Μιρέλλα Παπαοικονόμου: "Τι σόι έρωτας θα ήταν ένας έρωτας δίχως ρίσκο"

Αν κάποιος έχει την ικανότητα ν' ανακαλέσει στην μνήμη σου εικόνες και συναισθήματα 20 χρόνων, μόνο μ' ένα βλεφάρισμα, μόνο με 2 λέξεις, τότε σίγουρα διαθέτει τις ταχυδακτυλουργικές δυνάμεις του Γκέλερ. Και μπορεί η Μιρέλλα να μην λυγίζει κουτάλια, έχει όμως την ικανότητα να λυγίζει καρδιές και ακόμα καλύτερα, να τις ξανακολλά.

Αν είναι αλήθεια πως ότι στερείται αισθητικής στερείται ηθικής, στα σήριαλ που υπογράφει η αισθητική και η ηθική χτυπούν κόκκινα στους ήρωές της. 
Γιατί εκείνη φροντίζει να ‘χει μονίμως φωταγωγημένα όλα τα δωμάτια της ψυχής και του κορμιού τους.
Οι ηρωίδες της φαίνεται ότι περπατούν. Αλλά περιφέρονται. Φαίνεται πως τραγουδούν, αλλά ουρλιάζουν... Αυτό το δικό τους τραγούδι, έχει μια άγρια ομορφιά που δεν υποτάσσεται. Μια αγριάδα που σιγοβράζει κάτω απ' την επιφάνεια κι είναι πάντα σ' ετοιμότητα. Τα ένστικτά τους καλοακονισμένα αλλά οι άκρες τους  λείες, η δύναμή τους  σαν απειλή μέσα σε ψίθυρο, ντυμένη με λόγια από βαμβάκι .

Η Γυναίκα σε όλες σας τις δουλειές έχει ένα ιδιαίτερο προφίλ. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό. Πεποιθήσεις, Αξίες, Αλλαγές: Τι θα προσθέσετε και τι θ’ αφαιρέσετε στις μεγαλωμένες ηρωίδες του Λόγω Τιμής;

Ένα κοινό χαρακτηριστικό των ηρωίδων μου είναι η ισχυρή, προσωπική βούληση. Δεν είναι υποταγμένες γυναίκες, σε ανθρώπους ή κοινωνικές επιταγές. Αντίθετα, ακολουθούν τα θέλω τους με πάθος. Κάθε είδους υποταγή, είναι μια δική τους επιλογή που κρατά τόσο, όσο ο χρόνος που χρειάζονται να δουλέψουν με τα όποια αδιέξοδά τους. Δεν βαλτώνουν και δεν κρύβονται πίσω από το άλλοθι του μοιραίου.  
Τα αλλοτινά κορίτσια του «λόγω τιμής», οι σημερινές, ώριμες γυναίκες, παλεύουν με τους δαίμονές τους, όπως όλοι οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή. Αυτή είναι μια μάχη που δεν τελειώνει ποτέ. Η εμπειρία των χρόνων λειαίνει τις αιχμές της νεότητας και οι μάχες δίνονται με άλλη ωριμότητα. Στις ηρωίδες μου αλλάζω αυτό που ο χρόνος προβλέπει. Ο πυρήνας των χαρακτήρων, όμως, παραμένει αναλλοίωτος. 

 To κάδρο της λέξης «οικογένεια» στις σειρές σας δείχνει αρκετά ελαστικό. Πολλές οικογένειες μονογονεϊκές, παιδιά χωρισμένων γονιών, αλλά διατηρείτε στο βάθος του πλάνου τον ιστό που κρατάει την οικογένεια. Πως θα είναι στο 2019 ο ορισμός της λέξης μέσα απ’ τη δική σας οπτική;

Στο πρόσφατο παρελθόν της Ελληνικής κοινωνίας, η γενιά μου, οι γονείς και οι παππούδες μας, στον βωμό της λέξης «οικογένεια» θυσίαζαν την προσωπική τους ευτυχία. Το διαζύγιο δεν ήταν καν στον ορίζοντα των επιλογών τους. Σεβαστή θυσία, ως προς το μεγαλείο της έννοιας «οικογένεια», αλλά η κατοπινή μας γνώση πως από δυστυχισμένους γονείς δεν μπορεί να προκύψουν ευτυχισμένα   παιδιά, δεν τους δικαίωσε. 
Θεωρώ πως ένα ζευγάρι που ασφυκτιεί υπό το βάρος μιας αβάστακτης συμβίωσης, πρέπει να χωρίζει. Τα παιδιά διαθέτουν ισχυρότατες , εσωτερικές κεραίες και είναι σφάλμα να υποτιμάται η ικανότητά τους να λαμβάνουν ακόμα και τα πιο ανεπαίσθητα σήματα. Η οικογένεια δεν είναι άλλο, από ένα πλαίσιο αγάπης, φροντίδας και ασφάλειας. Στο βαθμό που τα δομικά υλικά της μπορούν να παραμείνουν αναλλοίωτα, το διαζύγιο δεν είναι ένα αναπόφευκτο κακό, αλλά η λύση του προβλήματος.
Οι οικογένειες που περιγράφω, δεν είναι άλλες από τις οικογένειες που υπάρχουν και ζουν γύρω μας. Ο ορισμός της λέξης, στο 2019, στο παρελθόν και στο μέλλον που έρχεται, μέσα από την δική μου οπτική, είναι ένας: Αγάπη!


 
Λατρεμένος σας ήρωας του Λόγω Τιμής; Ποιόν ξεχωρίζετε και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση.
Είναι σαν να ζητάς από μία μητέρα να διαλέξει ποιο παιδί της αγαπάει περισσότερο και γιατί. Όλα, το καθένα για τη χάρη του. 

Κύθηρα: Η θεά Αφροδίτη, η θεά του Έρωτα, ταυτίζεται με το νησί, έχει μάλιστα και το όνομα Κυθέρεια (Ακύθηρος αποκαλείται κι ο στερούμενος θέλγητρων άνθρωπος).  Βάλτε μας λίγο μέσα σ’ αυτό που λέγεται «Εμμονή με τα Κύθηρα»…Γιατί η πινέζα του χάρτη σας είναι διαρκώς εκεί; Τι είναι αυτό που σας δένει τόσο πολύ με το νησί;

Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα, γιατί ερωτεύτηκε αυτόν τον άνθρωπο και όχι κάποιον άλλο. Πιστεύω ότι ο κάθε τόπος, είναι ένας υποψήφιος έρωτας. Αυτός είναι ο λόγος που , το ίδιο μέρος, για κάποιους είναι αδιάφορο, για άλλους κόλαση και για άλλους ο παράδεισος. Για μένα , τα Κύθηρα ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας που εξελίχθηκε σε προσωπικός μου παράδεισος. Εκεί έχτισα το δεύτερο σπιτικό μου και δεν βλέπω την ώρα να επιστρέφω, σε κάθε ευκαιρία. Κι όταν είμαι εκεί, νιώθω ευτυχισμένη. Δεν είναι μόνο το αερικό του τόπου και η ομορφιά που βρίσκω. Μετά από τόσα χρόνια, είναι οι φιλίες, οι άνθρωποι, οι όμορφες αναμνήσεις… Ακόμα και τα σκυλιά μου που με περιμένουν. Όλοι οι λόγοι που έφτιαξα για να επιστρέφω στην Ιθάκη μου, που λέγεται Κύθηρα.

"Τα Κύθηρα ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας που εξελίχθηκε σε προσωπικός μου παράδεισος"


Ποια στοιχεία δικά σας μεταγγίζετε στις ηρωίδες σας; 

Η γραπτή έκφραση του λόγου σε εκθέτει αναπόφευκτα, με την καλή έννοια. Το υποσυνείδητο δραπετεύει ακούσια και η παρουσία του γίνεται αισθητή, εκεί που δεν το περιμένεις. Κάθε δημιουργός, τον κουβά της έμπνευσής του τον ρίχνει στο πηγάδι της δικής του ψυχής. Επομένως, όλοι οι ήρωές του, μοιραία, έχουν κάτι από τον ίδιο. Δεν θα διαχωρίσω τους ήρωες από τις ηρωίδες μου.   

Πόσο επεμβαίνετε στην αισθητική της κάθε σειράς;

Επιλέγω, μετά μανίας, συνεργάτες που μοιραζόμαστε την ίδια αισθητική. Πιστεύω πολύ στο ταλέντο των συνεργατών μου και φροντίζω, όσο μπορώ,  να νιώθω ασφαλής  για το αποτέλεσμα. Τους σέβομαι και το τελευταίο που θα επιθυμούσα, είναι η ανάγκη της δικής μου παρέμβασης.  

Οι γυναίκες στις σειρές σας ερωτεύονται με πάθος, βγαίνουν από τις νόρμες. Έχετε βιώσει ποτέ τέτοιας εμβέλειας έρωτα σαν τις ηρωίδες σας στις σειρές σας; 

Φυσικά! Ο έρωτας είναι από εκείνα τα συναισθήματα που δεν μπορείς να τα αποδώσεις αν δεν τα έχεις βιώσει ο ίδιος. 

"Ο έρωτας είναι από εκείνα τα συναισθήματα που δεν μπορείς να τα αποδώσεις αν δεν τα έχεις βιώσει ο ίδιος"



Η θηλυκή ευαλωτότητα και γενικότερα η κάθε είδους ευθραυστότητα είναι αξίες υποτιμημένες στον έξω κόσμο. Οι δικοί σας ήρωες όμως είναι τρωτοί, εκτίθενται, κλαίνε, πονάνε και φορούν στο πέτο την καρδιά τους. Μήπως τελικά η έκθεση είναι το κλειδί για τις ανθρώπινες σχέσεις;

Τα βαθιά, ειλικρινή και έντονα συναισθήματα, έχουν την ανάγκη να εκφραστούν, με τον ίδιο επιτακτικό τρόπο που οι πνεύμονές μας έχουν ανάγκη το οξυγόνο.  Σε κάθε άλλη περίπτωση, πνίγεσαι. Αυτού του είδους την γενναία έκθεση, ο μεταμοντέρνος πολιτισμός μας μπορεί να την αντιλαμβάνεται ως τρωτότητα. Ωστόσο, τι σόι έρωτας θα ήταν ένας έρωτας δίχως ρίσκο; Τι σόι ζωή θα ήταν μία ζωή δίχως ρίσκο; Το ενδεχόμενο να εκτεθείς και να πάθεις, είναι ένα μηδαμινό αντίτιμο, μπροστά στην πιθανότητα να κερδίζουμε μια πολύτιμη εμπειρία, σε κάθε ανθρώπινη σχέση, ανεξάρτητα από την κατάληξή της.    

Γιατί από τις 15 σειρές που έχετε χτίσει, ξεχωρίσατε να ξαναφωτίσετε το Λόγω Τιμής;

Γιατί είναι η μόνη σειρά που είχε αρχή και μέση, αλλά δεν είχε τέλος. Υπήρξε μια παρέα που «έδεσε» μέσα από το «λόγω τιμής», αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε μία αγαπημένη παρέα, εντός και εκτός της μικρής οθόνης. Χτίσαμε μία αληθινή φιλία που δεν ατόνησε στο πέρας δύο δεκαετιών. Μοιάζει σχεδόν με φυσική κατάληξη να ξαναβρεθούμε στα ίδια μέρη.   

Tι θα μαγειρεύατε σε κάθε ήρωα του Λόγω Τιμής ξεχωριστά;

Θα μαγείρευα δύο , τρία διαφορετικά φαγητά, ώστε να καλύψω όλα τα γούστα, μια και οι ήρωες του «λόγω τιμής» πάνε όλοι μαζί και όχι ξεχωριστά. 
Στον Κωνσταντίνο θα έφτιαχνα Κινέζικο, στην Βίκυ που είναι vegan, σαλάτες κι οτιδήποτε με λαχανικά και λαδερά. Στον Αλκη θα μαγείρευα τα πάντα. Τα τρώει όλα.
Αν η ερώτηση είναι αλληγορική, τότε θα πρέπει να σας πω πως ο καθένας τους μου παραχωρεί τα υλικά της δικής του μυστικής συνταγής, μέσα από τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του, το παρελθόν και τα βιώματά του. 

Στην προσωπική σας ζωή έχετε φίλους και παρέες από παλιά; Τι ρόλο παίζει η φιλία στην ζωή σας;

Κυρίαρχο! Η φιλία είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου. Είναι έννοια, τόσο δυνατή, όσο και η οικογένεια. Άλλωστε, η ικανότητα ενός ανθρώπου να κάνει και να διατηρεί φιλίες, για μένα, λέει πάρα πολλά. Σχεδόν όλοι μου οι φίλοι , είναι φίλοι απ’ τα παλιά και νιώθω ευλογημένη γι’ αυτό. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως, από ένα σημείο και μετά, δεν υπάρχει χώρος για καινούργιους φίλους.  Κάθε άλλο. Σαφώς και μεγαλώνοντας έγινα ακόμα πιο επιλεκτική, αλλά έχω και καινούργιους φίλους που τους αγαπώ εξίσου. 

"Η ικανότητα ενός ανθρώπου να κάνει και να διατηρεί φιλίες, για μένα, λέει πάρα πολλά"

Υπάρχει «μια ζωή που δεν έζησα» για εσάς; Υπάρχει κάτι σαν απωθημένο, που στην πορεία της ζωής σας προσπέρασε, ή το προσπεράσατε;

Γλυκά απωθημένα θα τα έλεγα. Άλλα τα προσπέρασα και άλλα με προσπεράσανε. Δεν μου αρέσει να γυρίζω πίσω. 

Είστε από μόνη σας μια ολόκληρη σχολή σεναριογράφου στην Ελλάδα. Τι θα συμβουλεύατε τα νέα ταλέντα σεναρίου;

Δουλειά, δουλειά, δουλειά! 

Ανικανοποίητο ή ικανοποιημένο; Ποιο από τα δύο αξίζει να βιώνεται και μπορεί να μας εξελίξει;

Και από τις δύο περιπτώσεις έχουμε κάτι να πάρουμε, αρκεί να κρατιέται μια ισορροπία. Το μεν ανικανοποίητο κινδυνεύει να μετατραπεί σε κάτι νοσηρό, το δε ικανοποιημένο μπορεί να οδηγήσει σε μια μαλθακότητα θέλησης που ενδεχομένως να ανέκοπτε τη φόρα της όποιας εξέλιξης. Μέτρον, άριστον.  

Tελικά η ομορφιά (με την έννοια της αρμονίας) νομίζετε πως θα σώσει τον κόσμο;

Αρχικά, η αρμονία με τον εαυτό, είναι μια καλή αφετηρία για τον στόχο της συλλογικής μας αρμονίας, που είναι και το ζητούμενο. Τα ευχολόγια δεν βοηθούν έναν κόσμο που καταρρέει στον πυρήνα του. Χρειάζεται δουλειά που ξεκινά από την μονάδα. Το άτομο. Ένα αρμονικό άτομο, θα δημιουργήσει μια αρμονική οικογένεια , που είναι ο συνεκτικός ιστός της κοινωνίας μας.  

​​​​​​​https://www.youtube.com/watch?v=zEe8X7aofXk