωρίς πίστη ότι υπάρχει ένας κόσμος πέρα από αυτόν στον οποίο ζούμε, δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από το άγχος».

«Αλλά όλοι όσοι γνωρίζω φτάνουν σε ένα σημείο όπου πετούν τα χέρια τους και θυμώνουν για λίγο. Αλλιώς ποτέ δεν ξέρεις ποια είναι τα όριά σου. Κι εγώ απλώς προσπαθούσα να βρω τα δικά μου».

«Το να ζεις, είναι απαίσιο για μένα».

«Το πρόβλημα καθώς μεγαλώνεις είναι, από την άποψή μου, μετά από ένα συγκεκριμένο ποσό τραγουδιών, τείνεις να αρχίσεις να γράφεις κάτι και μετά σταματάς και λες, "Περίμενε, νομίζω ότι το έχω γράψει ξανά"».

«Είναι πραγματικά εύκολο να γλιστρήσεις σε μια κατάθλιψη που τροφοδοτείται από το ανούσιο της ύπαρξης».

«Το να αρνείσαι να μεγαλώσεις είναι σαν να αρνείσαι να αποδεχτείς τους περιορισμούς σου. Γι' αυτό δεν νομίζω ότι θα μεγαλώσουμε ποτέ».

«Η ιδέα της επανεφεύρεσης μου φαινόταν πάντα περίεργη».

«Δεν ξέρεις πραγματικά ένα τραγούδι μέχρι να το παίξεις ζωντανά».

«Δεν υπάρχει καμία ελπίδα να χαλαρώσω εντελώς στη σκηνή. Αν το έκανα, θα καθόμουν και θα κοιμόμουν».

«Μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω, με ποιον είμαι και πού είμαι. Επιπλέον, δεν είμαι πραγματικά άνθρωπος της συνήθειας, γιατί αυτό που κάνω στη δουλειά μου είναι να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και να παίζω συναυλίες σε ανθρώπους και περιστασιακά να κάνω πολύ περίεργα πράγματα».

«Το διάβασμα είναι κάτι που μου έχει λείψει πολύ, το να μην μπορώ να μπω στους κόσμους των ανθρώπων».

«Είμαι χαρούμενος πολλές φορές. Έχω κάνει πολύ περισσότερα από όσα πίστευα ποτέ ότι θα έκανα».

«Η ερμηνεία δεν μου έρχεται έτσι φυσικά, παρόλο που το κάνω χρόνια».