Πώς να χειριστείς το νήπιο που ξαφνικά αντιμιλάει

Το γλυκούλι σου μεγάλωσε, έγινε 4-5 και έχει μεταμορφωθεί σε ένα μικρό τερατάκι που συνέχεια αντιμιλάει. Μια γερή δοκιμασία για τα νεύρα της μαμάς που τελικά δεν χρειάζεται να τσιτώνουν και τόσο πολύ.

Δεν πάω σχολείο! Δεν μου αρέσει αυτή η μπλούζα! Το φαγητό είναι μπλιαξ! Δεν σε αγαπάω! 

Όλα στο δεν και στην άρνηση. Τι έχει συμβεί; Το παιδί είναι κακομαθημένο, θα πει η γιαγιά. Το έχεις κάνει σαν και σένα, θα πει ο σύζυξ. Μάλιστα, δεν σου φτάνουν τα νεύρα σου έχεις και την κριτική επιτροπή.

Η αλήθεια είναι ότι όταν το παιδί βγάζει γλώσσα βρίσκεσαι αντιμέτωπη με ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα πειθαρχίας. 
Το Όχι θα το ακούσεις άπειρες φορές από το παιδί σου. Μόνο που τα πρώτα του Όχι σαν να σου ακούγονται λίγο πιο... ηχηρά. 
Κι όμως, είναι ό,τι πιο φυσιολογικό καθώς αποτελεί μέρος της ανάπτυξης των παιδιών.

Γιατί όμως αντιμιλάει;
-Γιατί θέλει να ελέγξει τη ζωή του, τα ρούχα, τα φαγητό, το παιχνίδι του.
-Γιατί δοκιμάζει τα όριά σου. 
-Γιατί πεινάει. Ή νυστάζει. Απλά.

Και τώρα, τι κάνουμε;
1. Προσπάθησε να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Ναι, καλύτερα να ανέβεις στο Έβερεστ να δεις αν άλλαξε υψόμετρο. Το ξέρω. Κι όμως η υπομονή και η ψυχραιμία σου είναι πολύ σημαντική. Μόλις ξεστομίσει την ατάκα του ο αντιρρησίας -«Δεν σε αγαπάω καθόλου»- μην απαντήσεις εν βρασμώ «Ούτε και γω, παλιόπαιδο!». Πάρε βαθιά ανάσα και παίξτο αδιάφορη.

2. Μην διαξιφιστείς μαζί του. Καλύτερα μην βγάλεις άχνα. Περίμενε μέχρι να ηρεμήσεις και μετά μίλησέ του ήρεμα. Σε καμία περίπτωση μην πέσεις στην παγίδα της αντιμαχίας.

3. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι αυτή η αντίδραση του παιδιού είναι φυσιολογική. Όσο μεγαλώνει και εξερευνά το πεδίο της ανεξαρτησίας, τόσο θα αντιδρά. Δεν σημαίνει ότι εσύ είσαι σκάρτη μάνα ή το παιδί κακομαθημένο.

4. Κάνε focus στο πότε αντιμιλάει. Μετά το σχολείο ή την αθλητική του δραστηριότητα μήπως; Μπορεί κάτι να συμβαίνει στο σχολικό περιβάλλον ή ίσως κάποιες συνήθειες το κάνουν να εκνευρίζεται. 

5. Σκέψου: Θα ήθελες το παιδί να ήταν μαλθακό και να μην μίλαγε καθόλου; Οι έρευνες λένε ότι τα παιδιά που εκφράζουν σκέψεις και απόψεις έχουν λιγότερες πιθανότητες να μπλέξουν με εξαρτήσεις όταν μεγαλώσουν.

Γι' αυτό, άκου το παιδί. Προσεκτικά. Κάτι θέλει να σου πει. Πρέπει να νιώθει ασφαλές μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η γνώμη του ακούγεται. Θα μάθει ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα ακούει και τη γνώμη των άλλων. Για αυτό, άκου το και μίλα του. Και ανάσες, βαθιές ανάσες.