Όλγα Βενέτη: "It takes two to tango"!

Όσοι έχουν την τύχη να ακούσουν την Όλγα Βενέτη να ερμηνεύει δεν ξεχνούν ποτέ αυτή τη βουτιά στην ψυχή. Δεν είναι μόνο η εντυπωσιακή της παρουσία (εκτός και) επί σκηνής και ο ανεκτίμητος πλούτος των φωνητικών της χορδών αλλά και ο μαγικός της τρόπος να σε παρασύρει σε ένα ταξίδι συναισθημάτων που δεν θες να τελειώσει ποτέ. Ακόμα κι αν δεν ήξερες μέχρι τότε ότι έκρυβες τόσα μέσα σου...  

29 Οκτωβρίου. «Τραγουδώντας το χθες σαν σήμερα»: Προσπαθώ να το αποκωδικοποιήσω... Τραγούδια παρελθοντικά με ερμηνεία ενεστώτα; Τι μας έχετε ετοιμάσει για αυτή τη βραδιά, αγαπητή Όλγα Βενέτη;  

Για να το αποκωδικοποιήσω: Κυρία Παπαδάκη, μ’ ενθουσιάζει το ότι μπορεί ο τίτλος να κρύβει μαγεία και απορία! Το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον, έννοιες σχετικές που αν παντρευτούν είναι πάντα διαχρονικές και λειτουργούν σαν αλυσίδα. Το ένα συμπληρώνει το άλλο ή το ένα προϋποθέτει την ύπαρξη του επόμενου. 
 

Σε ποιο κοινό απευθύνεστε; Σε πιο μεγάλης ηλικίας, σε νέους; Ποιους φέρνετε κοντά σας;  

Τα σπουδαία τραγούδια δεν έχουν ηλικιακό κοινό και δεν είναι τυχαίο το ότι έχουν γαλουχήσει γενιές και γενιές. Γι’ αυτό θέλω κι έχω ανάγκη να έρχονται κοντά μου όσοι βιώνουν τις ίδιες συγκινήσεις ακούγοντάς τα.    
 

Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, οικείος σε σας πλέον χώρος. Πόσο σας επηρεάζει ένα εμβληματικό περιβάλλον όπως αυτό;

Αγαπημένη μου αίθουσα με ιστορία, αξίες, επιβλητικότητα! Μ’ αγκαλιάζει τόσο όμορφα και συγκινητικά κάθε φορά που έχω την τύχη να εμφανίζομαι εκεί… 
 

Και ο Δάκης μαζί σας! Μιλήστε μας για αυτή την ωραία έκπληξη-συνύπαρξη.

Ήταν νομίζω απόγευμα όταν μιλούσα με τον αγαπημένο μου μαέστρο Χάρη Ανδρεάδη. Κάποια στιγμή του εξέφρασα την επιθυμία να τραγουδήσω με τον gentleman Δάκη! Από εκεί ξεκίνησαν όλα. 
 

Διανύετε περίοδο προβών. Είστε τελειομανής, συγκεντρωτική, αγχώδης; Πώς λειτουργείτε;

Όλα μαζί! Αλλά και όλα χρειάζονται. Το ταξίδι πραγματικά για μένα δεν είναι μόνο η παράσταση, εκεί μπορώ να σας πω ότι νιώθω και λύπη μαζί με την ανείπωτη χαρά γιατί έχει φθάσει το τέλος. Το ταξίδι έχει τη μαγεία, την ένταση, το πάθος για να φθάσεις στον προορισμό σου. Είμαι απίστευτα ενθουσιασμένη όταν διανύω αυτή την περίοδο κάθε φορά. 
 

Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ερμηνεύετε που κάνει πάντα τα μάτια να βουρκώνουν ή μήπως είναι η δυνατή σας ερμηνεία και το πάθος σας που προκαλεί έντονα συναισθήματα;

Τώρα θα εκπλαγώ γιατί έχετε αγγίξει την ευαίσθητη χορδή μου. Η συγκίνηση. Αν ένα πράγμα υπάρχει όταν τραγουδάω – ερμηνεύω είναι ότι συγκινούμαι κι αυτό περνάει στο αγαπημένο μου κοινό. Νιώθουν, αφουγκράζονται την ανάγκη μου για επικοινωνία και οξυγόνο μέσω της μουσικής μου. 
 

Μετά από μια παράσταση, όπου έχετε δοθεί ολοκληρωτικά, νιώθετε πολύ άδεια ή πολύ γεμάτη; Ή μήπως μια χαρμολύπη για ό,τι συνέβη και μόλις τελείωσε;

Σίγουρα συμβαίνουν όλ’ αυτά μαζί σε κάποιον που έχει βιώσει κάτι τόσο έντονο – όπως έναν μεγάλο έρωτα. Στο βάθος της καρδιάς σου προσδοκάς την επόμενη στιγμή που θα ζήσεις το θαύμα. 
 

Υποθετικά, βρίσκεστε στη σκηνή και το κοινό δεν είναι τόσο μεγάλο όσο περιμένατε. Σας επηρεάζει με τέτοια εικόνα στην αίθουσα;

Όποιος πει ότι δεν επηρεάζεται, λέει ψέματα. Αρκεί όμως να επικοινωνήσεις μ’ έναν μόνο για να γεμίσει ασφυκτικά η αίθουσα…
 

«Θεραπευτική μουσική συνάντηση» διαβάζω στο δελτίο Τύπου. Τι μπορεί να θεραπεύσει η μουσική;  

Τα πάντα!

Στις συνεντεύξεις σας αναφέρεστε πάντα με αγάπη στον ενορχηστρωτή σας Χάρη Ανδρεάδη. Ποιος ο ρόλος του και πώς λειτουργεί η χημεία σας;

Είναι σαν να χορεύουμε ένα τανγκό στον ίδιο ρυθμό αφού όπως λένε : “It takes two to tango”. Χρειάζεται αλληλοκατανόηση, συντονισμός, επικοινωνία και ανάλογη κίνηση ώστε να βγει κάτι μαγικό…Κυρίως όμως εμπιστοσύνη!       
 

Μεγαλώσατε με μουσική στο σπίτι σας; Άκουγαν τραγούδια οι γονείς σας; Μοιραστείτε μαζί μας μια πολύτιμη εικόνα των παιδικών σας χρόνων.

Η μητέρα μου συνήθιζε να μου βάζει δισκάκια 45 στροφών στο αγαπημένο μου πικάπ. Θυμάμαι να είμαι μικρή και να τραγουδάω σχεδόν προφητικά το “que sera sera” που είχε ερμηνεύσει μοναδικά η Doris Day. Νομίζω πως δεν έχουν αλλάξει από τότε ούτε οι ερωτήσεις ούτε οι ανάγκες μου!  
 

Ένα αγαπημένο σας κομμάτι. Με ποια στιγμή το έχετε συνδέσει και ποιο πρόσωπο βλέπετε μπροστά σας όταν το ερμηνεύετε;

Όταν γέννησα τον μονάκριβό μου ένα τραγούδι ξαφνικά άρχισα να τραγουδώ: «Θα σ ’αγαπώ ώσπου η γη να μη γυρίζει πια…». Ξέρετε, είναι ευλογία και ευτυχία οι στίχοι ενός τραγουδιού να βρίσκουν το απόλυτο νόημά τους.
 

Τι θα θέλατε να πάρει (ή έχει πάρει) από εσάς ο γιος σας, ο Βασίλης;

Ο Βασίλης, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχει πάρει την ευαισθησία μου. 
 

Ποιο είναι το πιο εύστοχο σχόλιο που σας έχει κάνει σχετικά με τη δουλειά σας;

Να τραγουδάω όσο γίνεται χαρούμενα και ανοιχτά τραγούδια όπως είναι χαρούμενη η ψυχή του!       
 

Πώς πήρατε την απόφαση να απέχετε από το τραγούδι όταν γίνατε μητέρα;

Εύκολα! Πρώτα ήθελα να βιώσω τον μητρικό ρόλο απόλυτα – ειδικά τις πρώτες φάσεις – χωρίς να τον μοιράζομαι με τίποτα άλλο.
 

Ποια στιγμή της έως σήμερα καριέρας σας ξεχωρίζετε και γιατί;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμιά. Όλες μου έχουν δώσει διαφορετικές και έντονες συγκινήσεις.
 

Έχει εντυπωθεί μέσα σας ως σωστή απόφαση ένα μεγάλο Όχι που είπατε;

Οι προτάσεις ήταν σχετικά συγκεκριμένες κι έτσι δε χρειάστηκε να πω κάποιο μεγάλο Όχι. 
 

Περιγράψτε μας ένα συνηθισμένο σας 24ωρο. 

Όπως όλων των ανθρώπων, εκτός από την περίοδο των εμφανίσεων που η ζωή μου τότε μεταμορφώνεται!
 

Ποια φράση θέλετε να σας λένε τα αγαπημένα σας πρόσωπα που ηχεί σαν μελωδία στα αυτιά και την ψυχή σας;

«All you need is love», δηλαδή αυτό που χρειάζεται είναι μόνο αγάπη! Κι αυτό τελικά αρκεί.  

Πληροφορίες:
«Τραγουδώντας το χθες σαν σήμερα»
Όλγα Βενέτη, μαζί της ο Δάκης

Καλλιτεχνική επιμέλεια και ενορχήστρωση: Χάρης Ανδρεάδης 

Αίθουσα Παρνασσός
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018
Ώρα έναρξης: 21:00 

Υπηρεσία εισιτηρίων:
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), Αθήνα
Τηλ.: 210 7234567
www.ticketservices.gr 
και στα καταστήματα PUBLIC