Μαριάννα Πολυχρονίδη: «Η μεγαλύτερη ομίχλη, πιστεύω, έχει πέσει στα όνειρα μας»

Η Μαριάννα Πολυχρονίδη, σαν ηθοποιός αποδεικνύει καθημερινά, ότι διαθέτει το ταλέντο της επαφής με το κοινό. Τώρα, μας εκπλήσσει και σαν τραγουδίστρια. Είναι η βασική ερμηνεύτρια στον καινούργιο δίσκο του Θάνου Μικρούτσικου. Αλλά είναι και το "πουλέν" του διάσημου δημιουργού και συνθέτη.

«Η Μαριάννα έχει πολύ μεγάλες φωνητικές δυνατότητες, αλλά με εξέπληξε με την εκφραστικότητά της και με τη δυνατότητά της να ερμηνεύει τραγούδια διαφορετικού ύφους με τις συλλαβές και τις λέξεις να ζουν στο στόμα της», μας είπε ο Θάνος Μικρούτσικος. Και η Μαριάννα; Εκείνη, λέει απλά, ότι ζει το δικό της παραμύθι.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Νινιού

- Λουδοβίκος των Ανωγείων, Κυπουργός, Λειβαδάς, Μάλαμας και τώρα Μικρούτσικος. Είναι κάτι που σε αγχώνει σε αυτές τις συνεργασίες;

Να είναι καλή η φωνή μου, να μην αρρωστήσω (γελάει). Δε με αγχώνει κάτι με την με την έννοια του κακού άγχους, γενικά δεν είμαι αγχώδης. Είμαι ήρεμος άνθρωπος. Θα 'λεγα ότι αυτές οι συνεργασίες με προκαλούν, δε με αγχώνουν. Με προκαλεί κάθε φορά να μπω στο πνεύμα του κάθε συνθέτη, ή τραγουδοποιού, και να ντυθώ αυτόν το ρόλο - γιατί εγώ τα βλέπω λίγο έτσι, μιας και είμαι και ηθοποιός.

- Πες μου λίγα λόγια για το Θάνο Μικρούτσικο…

Εγώ τον Θάνο Μικρούτσικο τον αγαπώ, θα ξεκινήσω από εκεί... Γνωριστήκαμε πριν ενάμιση χρόνο που έπαιζα σε ένα κλασσικό μιούζικαλ, τον “Bιολιστή  στη στέγη”. Ήρθε, λοιπόν, εκεί ο Θάνος Μικρούτσικος και είδε την παράσταση και μετά ήρθε στο καμαρίνι. Ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα από κοντά, μου είπε «συγχαρητήρια,  μου άρεσε πάρα πολύ η παράσταση», και, μάλιστα, μου είπε «συγχαρητήρια και σε σας».

Πήρα, λοιπόν, και εγώ το θάρρος και του είπα, ξέρετε κάτι, θα είμαστε μαζί στην επόμενη παράσταση που έχω κλείσει στο Μπάντμιγκτον με τον Καββαδία... Χάρηκε πάρα πολύ, και μου είπε «είμαι τόσο τυχερός»! Και εγώ έπαθα σοκ και του λέω μου κάνετε πλάκα; Ποιος είναι ο τυχερός σε αυτήν εδώ την παρέα...

Γενικά, ο Θάνος Μικρούτσικος είναι πολύ χειμαρρώδης, συνέχεια μου λέει ότι βλέπει πολύ ωραία πράγματα σε μένα και δε σου κρύβω ότι εγώ ήμουνα και είμαι λιγάκι επιφυλακτική -  λέω «δε μπορεί»... και θεωρώ  ότι καλύτερα να είμαι πιο μαζεμένη, παρά να με πάρει και μένα το κύμα...

Άρχισα και εγώ να βελτιώνω τον εαυτό μου και άρχισα μαθήματα με τη δασκάλα μου την Άρτεμη Τοπούζη που την έχει παραδεχτεί και ο Θάνος Μικρούτσικος στις συνεντεύξεις του, ότι είναι φοβερή δασκάλα.

Έτσι ξεκινάει για μένα ένα μεγάλο ταξίδι γιατί ανακαλύπτω ότι μου αρέσει πολύ αυτό που πάει να γίνει, ότι μου αρέσει πολύ το ψάξιμο μέσα μου και μου αρέσει πολύ αυτό που γίνεται μαζί με το Θάνο. Ότι βλέπουμε με πολύ κοινό τρόπο τα πράγματα και μου έχει ανοίξει ένα κόσμο πολυσύνθετο γιατί είναι ένας πολυσύνθετος συνθέτης. Στην ουσία κανείς δεν γνωρίζει καλά τον Θάνο Μικρούτσικο. Όλοι του αναγνωρίζουμε τα μεγάλα τραγούδια αλλά δεν ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει γράψει μουσική για μπαλέτο, έχει γράψει συμφωνική μουσική, μουσική για θέατρο, για παιδικό θέατρο, για παιδικό μιούζικαλ. Τον Θάνο τον ιντριγκάρει πολύ ότι είμαι ηθοποιός και μεταμορφώνομαι.

-Επειδή σε βλέπω πολύ ενθουσιασμένη με το τραγούδι, υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή να  αφήσεις το θέατρο;

Σε αυτήν την ερώτηση δε μπορώ να σου απαντήσω ακριβώς. Το θέμα είναι ότι εδώ και 15 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, αν κάποια στιγμή απείχα, μου έλειπε. Δε μπορώ να επιλέξω αυτή τη στιγμή. Και οι σπουδές μου στην μουσική με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στο θέατρο, εγώ εντάσσω το ένα μέσα στο άλλο. Και από την άλλη, οι θεατρικές μου σπουδές με βοηθάνε πάρα πολύ στο τραγούδι...

-Ποια είναι η ομίχλη των καιρών μας;

Αυτό το καθημερινό που ζούμε. Η μεγαλύτερη ομίχλη, πιστεύω, έχει πέσει στα όνειρα μας, γιατί φοβόμαστε και να ονειρευτούμε, γιατί φοβόμαστε να δούμε παρακάτω.

-Τελικά το ταλέντο αρκεί  για να γίνει κάποιος ηθοποιός ή τραγουδιστής;

Αυτό είναι τεράστια κουβέντα. Βασικά, νομίζω ότι το ταλέντο είναι η πρώτη ύλη. Αλλά έχω δει ταλέντα στην Ελλάδα που δε δούλεψαν ποτέ. Αυτό που σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο είναι και η δουλειά. Κατά πόσο είσαι διατεθειμένος να δουλέψεις. Τώρα αν με ρωτάς για τις δημόσιες σχέσεις και όλα αυτά, εμένα δεν με αφορούσαν. Ίσως γι’ αυτό να είμαι συχνά αθόρυβη - αυτό που λέμε στην απ’ έξω-  αλλά πάντα έχω δουλειά.

-Κινείσαι σε περισσότερους από έναν καλλιτεχνικό χώρο, αφού ασχολείσαι και με την μουσική. Ποιος χώρος είναι ο πιο δύσκολος;

Η αλήθεια είναι ότι σε όποιον χώρο κινείσαι θεωρείς ότι είναι και ο πιο δύσκολος. Στην τηλεόραση και στο θέατρο είδα πάρα πολύ βρώμα και αρκετά μεγάλες δυσκολίες που δεν ταίριαζαν στον χαρακτήρα μου. Χωρίς να έχω μπει στα βαθιά στο χώρο της μουσικής τα έβλεπα πιο ρομαντικά όλα ένα ροζ συννεφάκι. Άλλα μπαίνοντας εκεί, βλέπω ότι έχει δυσκολίες. Καταλήγω ότι αν ο καθένας μας, σε όποιον χώρο και αν κινείται, μπορεί να θωρακίζει τον εαυτό του και να ξέρει που πατάει και ποιος είναι και μπορεί να στηρίζεται στις δυνάμεις του, όλα αυτά λίγο θα τον επηρεάσουν και θα του κάνουν κακό. Θα βρει το δρόμο του .

-Θέατρο, τηλεόραση, μουσική σκηνή τώρα.  Ποιο είναι αυτό που πραγματικά προτιμάς.

Δεν ξέρω να απαντήσω. Οι ηθοποιοί τις περισσότερες φορές λένε πώς προτιμούν το θέατρο. Εγώ πάλι όχι, αλλά αυτή τη στιγμή η τηλεόραση δεν με αφορά. Άλλα πιστεύω ότι, όσο και αν σου φαίνεται παράξενο, το παίξιμο στην κάμερα και το παίξιμο στο θέατρο, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Είναι δύο διαφορετικές δουλειές. Εγώ τα αγαπώ και τα δύο. Στο θέατρο  κάποιον που είναι στην τελευταία σειρά ίσως μπορέσεις να τον “κοροϊδέψεις”, στην κάμερα όμως, που έρχεται ο φακός στα μάτια σου, και η αλήθεια που βγαίνει εκεί είναι και η πραγματικότητα,  πρέπει να παίξεις με την έκφραση σου και εκεί δεν μπορείς να κοροϊδέψεις κανέναν.
 

-Τι είναι αυτό κατά τη γνώμη σου που δεν υπάρχει στις μέρες μας και δεν βγαίνουν ηθοποιοί σαν τους παλιούς ... τα μεγαθήρια;

Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλοί καλοί ηθοποιοί και στις μέρες μας. Υπάρχουν ηθοποιοί που με τρομερή συνέπεια και συνέχεια έχουν παίξει πανδύσκολους ρόλους και έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους παλιούς ηθοποιούς. Απλά έχουμε μια παλαιολαγνεία... Ήταν διαφορετικά και τα πράγματα. Κατ’ αρχήν υπήρχαν λιγότερες παραστάσεις και ξεχώριζαν οι πέντε πρωταγωνιστές, για παράδειγμα.

-Θέλεις να μου πεις κάποιους ηθοποιούς που θαυμάζεις και τους θεωρείς πολύ καλούς;

Ίσως αδικήσω κάποιους… Eνδεικτικά, θα σου πω τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, που τον αγαπώ και τον θαυμάζω πολύ, που με έχει βοηθήσει πολύ και έχουμε κάνει ατέλειωτες κουβέντες μαζί. Τον Νίκο Κουρή, τη Στεφανία Γουλιώτη, τον Νίκο Παπαγιάννη. Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που σηκώνουν στις πλάτες τους μεγάλους ρόλους και με μεγάλη επιτυχία.

-Πολλές φορές ηθοποιοί στο θέατρο,  μου έχουν πει ότι την ώρα της παράστασης διαλέγουν έναν θεατή και παίζουν γι’ αυτόν…

Μόνο αν είναι κάποιος δικός σου κάτω. Εγώ δεν το κάνω. Υπάρχουν παραστάσεις  που πραγματικά δεν μπορείς να δεις το κοινό.

-Ποιο κατά τη γνώμη σου είναι το ιδανικό κοινό;

Το κοινό που έρχεται καθαρό, χωρίς καμία προκατάληψη ούτε αρνητική ούτε θετική. Που έρχεται με την ωραία του ενέργεια, αγνό να δει και να ακούσει. Τα παιδιά είναι ένα τέτοιο κοινό. Έχω αγαπήσει πολύ το παιδικό θέατρο και ένας λόγος είναι και αυτός. Έχω παίξει σε πολλές παραστάσεις της Ρουγγέρη. Μου αρέσει  πολύ η ενέργεια των παιδιών. Τα παιδιά δεν έχουν δεύτερη σκέψη και πρέπει να είσαι απολύτως ειλικρινής μαζί τους. Δε μπορείς να τα κοροϊδέψεις. Αν κάποια στιγμή δεν έκλαιγα, άκουγα  από κάτω «ε, αυτή δεν κλαίει, ψέματα το κάνει»...

-Το να πρέπει να υποδύεσαι κάθε φορά κάποιον ρόλο - πολλές φορές για καιρό - έχει κάποια επίπτωση στο χαρακτήρα σου; Με την έννοια ότι μπορεί να αλλοιώσει αυτό που πραγματικά είσαι και να γίνεις κάτι άλλο, σχετικό με τον ρόλο;

Εγώ δεν πιστεύω σε αυτό. Αν γινόμασταν κάποιοι άλλοι με την έννοια που το λες, θα καταλήγαμε όλοι στο φρενοκομείο. Στην υποκριτική  έχω δει ηθοποιούς για παράδειγμα να παίζουν ένα ρόλο δραματικό, να κυλιούνται κάτω και να κλαίνε και να μη μπορούν να σου περάσουν τίποτα, παρά μια στεναχώρια ότι αυτός απλά υποφέρει. Εγώ σαν ηθοποιός μπορώ να το εντοπίσω αυτό, το κοινό απλά δεν θα του αρέσει αυτό που βλέπει. Εξάλλου γι’ αυτό πάμε στις σχολές, για να μάθουμε τις τεχνικές να μην γίνουμε ο ρόλος μας. Απλά να μεταμορφωνόμαστε για όσο χρειάζεται.

-Πιστεύετε ότι οι ηθοποιοί είναι υποκριτές;

Θα σου πω μία ατάκα που εμένα με εκφράζει: «Eγώ θα λέω ψέματα μόνο μετά πληρωμής».

-Θεωρείς ότι η απάντηση στην κρίση είναι η τέχνη;

Εντάξει, έχουμε δει μέσα από την ιστορία, και την ελληνική και την παγκόσμια, ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, η τέχνη μεγαλουργεί και μπορεί και να καθοδηγεί. Σίγουρα δείχνει ένα φως, δείχνει έναν δρόμο. Και αν και αποφεύγω να μιλάω πολιτικά, πιστεύω ότι χρειάζεται μια ένωση να δούμε τι μας ενώνει, ποια είναι η κοινή μας πορεία. Νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά σε αυτό το σημείο.

-Πρέπει να κάνουμε θυσίες για τον έρωτα;

Όχι, νομίζω ότι δεν πρέπει να κάνουμε θυσίες στον έρωτα και γενικά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον έρωτα, έχει να κάνει και με τις άλλες σχέσεις, με τις φιλικές, με τις επαγγελματικές. Δεν πρέπει να πιέζουμε τα πράγματα και δεν πρέπει να πιεζόμαστε. Συνήθως, σου δείχνει το πράγμα προς τα που πάει. Πρέπει να είμαστε πιο ανοιχτοί και να αφουγκραζόμαστε.

-Τώρα είσαι ερωτευμένη;

Αν και δε θα ήθελα να απαντήσω, παρόλα αυτά, θα πω ναι, είμαι!

-Τι πιστεύεις ότι φταίει και οι άντρες και γυναίκες δεν μπορούνε να συναντηθούμε;

Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν κάθεται κανένας να τα βρει με τον εαυτό του, να μάθει τον εαυτό του. Και νομίζουν ότι τους φταίνε οι άλλοι. Δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ τους ανθρώπους, δηλαδή οι άντρες και γυναίκες. Έχω δει και άντρες καλούς και γυναίκες κακές,  τα έχω δει όλα.

Αν ο κάθε άνθρωπος γνωρίσει καλά τον εαυτό του και δει και δείξει τι ακριβώς θέλει, να δώσει και σαφές μήνυμα στον άλλον… εάν αφήσουν και τους εγωισμούς στην άκρη, πιστεύω ότι θα συναντηθούν. Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα «είμαστε μαζί».

-Πες μου ένα στίχο τραγουδιού που σε έχει πραγματικά συγκινήσει. Κάποτε είχες πει ότι είχες συγκινηθεί από τη “Σωτηρία της ψυχής”.

Είναι ένα τραγούδι που βρίσκεται στο δίσκο και είναι και αυτός της Λίνας Νικολακοπούλου. Είναι ένα τραγούδι για το οποίο έχει μιλήσει και ο Θάνος στις συνεντεύξεις και είχε πει «πιστεύω ότι μετά τη “η σωτηρία της ψυχής” με τον στίχο αυτό η Λίνα ξεπέρασε τον εαυτό της». Είναι ένα τραγούδι που περιγράφει λίγο και αυτό που ζούμε σήμερα και λέγεται “Πίνακες” . Λέει μέσα το εξής:

“Να ονειρευτούμε αλλού να πάμε

Τώρα πια. Δεν ξέρεις πια. Δεν έχουμε

Όπου και να θέλουμε να πάμε

πρέπει τώρα λένε να προσέχουμε”

O στίχος από μόνος του είναι ένα διαμάντι αλλά και η μουσική που φτιάξανε και βάλανε από πάνω το έχει κάνει ένα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΌ  για μένα τραγούδι.

Έπαθα τέτοιο σοκ με αυτό το τραγούδι που είπα ότι πρέπει να καταφέρω να το πω. Και οφείλω να τα καταφέρω να το πω, για τους ανθρώπους της γενιάς μου, που μας έχουνε κάψει.

Στο δίσκο υπάρχουν απρόσμενα καλά και ανεβαστικά κομμάτια. Υπάρχουν και ethnic πράγματα υπάρχουν και κλασικά πράγματα, υπάρχουν έτσι και… σκοτεινιές, υπάρχει και το μοιρολόι - που είναι και η Κρήτη στη μέση να μην ξεχνιόμαστε. Και σε όλα αυτά, έρχεται ο Θάνος να μας κάνει ένα δώρο σε όλους, γιατί για μένα ήτανε δώρο, και έρχεται να κλείσει ο δίσκος με φωνές μεγάλων ποιητών

Ρίτσος, Καββαδίας, Αναγνωστάκης… Και εκεί καταλαβαίνεις ότι υπάρχει ελπίδα και πηγάζει από τις ρίζες σου. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιείς ποιός είσαι!

-Αν δεν ήσουνα ηθοποιός και τραγουδίστρια, ποιο είναι το ταλέντο που θα ήθελες να έχεις;

Θα μπορούσα να είμαι διακοσμήτρια γιατί τον τελευταίο καιρό,  που με χάνεις που με βρίσκεις, μέρα παρά μέρα, στα παλαιοπωλεία είμαι. Είναι με αυτό που καταπιάνομαι το τελευταίο καιρό. Να παίρνω παλιά έπιπλα και να τα αλλάζω, να τα μεταμορφώνω.

-Ισχύει αυτό που λένε κάποιοι ότι δεν θέλουν να αγοράζουν παλιά έπιπλα γιατί ίσως αυτά κουβαλούν την κακή ενέργεια των πρώην ιδιοκτητών τους;

Είναι πως επιλέγεις να το δεις. Εγώ επιλέγω να δω ότι αυτά τα έπιπλα έχουν καλή ενέργεια. Και γιατί να καταλήξουν σε ένα μαγαζί με βρώμα και σκόνη για παράδειγμα και να μη τους δώσεις μία ακόμη ευκαιρία; Εγώ τα παίρνω και τα αλλάζω τελείως, τα βάφω, χρώματα, πατίνες, ένας χαμός. Έχω φτιάξει πολλά πολλά έπιπλα και φίλων μου και δικά μου.

Φυσικά έχω και τα κοσμήματα και όλα τα άλλα που φτιάχνω.Τα χέρια μου ‘‘πιάνουν’’ και φτιάχνω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Τώρα τελευταία ασχολούμαι και με το ράψιμο, είναι φοβερή ψυχοθεραπεία.

-Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

Δε θεωρώ ότι υπάρχει υπερεκτιμημένη αρετή. Μακάρι όλοι άνθρωποι να είχαμε οποιαδήποτε αρετή.

INFO

Η ομίχλη των καιρών

Το Σάββατο 28 Ιανουαρίου μετά από πολύ καιρό θα συναντηθούν στο Γυάλινο Μουσικό θέατρο ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Χρήστος Θηβαίος. Μαζί τους θα είναι η νέα ερμηνεύτρια του Θάνου Μικρούτσικου, Μαριάννα Πολυχρονίδη.

Μια σειρά παραστάσεων με τον τίτλο «Στη χώρα των θαυμάτων» αναμένεται να μας ταξιδέψει στο χθές και το σήμερα μέσα από παλιές και νέες επιτυχίες των δύο καλλιτεχνών.

Την πολυαναμενόμενη παράσταση θα ανοίξει ο Θάνος Μικρούτσικος και θα παρουσιάσει την καινούργια του δουλειά, που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες, «Στην Ομίχλη των Καιρών». Μια σειρά τραγουδιών σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, Άλκη Αλκαίου, Μάνου Ελευθερίου και Γιάννη Δούκα με βασική ερμηνεύτρια τη Μαριάννα Πολυχρονίδη, για την οποία ο συνθέτης αναφέρει:

«Η Μαριάννα έχει πολύ μεγάλες φωνητικές δυνατότητες αλλά με εξέπληξε με την εκφραστικότητά της και με τη δυνατότητά της να ερμηνεύει τραγούδια διαφορετικού ύφους με τις συλλαβές και τις λέξεις να ζουν στο στόμα της.»

Εν συνεχεία ο Χρήστος Θηβαίος θα παρουσιάσει την τελευταία του δουλειά με τίτλο «Σιδερένιο Νησί». Ο σπουδαίος τραγουδοποιός εμπνεύστηκε το έργο του από την εξέγερση των μεταλλωρύχων στη Σέριφο το 1916.

Το δεύτερο μέρος της παράστασης θα μας ταξιδέψει με κομμάτια του χθές αλλά και του σήμερα που έχουν αγαπηθεί και έχουν μείνει στην ψυχή μας.

Τους τρεις καλλιτέχνες θα πλαισιώσουν σπουδαίοι διακεκριμένοι μουσικοί ανάμεσα σε αυτούς ως επικεφαλής ο Θύμιος Παπαδόπουλος με τα πνευστά του αλλά και ο Μάξιμος Δράκος με τα πλήκτρα του,ο Πέτρος Βαρθακούρης στο μπάσο και στις κιθάρες, ο Γιάννης Αγγελόπουλος στα τύμπανα και όπως πάντα ο Θάνος στο πιάνο.