Στο εξοχικό του Άγγελου Σικελιανιού

Η τελευταία (γεμάτη) εβδομάδα του Ιουλίου φθάνει στο τέλος της, στον κατήφορο της, όμως, η διάθεση μας (παρά τα όσα μας συμβαίνουν) παραμένει ανεβασμένη. Και εμείς είμαστε ευδιάθετοι, γιατί μόνο και μόνο το αίσθημα της ξεκούρασης, της ανάπαυλας αγαλλιάζει τη ψυχή μας.  

Το διάβασμα ποίησης δίπλα στην παραλία (μαγικό συναίσθημα, ονειρικές στιγμές – με λησμονιά περιμένω να ξαναρθούν) και μία σύμπτωση, η οποία συνέβη κυριολεκτικά out of the blue (έχει να κάνει με ένα πρόσωπο, το οποίο ξανασυνάντησα μετά από χρόνια μέσα στα καταγάλανα νερά της θάλασσας) με οδήγησαν στο να ανακαλύψω ότι το μέρος, στο οποίο πραγματοποιώ τις βουτιές μου και – καμία φορά – το πρωινό μου, είναι το πιο παλιό εξοχικό του Άγγελου Σικελιανού. Ναι, καλά διάβασες.

Βρίσκομαι στο Ξυλόκαστρο του ονείρου και της δροσιάς. Εκεί, που η μπλε πινακίδα γράψει «Καλώς ήρθατε στο Ξυλόκαστρο», στο πρώτο πευκόδασος της περιοχής. Εκεί, είμαι. Εκεί, θα με βρεις.

Το οικόπεδο το αγόρασε το 1908 η Εύα Πάλμερ, η σύζυγος του Άγγελου Σικελιανού. Η βίλα άρχισε να χτίζεται το 1912 πάνω σε σχέδια του ίδιου του ποιητή και τα έξοδα καταβλήθηκαν από την Πάλμερ. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια συνδυάζουν τρεις τάσεις: την αρχαιοελληνική με τους κίονες στην πρόσοψη, τη βυζαντινή τεχνοτροπία στους κανόνες της οποίας υπακούουν τα παράθυρα και την ενετική που συναντάμε στα μπαλκόνια.

Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι οι μεγάλες βεράντες, στις οποίες χαίρονταν την καλή παρέα και το μοναδικό τοπίο εξέχουσες προσωπικότητες, φίλοι του Άγγελου Σικελιανού, ο Καζαντζάκης, ο Καρυωτάκης, ο Παλαμάς. Αξίζει να σου πω ότι στην ίδια ,ακριβώς, βίλα έχουν περάσει κάποια καλοκαίρια τους ο Παύλος και η Φρειδερίκη.

Σήμερα, την εξοχική κατοικία του κορυφαίου ποιητή θα τη βρεις εντός του ξενοδοχειακού συγκροτήματος «Sikyon Coast Hotel & Resort». Στο υπερπολυτελές κατάλυμα, θα βρεις (αφού περπατήσεις λίγο), ένα εκπληκτικό συγκρότημα κτιρίων, τα οποία συγκροτούν την κατοικία του Άγγελου Σικελιανού. Οι δύο κεντρικοί χώροι είναι ανοιχτοί για τους επισκέπτες, οι οποίοι μπορούν να περάσουν μερικές ώρες διαβάζοντας βιβλία του ποιητή ή βλέποντας ακόμα και ταινίες υπό το φως του καλοκαιρινού φεγγαριού. Εκπληκτικό συναίσθημα, ε;

Πίνω τη Vodka πορτοκάλι μου στην ταράτσα και στην ατμόσφαιρα ηχεί το «Clocks» των Coldplay. Το λατρεύω (το αγαπώ) αυτό το τραγούδι. Γιατί, μπορείς μέσα σε 4 λεπτά να κάνεις άπειρα νοητά ταξίδια, να αφήσεις το μυαλό σου και το πνεύμα ελεύθερο, να αφεθεί, να λυτρωθεί.

Μεγάλη κατάκτηση η ελευθερία. Και δεν πρέπει να επιτρέπεις να στην ποδοπατά κανείς. Λέω να κλείσω με μία συμβουλή: «να σε προσέχεις, να σε αγαπάς», γιατί στο τέλος της μέρας, ο εαυτός είναι το σπουδαιότερο απόκτημα μας. FIN!

***Πηγή φωτογραφιών εντός κειμένου: loutraki365.gr