Μέρες (και νύχτες)  ανάμεσα στο κόκκινο και το... κόκκινο

...Το ζούσαμε σαν παιχνίδι. Σαν τρόπο ύπαρξης και στάση ζωής. Δικιά μας  τώρα, η ευθύνη! Του εαυτού μας , εκείνων που αγαπάμε, των άλλων

Τίποτα, πια, "εκ του ασφαλούς". Τίποτα που να  περισσεύει. Καμιά παλιά "συνταγή" δεν πετυχαίνει.

13033 : να πάρω ΟΚ μετακίνησης. Να περπατήσω. Να δω την άδεια καινούργια πόλη μου.

Τρελό, ξαφνικό, πρωτόγνωρο. Σενάριο  τολμηρό που έχει όλες κι όλους μας για ήρωες και ηρωίδες του.

Αντιμέτωπος ο καθένας μας με το είδωλο του .

Θέλω να μπορώ να με οδηγώ  Έστω και με κλειστά μάτια. Ν'ανακατεύω τα δικά μου υλικά, μ'αυτά που μου επιτρέπονται. Χωρίς ελαφρότητες , μυστικά, ψέματα . 

Τα όνειρα και οι επιθυμίες, σε αναλογίες άνισες και προσωπικές, είναι επιτρεπτά, απαραίτητα και αναγκαία. "Επιβάλλονται", θα  έλεγα. Για το αύριο. Που θα'ρθει σαν έκρηξη, σαν μεθύσι, σαν γιορτή.

Για τώρα, η ζωή στο instagram περνάει σαν βιντεάκι, σαν σλόγκαν, σαν διαφημιστικό σποτάκι. 

Μέρες (και νύχτες)ανάμεσα στο κόκκινο και στο... κόκκινο. Διεκδικούν  το απόλυτο της έντασης και της διάρκειας. 

Η σκέψη στο "μετά". Γεννιέται, μεγαλώνει, ομορφαίνει, ενηλικιώνεται και ξαφνικά εκρήγνυται.

Χωρίς προειδοποίηση.

forma.gov.gr Συμπληρώνω το χαρτί. 1,2,3,4,5,6 Ποιος μπορεί να μου πει τι να πετάξω, τι να κρατήσω  από τις ώρες, τις στιγμές, τις μέρες. 

Λέγαμε πως η έκπληξη θα είναι πάντα το παρελθόν μας. Γελαστήκαμε.

Απρίλης ανοιξιάτικος από αύριο. Αποφασισμένος για όλα, όπως εμείς.

Προχωράει γυμνός για να απολαύσει τις περιπέτειες και τις αλήθειες κάθε μιας από τις μέρες του. Μαζί μ'εμάς. Που μέρα με τη μέρα τα βρίσκουμε αλλιώς με τον εαυτό μας. Για ν'αποδείξουμε πως δεν είμαστε αθέατοι. Χάρτινοι ίσως, μα σκληροί κι ανθεκτικοί.

Ξέρουμε να αφουγκραζόμαστε, μαθαίνουμε να ζούμε αλλιώς, μπορούμε, πάντα, να ονειρευόμαστε.

Να λέμε πως τούτος ο Απρίλης μπορεί θα μας κάνει να ζήσουμε τις καινούργιες στιγμές σαν μικρά θαύματα. Αυτό κι αν θα είναι ανατροπή μέσα στην κλειστή, απομονωμένη, ανυπεράσπιστη καθημερινότητα μας. Αυτό κι αν θα μικρύνει τις αποστάσεις, κι αν θ' αλλάξει τα περιθώρια.

Κανείς και τίποτα δεν μας σταματάει.Θα νικήσουμε. Είμαστε του πάθους.  Από μόνοι μας  μια επανάσταση. Σαν την Άνοιξη. Που είναι εδώ και φαίνεται! Και είναι του πάθους γι αυτό και επαναστατικά αληθινή!