Βασίλης Μπισμπίκης: "Είχα την ταμπέλα του ζεν πρεμιέ"

Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας και η αδιαπραγμάτευτη ελευθερία του είναι αυτά που τον χαρακτηρίζουν. Στα μάτια του κοινού έχει επιβεβαιωθεί με ποικίλους τρόπους ότι ο Βασίλης Μπισμπίκης είναι ένα θηρίο. Θηρίο αντοχής, ορμής και άσκησης, ταλέντου και δυνατοτήτων, ψυχισμού και συνείδησης. Ο πρωταγωνιστής της «Μπαλάντας της τρύπιας καρδιάς» δεν έχει πολλά πολλά µε το σινεµά. Έχει γίνει γνωστός κυρίως από τους ρόλους του στη μικρή οθόνη, αλλά και από την ξέφρενη πορεία του στο θέατρο τα δύο τελευταία χρόνια με την παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια», για την οποία μέχρι το τέλος το κοινό έκανε αγώνα για να βρει μία θέση στον τεχνοχώρο Cartel.

Την ίδια ώρα, δε, μετά τη θριαμβευτική της έξοδο τον Μάρτιο, που διακόπηκε απότομα λόγω της επιβολής των περιοριστικών μέτρων, η «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» ξαναβρίσκει το κοινό της κάτω από το φως των αστεριών και με ασφάλεια. Η νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη θα παίζεται όλο το καλοκαίρι στα θερινά σινεμά της Αθήνας και της επαρχίας. Σχεδόν έξι χρόνια μετά από «Το μικρό ψάρι», ο αγαπημένος σκηνοθέτης επιστρέφει με την πρώτη του μαύρη κωμωδία και ταράζει για άλλη μια φορά το κινηματογραφικό μας γίγνεσθαι. Κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι ο Μάνος Ζαφειρόπουλος, τον οποίο υποδύεται ο Βασίλης Μπισμπίκης. Είναι ένας πρώην λαϊκός τραγουδιστής με τεράστια επιτυχία στα σκυλάδικα, που το σκάει µε τη γοητευτική σύζυγο τού Ηρακλή Σκυλογιάννη (Γιάννης Τσορτέκης), οποίος είναι γνωστός εργοστασιάρχης. Ο τελευταίος θα τον κυνηγήσει µε λύσσα γιατί, εκτός των άλλων, του έχει κλέψει και ένα εκατοµµύριο ευρώ. «Ο Γιάννης είχε στο µυαλό του τον Νίκο Μακρόπουλο, όταν έγραφε το σενάριο. Από αυτόν πήρα µόνο µια αίσθηση και προσπάθησα να βρω τις δικές µου εκδοχές πάνω σε αυτόν τον ήρωα. Δεν μου ήταν δύσκολο να προσεγγίσω τον Ζαφειρόπουλο γιατί και στο θέατρο πολλοί ηθοποιοί γκρινιάζουν για αυτό που δεν πέτυχαν να κάνουν και πιστεύουν ότι τους έφαγαν τα κυκλώματα. Είναι ένα έργο που μιλάει κυρίως για την εξουσία του χρήματος και το πώς αυτό φθείρει τις ανθρώπινες σχέσεις» υπογραμμίζει ο ηθοποιός στο allyou.gr.

Με την «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς», ο Βασίλης Μπισμπίκης συνεργάζεται επαγγελματικά για πρώτη φορά με τον Οικονοµίδη. «Με τον Γιάννη πρώτα γνωριστήκαµε σε φιλικό επίπεδο πριν χρόνια από κοινές παρέες και κατόπιν προέκυψε η πρόταση για να παίξω στην ταινία, όπου και τον έζησα ως επαγγελµατία. Επί έξι μήνες κάναμε πρόβες σε ένα υπόγειο στα Εξάρχεια. Ήμουν μαθητής και ήταν δάσκαλος. Έμαθα αρκετά μαζί του. Ο Γιάννης έχει µια δική του µέθοδο δουλειάς και δηµιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να δώσουν οι ηθοποιοί το 100% του εαυτού τους. Ήταν μια ονειρεμένη συνθήκη». Ωστόσο, ο Βασίλης Μπισμπίκης δεν έχει μεγάλη κινηματογραφική πορεία. Εχει κάνει μόνο κάποιες ταινίες µικρού µήκους και έχει παίξει και στην «Πόλη των παιδιών» του Γιώργου Γκικαπέππα. «Όλα αυτά τα χρόνια δεν με ζητούσαν για κάποιο ρόλο στο σινεμά. Έκανα πολλά καθημερινά σήριαλ και παράλληλα είχα την ταμπέλα του ζεν πρεμιέ. Τα οµορφόπαιδα δεν τα ήθελαν» τονίζει.
 

«Η επιτυχία μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω»

Για τον Βασίλη Μπισμπίκη, η επιτυχία δεν έχει να κάνει ούτε με τα νούμερα τηλεθέασης ούτε με τις πωλήσεις εισιτηρίων στο θέατρο ή στον κινηματογράφο. «Με ενδιαφέρει το έργο που παίζω να αφυπνίζει τον θεατή. Να έχει κάτι να πει. Μπορεί τα “Μυστικά της Εδέμ” να έκαναν υψηλά νούμερα, αλλά για εμένα μεγάλη επιτυχία ήταν αυτή που κάναμε με τον Θοδωρή Παπαδουλάκη στο “Οι λεξεις που δεν λες” του Alpha. Η σειρά μιλούσε για τον αυτισμό που μέχρι και σήμερα είναι ταμπού στη χώρα μας. Ερχόντουσαν άνθρωποι από τη γειτονιά μου και μου έλεγαν ότι το παιδί τους είναι αυτιστικό. Κάτι που παλιότερα το κρατούσαν κρυφό».

Τα τελευταία χρόνια, κάθε θεατρική ιδέα που έχει στο μυαλό του γίνεται αμέσως επιτυχία, ενώ το τηλέφωνο του δεν σταματά λεπτό να χτυπά για νέες επαγγελματικές προτάσεις. Με την παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ, κατάφερε να φέρει το πιο ετερόκλητο κοινό στον Τεχνοχώρο Cartel, που έχει δημιουργηθεί από τον ίδιο, τον Παναγιώτη Σούλη και τη Φαίη Τζήμα κοντά στον σταθμό Ελαιώνα, δίπλα σε αποθήκες ανακύκλωσης, με σκηνικά από το παζάρι των ρακοσυλλεκτών. «Δεν την είχα φανταστεί κι ούτε την περίμενα την επιτυχία των τελευταίων ετών. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να παραμείνω όσο πιο προσωπικός μπορώ. Σε όλες τις παραστάσεις, που έχω σκηνοθετήσει, ήθελα να διαβάσω το έργο και να το αφήσω να με διαβάσει και αυτό. Να βγάλω από μέσα μου ό,τι βιώματα έχω. Τις ιστορίες τις επιλέγω από το θέμα που με απασχολεί εκείνη την περίοδο. Για παράδειγμα, όταν έκανα τα “Ποντίκια” είχα προδοθεί από έναν καλό μου φίλο και έψαχνα να βρω ένα έργο που να μιλάει για την ανθρώπινη φιλία» αναφέρει και συνεχίζει: «Σαφώς και όλη αυτή η επιτυχία με έχει κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο. Μου έδωσε αναγνώριση για τον κόπο που έχω καταβάλει όλα αυτά χρόνια. Επιπλέον, μου έδωσε κουράγιο και χρήματα για να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ με μεγαλύτερη άνεση και θάρρος. Αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα θα συνεχίσω να ψάχνομαι με τον ίδιο τρόπο, όπως και παλιά».

https://www.instagram.com/p/B55J4NEFVJs/

Τον ρωτάω αν πιστεύει πώς το καλλιτεχνικό τοπίο στην Ελλάδα σήμερα είναι καλύτερο ή χειρότερο σε σχέση με την εποχή που ξεκίνησε. «Θεωρώ ότι είναι καλύτερο. Τα πράγματα είναι πιο απελευθερωμένα σε σχέση με παλιά. Οι δημιουργοί, οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί ψάχνονται περισσότερο. Ο κόσμος αναζητά πλέον την αλήθεια του πράγματος. Θέλει να βρει κάτι να τον ταρακουνήσει πνευματικά, σωματικά και συναισθηματικά. Είναι πολύ πιεσμένος και έχει κλειστεί στον εαυτό του» απαντά.

«Κόκκινα Φανάρια»

Από μία έντονη και άκρως παραγωγική σεζόν, ο Βασίλης Μπισμπίκης προσγειώθηκε στην απραξία της καραντίνας, τη στιγμή που η νέα του παράσταση, μια queer εκδοχή των θρυλικών «Κόκκινων Φαναριών», ήταν έτοιμη να παρουσιαστεί στο αθηναϊκό κοινό. «Έτσι, όπως έχουν γίνει πλέον τα πράγματα είναι άγνωστο πότε θα ανέβει η παράσταση. Περιμένω να δω τι θα γίνει τελικά με τα μέτρα. Εάν μου πουν ότι πρέπει να υπάρχει ενάμιση μέτρο απόσταση η μία θέση από την άλλη, εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό το έργο, αλλά ούτε και κάποιο άλλο» σημειώνει και προσθέτει: «Ήθελα να κάνω μία παράσταση για τους άντρες που ντύνονται γυναίκες. Είναι ένας κόσμος που με είχε γοητεύσει από παιδί. Έχω ζήσει μαζί τους. Έχω συναναστραφεί με πόρνες και τρανς. Τους έχω αγαπήσει και με έχουν αγαπήσει. Αναζητούσα έναν τρόπο να μιλήσω για αυτό το κομμάτι της κοινωνίας. Θεωρώ αδιανόητο το 2020 άνθρωποι να βρίσκονται στο περιθώριο για τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Το γεγονός ότι, για παράδειγμα, δεν μπορούν να βρουν δουλειά με ξεπερνάει».

Για τα μέτρα στήριξης που έχει ανακοινώσει το υπουργείο Πολιτισμού αναφορικά με τους καλλιτέχνες και τις παραστάσεις του καλοκαιριού, ο ηθοποιός σχολιάζει: «Δεν έχω καταλάβει τι γίνεται. Εγώ πάντως δεν έχω πάρει φράγκο. Όλο μέτρα παίρνουν, αλλά δεν βλέπω να υπάρχει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δεν ξέρω τι γίνεται. Και αυτοί πηγαίνουν με το “βλέποντας και κάνοντας” χωρίς κανένα σχέδιο εξουσίας». Την περίοδο της καραντίνας, αρκετές ήταν οι θεατρικές παραστάσεις που ανέβηκαν εντελώς δωρεάν στο YouTube. Μια κίνηση που βρήκε αρκετούς καλλιτέχνες αντίθετους. «Ούτε και εγώ είμαι υπέρ αυτού. Το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Δεν μπορείς μια παράσταση να τη δεις στην τηλεόραση ή στην οθόνη του υπολογιστή σου. Χάνει την ουσία και το νόημα της» υπογραμμίζει.

https://www.instagram.com/p/B_asMsvpeOh/

Παράλληλα, ο αγαπημένος ηθοποιός χαμογελά ξανά μετά το lockdown καθώς ο εγκλεισμός δεν του άρεσε καθόλου. «Ήταν χάλια. Το μόνο καλό ήταν ότι έβλεπα περισσότερες ώρες το παιδί μου. Τίποτα άλλο. Πολύ ποτό για να τη βγάλω πέρα. Ήμουν κλεισμένος μέσα σε ένα χώρο και δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Αυτό με φρίκαρε. Μήνυμα για να βγω έξω δεν έστειλα ποτέ. Κι ας είχε γεμίσει το κέντρο με αστυνομικούς. Ούτως ή άλλως, αυτό είναι κάτι που έχει ξεκινήσει και πριν από τον κορωνοϊό. Τον τελευταίο καιρό, τα Εξάρχεια είναι γεμάτα με αστυνομικούς. Μία αντιαισθητική εικόνα που μας προσβάλει και σαν ανθρώπους». lyderystės mokymas ir ugdymas, koučingas, psichologas Vilniuje ir online 

Φτάνοντας προς το τέλος της συνέντευξης, ο Βασίλης Μπισμπίκης επισημαίνει πως βλέπει την επόμενη μέρα με αισιοδοξία και ότι  «τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα θα κάνουν τη διαφορά και θα φέρουν την αλλαγή σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε». Numerous innovative guardians might endeavor to make a phony degree for their understudies and present that to them. Appreciative kids will likely see the value in the work that their folks put into it alone and be grateful. However,if you need to take the nature of that phony degree to a more significant level, trust in our quality administrations at best fake id states 2022 . Reach us to purchase counterfeit degree authentication on the web.

*Η µαύρη κωµωδία του Γιάννη Οικονοµίδη «Η µπαλάντα της τρύπιας καρδιάς» προβάλλεται στα περισσότερα θερινά σινεμά της Αθήνας και της επαρχίας. Πρωταγωνιστούν οι: Βασίλης Μπισμπίκης, Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιάννης Τσορτέκης, αλλά και δύο ηθοποιοί-φετίχ του Οικονομίδη: ο Στάθης Σταμουλακάτος και ο Βαγγέλης Μουρίκης. Σε ρόλους - έκπληξη εμφανίζονται η Λένα Κιτσοπούλου και ο Γιώργος Γιαννόπουλος, ενώ το εκρηκτικό ντεμπούτο τους στον κινηματογράφο κάνουν οι κυρίες Βασιλική Καλλιμάνη και Σοφία Κουνιά, ως μαμάδες των Βασίλη Μπισμπίκη και Γιάννη Τσορτέκη.