Πιθανόν να είσαι το πρωτότοκο παιδί της οικογένειας. Συχνά τα μεγαλύτερα αδέρφια αναγκάζονται να υποκαταστήσουν τους γονείς, όταν εκείνοι δυσκολεύονται για οποιονδήποτε λόγο να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Έτσι, ίσως π.χ. είχες αναλάβει τη φροντίδα της μικρότερης αδερφής σου όταν ήσασταν παιδιά επειδή οι γονείς σας εργάζονταν 12 ώρες την ημέρα, αλλά δεκαπέντε χρόνια αργότερα συνεχίζεις να την "νταντεύεις"... Σε αυτή την περίπτωση, η μικρότερη αδερφή σου έχει το αίσθημα ασφάλειας ότι μπορεί να βασιστεί πάνω σου αν, παραδείγματος χάρη, ξεμείνει σε ένα μπαράκι μεθυσμένη στις πέντε το πρωί και χρειαστεί κάποιον να τη γυρίσει σπίτι, ή ακόμη κι αν απορρίπτει τη μία δουλειά μετά την άλλη και μένει άφραγκη για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Τι μπορείς να κάνεις: Να απαρνηθείς τον ρόλο του κηδεμόνα, ώστε τα αδέρφια σου να αναγκαστούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Προσπάθησε λοιπόν να σταματήσεις να αποφασίζεις εσύ για τη ζωή τους και να συμφιλιωθείς με τον φόβο ότι "θα φάνε τα μούτρα τους". Είναι προτιμότερο να μάθουν από τα λάθη τους, παρά να διαιωνίζεται ο ρόλος σου ως κηδεμόνα, ο οποίος δεν επιτρέπει ούτε σε εσένα να ζήσεις τη ζωή σου ούτε στα αδέρφια σου να ωριμάσουν. Κατά κάποιον τρόπο, έχεις γίνει μια υπερπροστατευτική μητέρα, ακόμη κι αν δεν έχεις δικά σου παιδιά.