«Ο σκύλος μου τρέμει τους κτηνιάτρους και τις σύριγγες. Τι να κάνω;»

Ερώτηση: «Έχω ένα πρόβλημα με τον Ερμή μου. Τον βρήκαμε στο δρόμο όταν ήταν 2 μηνών. Tην πρώτη φορά που τον πήγαμε στον κτηνίατρο -που δεν είχε καμία ανάλογη εμπειρία- ήταν όλα καλά. Από τη δεύτερη επίσκεψη έδειχνε σημάδια φοβίας, που εκδηλώθηκαν με ξαφνική σιελόρροια και κράτησαν μόνο όσο ήμασταν στον κτηνίατρο. Θεωρώ απίθανο να φταίει ο γιατρός γιατί ήταν πολύ καλός και γλυκός μαζί του και του έδινε και λιχουδίτσες.

Έκτοτε χρειάστηκε να επισκεφθώ και άλλους κτηνιάτρους. Κάθε φορά μπαίνει στην αίθουσα αναμονής χωρίς πρόβλημα και περιμένει ήσυχος, αλλά μόλις δει σύριγγες και οτιδήποτε άλλο περίεργο εργαλείο να τον πλησιάζει αρχίζει το δράμα μας. Και τι δεν έχω δοκιμάσει, να κάθομαι κάτω στο πάτωμα μαζί του, να του μιλάω, να τον χαϊδεύω και ένα σωρό άλλα κολπάκια. Δεν καταφέρνω τίποτα. Συνεχίζει να φοβάται.

Η ιδέα να τον πηγαίνω πιο συχνά στο κτηνιατρείο, μόνο για επίσκεψη, ακούγεται καλή, αλλά η φοβία του δεν έχει να κάνει με συγκεκριμένους ανθρώπους, παρά με ότι τον πλησιάζει και καταλαβαίνει ότι δεν τρώγεται.»

Απαντά η σύμβουλος συμπεριφοράς Marilyn Peters:

Χρειάζεται ξεχωριστή απευαισθητοποίηση για κάθε ένα από όλα αυτά τα μικρά ερεθίσματα που σχετίζονται με την επίσκεψη στον κτηνίατρο και που προκαλούν τρόμο στο σκύλο σου.

Πρέπει να βρεις έναν κτηνίατρο κοντά στο σπίτι σας, που να έχει τη διάθεση να συνεργαστεί, και να πηγαίνετε επίσκεψη για να συνηθίσει σιγά-σιγά ο σκύλος στην «ιδέα». Όσο πιο συχνά μπορείτε (και κάθε μέρα αν γίνεται) και χωρίς να βιάζεστε – ένα βήμα τη φορά. Μόλις το κατακτά μπορείτε να προχωρήσετε στο επόμενο. Η διαδικασία λέγεται απευαισθητοποίηση. Τη χρησιμοποιούμε για να ξεπεράσει ο σκύλος μας πολλές καταστάσεις που τον αγχώνουν, τον στρεσάρουν ή τον φοβίζουν.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν η φοβία είναι πολύ έντονη, χρειάζεται κανείς να δουλέψει με clicker. Έτσι ο σκύλος θα μπορεί να καταλάβει με μεγάλη ακρίβεια πότε συμπεριφέρεται με τον επιθυμητό τρόπο, και τότε θα επιβραβεύεται με κλικ και λιχουδιά. Στην περίπτωσή σας η επιθυμητή συμπεριφορά είναι να παραμένει ήρεμος, πχ. στην όψη μιας σύριγγας.

Το πρώτο βήμα όμως είναι, πραγματικά, να δει το ιατρείο με άλλο μάτι. Θα το πετύχετε πηγαίνοντας εκεί καθημερινά και μάλιστα με το αζημίωτο! Εκεί, θα κερδίζει σε κάθε επίσκεψη πολλά πολύτιμα αγαθά, όπως λιχουδιές, προσοχή κ.ά., χωρίς να γίνεται καμία ιατρική πράξη. Απλά θα πηγαίνει, θα τρώει, θα λέει καλημέρα και θα φεύγει.

Λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος όμως, αφού του αλλάξεις την αντίληψη για το κτηνιατρείο -χάρη στις καθημερινές σας επισκέψεις- προτείνω να σας καθοδηγήσει κάποιος επαγγελματίας για το πώς θα φτάσετε στο σημείο, να μπορεί ο ιατρός να τον χειριστεί χωρίς να χρειάζεται ηρέμηση ή αναισθησία.

Πηγη: www.trihes.gr