Η Αλεξάνδρα συναντά έναν μικρό δράκο

Αρνούμαι. Δεν δύναμαι. Δεν θέλω, πώς το λένε; Λιγάκι έχω σπαστεί με τον καιρό που μας τα χάλασε πάλι (για λίγο, το ξέρω) αλλά να, νιώθω τόσο κουρασμένη...

Το επετειακό σαββατοκύριακο ήταν έξτρα φουλ σε δραστηριότητες μαζί με την 8χρονη κόρη μου, η Δευτέρα πάντα βάρβαρη από γεννησιμιού της, η καημένη, η Τρίτη περνάει με ζόρι και η Τετάρτη θα είναι Τετάρτη Μου! 

Θα την περάσω στο σπίτι, χαλαρά, με τις φόρμες και τα καλτσάκια μου, διαβάζοντας 2 υπέροχα βιβλία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο:
Ο μικρός δράκος Καρύδας Περιπέτεια στο διάστημα και 
Ο μικρός δράκος Καρύδας Στην εποχή των δεινοσαύρων

Και θα τα διαβάσω μόνη μου, ξέρεις γιατί; Γιατί αυτός ο απίστευτος τύπος που τα έγραψε και τα εικονογράφησε, ο Ίνγκο Ζίγκνερ, έρχεται στην Ελλάδα και θέλω να τον γνωρίσω!

Αλλά πριν από την γνωριμία μας, θα τρυπώσω στον φανταστικό του κόσμο και θα συναντήσω τον ήρωά του: τον μικρό δράκο Καρύδα και την παρέα του, την Ματίλντα και τον Όσκαρ.

Θα φτιάξω μια απολαυστική ζεστή σοκολάτα (ναι, βρε άτιμε καιρέ, εκεί που πάμε να αρχίσουμε τα φρέντο μας, μας το κόβεις στο καλύτερο), θα καθίσω στον καναπέ μου και θα χαθώ στον κόσμο της φαντασίας. 

Και θα έρθει το μεσημεράκι και θα φέρει την κόρη μου στο σπίτι. Το μάτι της, που όλα τα σκανάρει μεμιάς, θα πέσει αμέσως στα βιβλία. Παιδικά βλέπεις. Δικαιωματικά τής ανήκουν. 

Το ίδιο βράδυ θα της τα διαβάσω. Ξαπλωμένες καθώς θα είμαστε στο κρεβάτι, με τη γλύκα της κούρασης να τρυπώνει μέσα από τις πυζάμες, κάτι μου λέει ότι θα έχουμε την καλύτερη παρέα: έναν μικρό, πανέξυπνο δράκο. 

Μας τον δανείζετε για λίγο, κύριε Ζίγκνερ;