Κώστας Αποστολάκης: «Το Facebook είναι καταστροφικό για τον έρωτα!»

Ο Κώστας Αποστολάκης δηλώνει, από την πρώτη κιόλας στιγμή της κουβέντας μας, πως «η αφθονία που υπάρχει στις ζωές των ανθρώπων έχει καταστρέψει τις ανθρώπινες σχέσεις» και πως «το Facebook είναι καταστροφικό για τον έρωτα»!

Κατά τα λοιπά, ο ταλαντούχος ηθοποιός, ανεβαίνει τα “39 σκαλοπάτια του Χίτσκοκ” στο θέατρο Λαμπέτη κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Σε μια υπέροχη σάτιρα, μια ιστορία κατασκόπων με συνεχείς ανατροπές και 35 σκηνικές αλλαγές. Μια κωμωδία που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, προσφέροντας άφθονο γέλιο και πολύ σασπένς.

*Συνέντευξη στην Κατερίνα Νινιού

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό ;

"Όλο αυτό"  το ξεκινήσαμε με τον φίλο και συνάδελφο Σπύρο Σπαντίδα, εδώ και δύο χρόνια. Το είχαμε στο μυαλό μας αλλά θέλαμε να κάνουμε μια σοβαρή δουλειά γιατί είναι μία παραγωγή σοβαρή, που ήθελε σοβαρούς ηθοποιούς και σοβαρές, πάρα πολλές δηλαδή, πρόβες...

Ξεκινήσαμε σαν παρεάκι με πολλή όρεξη, και πολύ μεράκι. Είναι δύσκολη παράσταση. Να φανταστείς, μέσα σε ένα δίωρο, αλλάζω 72 κοστούμια.

Τρέμω μήπως κάποια στιγμή αφεθώ. Αλίμονο μου αν σκεφτώ, για παράδειγμα, μήπως άφησα ανοιχτό το θερμοσίφωνα στο σπίτι. Τότε, πάνε όλα. Έγινα... ρόμπα!

Αυτή η εναλλαγή των ρόλων που κάνετε συνέχεια, εσείς οι ηθοποιοί, δεν έχει κάποια επίπτωση στην ψυχική σας υγεία;

Τα φροντίζεις τεχνικά αυτά τα θέματα. Δηλαδή δεν κάνω "Τον θεό της σφαγής" και μετά πάω να κάνω τον "Γλάρο", του Τσέχωφ. Η ψυχική μας διάθεση, πάντως, δεν κινδυνεύει. Ειδικά στην κωμωδία ξεδίνεις. Διασκεδάζεις κι εσύ μαζί με τον θεατή. Εμένα με ενδιαφέρει πολύ η κωμωδία. Είναι ο τρόπος να απομυθοποιώ τον δαίμονα της σοβαρής ζωής που έχω μέσα μου. Η ζωή είναι ένα αστείο, έτσι πρέπει να τη βλέπουμε, αλλά μέχρι να το καταλάβουμε αυτό, πάει πέρασε!

Τι είναι πιο δύσκολο, να παίζεις δράμα ή να κάνεις κωμωδία;

Εγώ νομίζω ότι το πιο δύσκολο είναι να κάνεις κωμωδία. Γιατί η κωμωδία, όπως λέει και ο Στανισλάφσκι, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα πολυπαιγμένο δράμα. Παίζεις, δηλαδή, δράμα στο τετράγωνο. Για να κάνεις κωμωδία πρέπει να γελάσεις. Όμως, δεν μπορείς να γελάσεις, με τίποτα, αν πρώτα δεν υποφέρεις. 

Πρέπει κάποιος να υποφέρει για να γελάσεις. Για παράδειγμα, δες ένα γκαρσόνι που κουβαλάει ένα δίσκο με πολλά ποτήρια και του πέφτει ο δίσκος και κάνει τους πάντες χάλια. Δε γελάς εκείνη την ώρα; Γελάς. Κακώς αλλά γελάς... Και να θυμάσαι κωμωδία είναι κάτι όταν συμβαίνει σε σένα. Όταν συμβαίνει στους άλλους είναι δράμα.

Ίσως επειδή έχεις ευθύνη στο να κάνεις τους άλλους να γελάσουν;

Δεν είναι ευθύνη. Είναι χαρά για μένα. Μου αρέσει, με εξιτάρει. Νιώθω πολύ όμορφα όταν γελάει ο άλλος.

Έχεις νιώσει ποτέ άσχημα όταν παίζεις κάποιον κωμικό ρόλο και δεν γελάει κανένας;

Έχει συμβεί. Και εκνευρίζεσαι πολύ. Είναι μία κατηγορία αυτοί οι άνθρωποι. Εμείς τους λέμε Σουηδούς.

Ποιο είναι το ιδανικό κοινό για σένα;

Ούτε αυτοί που "χάσκουν", που γελάνε δυνατά συνέχεια, ούτε και οι άλλοι που δεν αντιδρούν, είναι καλό κοινό. Το ενδιάμεσο κοινό είναι το καλύτερο. Αυτό που ενδιαφέρεται να δει την παράσταση ουσιωδώς.

Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος ηθοποιός; Μπορεί ένας μη ταλαντούχος αλλά εργατικός ηθοποιός, να λάμψει ή καθορίζονται όλα απ' το ταλέντο;

Το "εργατικός" πάντα μετράει στο θέατρο. Δεν είναι αυτό, όμως, που μετράει στη δουλειά μας. Ο καθένας μπορεί να γίνει ηθοποιός και να πετύχει. Από 'κει και έπειτα όμως τι γίνεται; Μπορεί να κρατηθεί εκεί; Οπότε το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μπορείς να το διαχειριστείς όλο αυτό. Η διαχείριση είναι η πιο σημαντική στη δουλειά μας. Κάνεις κάτι και φτάνεις ψηλά. Πώς, όμως, θα παραμείνεις ψηλά, αν δεν είσαι έτοιμος; Πάλι θα βρεθείς κάτω. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μια σωστή ιδέα για την εικόνα σου.

Για σένα τι είναι πιο σημαντικό: να κάνεις ένα ρόλο που θα σε φτάσει πολύ ψηλά ή να κάνεις κάτι λιγότερο εμπορικό;

Και τα δύο. Kατά καιρούς αλλάζουν τα πράγματα. Aλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Παράδειγμα: μπορεί εσύ να αλλάξεις target group στους άντρες κι εκεί που σου άρεσε ένας τύπος, πχ μελαχρινός με μούσι, τώρα να σ' αρέσει κάποιος άλλος, ξανθός χωρίς γένια!

Ή την μια φορά μπορεί να θες να φας φακές ,την άλλη φορά να θες να φας σούσι. Έτσι είναι τα πράγματα. 

Έτσι και εγώ, μπορεί κάποια στιγμή να θέλω να παίξω σε μια εμπορική παράσταση. Να... του δώσω να καταλάβει, να ξεσκάσω. Και, μπορεί, την άλλη στιγμή να βαρεθώ, και να πω: γιατί δεν κάνω κάτι πιο ουσιαστικό, πιο εσωτερικό, να γεμίσει και η ψυχούλα μου. Ο καλός ηθοποιός πρέπει να παίζει όλα τα είδη.

Δεν κινδυνεύουμε, όμως, από ηθοποιούς που... δεν είναι ηθοποιοί;

Η χειρότερη συνομοταξία των ηθοποιών, τον αιλουροειδών, που λέω εγώ στο θέατρο, είναι οι ηθοποιοί που κάνουν τον εαυτό τους 50 χρόνια, και δεν ξέρουν αν ενδιαφέρει κάποιον όλο αυτό. 

Κάποιος μου είπε πως "ο Σταυρίδης και ο Παπαγιαννόπουλος,  (τι μου είπε τώρα τα ιερά τέρατα του θεάτρου) είχανε μανιέρα". Άκου τι μου είπε ο άνθρωπος για τα ιερά τέρατα του θεάτρου...  Μα ναι! Μανιέρα. Όμως, αυτή η μανιέρα ήταν ανυπέρβλητη. Και οι άνθρωποι αυτοί ήταν φυσιογνωμίες, προσωπικότητες με κεφαλαίο Π.

Τώρα γιατί δεν βγαίνουν τέτοιοι ηθοποιοί, "ιερά τέρατα";

Γιατί είμαστε στην εποχή της μάζας. Έχουμε ταλέντα, αλλά τα περισσότερα από αυτά είναι σπίτι τους. Γιατί αυτό που φαίνεται και φωνάζει το μπερδεύουν με την αλήθεια. Η αλήθεια, όμως, δεν έχει ανάγκη να φαίνεται δεν έχει ανάγκη από φωνή.
 

Tι είναι αυτό που σε προκαλεί περισσότερο σε ένα ρόλο;

Να είναι οτιδήποτε έξω από μένα. Να μου δημιουργεί μια αίσθηση ότι δεν είναι ο Κώστας κάπου εκεί. Αν είναι ο Κώστας, απλά βαριέμαι... Και δε σου κρύβω ότι μου αρέσει να κάνω τον κασκαντέρ. Και μου αρέσει να υποδύομαι χαρακτήρες με προβλήματα. Εξωτερικά και εσωτερικά...

Ο ηθοποιός όταν παίζει,  θυμάται κάτι από τον εαυτό του; Ποιο είναι αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα σου που το βλέπεις να βγαίνει στους ρόλους σου;

Νομίζω ότι είναι η προσπάθεια μου να εξωτερικεύω την εξυπνοφάνειά μου... είμαι εξυπνοφανής.

Αυτό δεν είναι και πολύ καλό... είσαι, δηλαδή, εξυπνάκιας ;

Ναι είμαι εξυπνάκιας. Και μπορεί να μην είναι πολύ καλό, αλλά στη σκηνή έχει ενδιαφέρον. Και θα σου πω κάτι που δεν το ξέρεις, μάλλον. Αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον ενός θεατή, είναι να παρακολουθεί πάνω στη σκηνή έναν άνθρωπο που να είναι χαμηλότερης νοημοσύνης από εκείνον. Ειδικά στην κωμωδία.

Και για να πάμε στο καλό του χαρακτήρα μου, που βγαίνει μέσα στους ρόλους, είναι ότι είμαι ένα τίμιο παιδί. 

Η τιμιότητα μου βγαίνει σε ό,τι αφορά το ζήλο μου, την όρεξη μου και το φιλότιμο μου να μην κοροϊδέψω τον θεατή. Γιατί την βρέχω τη φανέλα και, επίσης, σαν άνθρωπος, δεν μ' αρέσει να λέω ψέματα.

Θέλω να δείχνω στον θεατή μία αλήθεια που δεν μπορεί να τη βρει στην πραγματική ζωή. Γιατί η πραγματική ζωή είναι ψεύτικη. Οι άνθρωποι όλοι λένε : "δεν το πιστεύω", ή "είναι απίστευτο", ή τη λέξη "πραγματικά". 

Όταν λες τη λέξη "πραγματικά" πολλές φορές , αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πραγματικό. Και στις σχέσεις αυτό θα το ακούσεις πάρα πολύ συχνά. Γιατί οι σχέσεις είναι ψεύτικες. Πάνω στη σκηνή όταν ο άλλος παίζει ψεύτικα, βγαίνει στο θεατή. Όποιος, όμως, παίζει αληθινά μπορεί και καθηλώνει το θεατή.

Οι ηθοποιοί , είστε υποκριτές;

Η υποκριτική στο θέατρο έχει σχέση με την αλήθεια. Η υποκριτική στη ζωή έχει σχέση με το ψέμα. Ο Σαίξπηρ μέσα από το στόμα του Άμλετ λέει ότι "η δουλειά του ηθοποιού είναι να κρατάει τον καθρέφτη στη φύση".

Στο «Ένα εξοχικό παρακαλώ» κεντρικό κόνσεπτ είναι η απιστία. Γιατί οι άνδρες είναι τόσο άπιστοι;

Δεν είναι μόνο οι άντρες άπιστοι... Και οι γυναίκες είναι άπιστες. Πολύ! Απλά, οι γυναίκες δεν το τολμούν τόσο όσο οι άντρες. Γιατί; Γιατί κουβαλάμε ακόμα τα κατοχικά σύνδρομα.

Και η γυναίκα θέλει να απιστήσει, αλλά το κάνει πιο αραιά και πιο κρυφά. Η γυναίκα μπορεί να σκέφτεται έναν άντρα στο κρεβάτι της, στο μαξιλάρι της, για δύο χρόνια. Γιατί; Γιατί μπορεί να περιμένει. Ο άντρας δεν μπορεί να περιμένει. Ο άντρας θέλει το έπαθλο αμέσως.

Τι φταίει που έχουν οι σχέσεις των ανθρώπων έγιναν δύσκολες; Γιατί οι άντρες δεν μπορούν να συσχετιστούν με τις γυναίκες;

Γιατί ζούμε στην εποχή της αφθονίας, ζούμε μάλλον την δυστυχία της αφθονίας. Πώς να ασχοληθείς με έναν άντρα ή μια γυναίκα, όταν από το Facebook βάλλεσαι από  6000 άλλους; Το Facebook είναι κόλαφος για τις σχέσεις και τα προσωπικά: Όταν έχεις σχέση, να το σβήνεις το Facebook.

Ποιο είναι το πιο ακραίο πράγμα που έχεις κάνει για μια γυναίκα;

Δεν έχω κάνει ακραία πράγματα. Είμαι κατά του εντυπωσιασμού. Γιατί όταν κάνεις σε μια γυναίκα εντυπωσιακά πράγματα, περιμένει ότι θα το ξανακάνεις. Μετά συνηθίζεσαι. Κι αν το σταματήσεις, τότε σε χρεώνει ότι δεν την αγαπάς πια. Συνεχίζω όπως ξεκινάω. Χωρίς εντυπωσιασμούς και φανφάρες. Πρέπει να μην μπερδεύεις τον άλλο. Η αγάπη δεν έχει ανάγκη να περνάει από εξετάσεις.

Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μια γυναίκα και να σε ξενερώσει;

Ό,τι κάνουν οι περισσότερες. Είναι ερωτευμένες με τον εαυτό τους. Αν είσαι ερωτευμένη με τον εαυτό σου, κοπέλα μου, πώς μπορείς να είσαι ερωτευμένη και με κάποιον άλλο.

Πιστεύετε ότι ο συμβιβασμός, σε κάθε έκφανση της ζωής μας, κάποια στιγμή, θα επιφέρει την καταστροφή; Και πού είναι αναγκαίος ο συμβιβασμός;

Όχι, ο συμβιβασμός, σε κάποιες φάσεις, είναι απαραίτητος. Όταν κάνεις οικογένεια πρέπει να κάνεις κάποιους συμβιβασμούς. Αν μάλιστα κάνεις και παιδιά, τότε, ναι, σίγουρα πρέπει να συμβιβαστείς.

Τι χρειάζεται ένας καλλιτέχνης, ένας ηθοποιός, για να είναι ευτυχισμένος;

Να είναι αυτάρκης και να του φτάνουν όσα έχει.

O Κώστας Αποστολάκης , Δευτέρα και Τρίτη βρίσκεται στο θέατρο Λαμπέτη με τα "39 σκαλοπάτια του Χίτσκοκ" και Τετάρτη με Κυριακή βρίσκεται στο θέατρο Αθηνά με την παράσταση “Ένα εξοχικό παρακαλώ” 

"Ο θεατής δεν προλαβαίνει να πάρει ανάσα από το γέλιο. Το “Ένα εξοχικό παρακαλώ” θα το παίζουμε  μέχρι το Πάσχα. Μετά, σκεφτόμαστε να ανεβάσουμε την παράσταση και στη Θεσσαλονίκη και το καλοκαίρι να κάνουμε περιοδεία. Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά μας  στο «Αθηνά» και ,δόξα τω Θεό, μέχρι στιγμής, με μεγάλη επιτυχία".