Η μόδα θέλει άλλοθι, το στιλ προσωπικότητα

Το SYMBOL*, του Στάθη (Τσαγκαρουσιάνου) το 'νοιωσα δικό μου από την πρώτη στιγμή που το είδα, που το ξεφύλλισα, που το μύρισα (ναι, τα μυρίζεις τα περιοδικά), που το διάβασα.

Τι σας λέω τώρα, ε; Γυρίζω πίσω. Χρόνια πίσω. Και σας παίρνω κι εσάς μαζί. 

Ας όψονται οι ανακατατάξεις μου και η τρέλα μου (καλοκαιριάτικα!) της τακτοποίησης.

Τακτοποίηση των πάντων, λοιπόν, Αυγουστιάτικα! Περιοδικά, αρχεία, σημειώσεις, χαρτούρα. Να μπούν σε μια τάξη (λεμε τωρα..)

Κι ήρθε και η σειρά του (του SYMBOL) να... νοικοκυρευτεί στα κουτιά και στα ράφια του (μου). Και να τα τεύχη, και να τα εξώφυλλα, και.. τσούουπ μπροστά μου ξαφνικά και απροσδόκητα τευχος παλιό κι αγαπημένο.

14 χρόνια πισω! Μάλιστα, 14!  Και ιδού συνέντευξη της αφεντιάς μου και άλλων πέντε υπέροχων φιλενάδων "κυριών Διευθυντριών γυναικείων περιοδικών". Η Χαρά, η Μόλλυ, η Κατια, η Μαρία, η Έλενα.

Και πέφτω με τα μούτρα στην ανάγνωση και στην ανάμνηση. 

Και να η νοσταλγία, και να (άντε πάλι) η αυτοκριτική, και να όλο το μελό μου "είναι" στο μεγαλείο του, και να ο στίχος του Παπάζογλου "όλα τριγυρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν", σφήνα στο μυαλό μου.

Κορίτσια μου, δεν ξέρω πόσο άλλαξε το έξω μας. Μπορεί λίγο, μπορεί πολύ, μπορεί καθόλου.. Ασε που παίζει να  να γίναμε και καλυτερότερες (!), με τα χρόνια και τη γνώση. Πώς λέει ο Σαββόπουλος, "κι όπως μεγαλώνουμε κι όμορφα παλιώνουμε"; αυτό!

Το θέμα μου όμως δεν είναι το "έξω" μας, αλλά οι κουβέντες μας. Αυτά που λέμε. Όλες μας. Έχουν αληθεια, χιούμορ, ζωντάνια, τόλμη.

Είναι σαν να μας ακούω να μιλάμε σήμερα, τώρα! Για τη δουλειά, για μας, για την Τέχνη, για τη μόδα, για την πολιτική.

Όχι, για την "κριση" δεν μιλάμε.

Αυτή δεν υπηρχε, τότε, ουτε στους εφιάλτες μας.

Όμως δεν είναι η αγνοια ή η αδιαφορία του "τι το μέλλον θα φέρει", που κάνει το "τότε" μας να γίνεται "τωρα". 

Είμαστε χαλαρές και σίγουρες και χαμογελαστές.

Είμαστε ο εαυτός μας...

Κι αυτό είναι το ζητούμενο. Σε κάθε στιγμή.

Αν εμείς οι ίδιες είμαστε ο εαυτός μας, κανένας και τίποτα δεν ορίζει, δεν μπορεί να ορίσει, τη σκεψη και τη ζωή μας.

Αυτό είναι σταθερή αξία. Και είναι σημαντικό να το εμπεδώσουμε. Για το καλό μας!

Και βέβαια, επειδή σας θέλω πάντα μεσα στο παιχνίδι, ιδού ένα μικρό απόσπασμα της συνέντευξης, εν έτει 2000, για ..του λόγου το αληθές!

-Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μόδας και στιλ?

" Η μοδα είναι εφήμερη, το στιλ διαχρονικό. Η μοδα εχει πελάτες, το στιλ έχει γοητεία. Η μόδα θέλει άλλοθι, το στιλ θέλει προσωπικότητα. Η μόδα χρησιμοποιείται, το στιλ δημιουργείται."

- Ποιο πολιτικό πρόσωπο ξεχωρίζετε για το στιλ του?

" Στιλ στην πολιτική είναι η ευθύτητα, η ειλικρίνεια, η ευαισθητοποίηση. Είναι οι συμβατικότητες που παραμερίζονται, η υπευθυνότητα, η αμεσότητα. Είναι η απλότητα, η υπέρβαση, η εντιμότητα."

Αυτά, κορίτσια μου και τα ξαναλέμε.

* εννοείται πως αγάπησα (και αγαπω) το ..παιδάκι, του SYMBOL, τη LIFO!

**τις συνεντεύξεις, τότε, είχε κάνει ο καλός και αγαπητός συνάδελφος Αντώνης Τσιπιανίτης.