Από τη στιμή που ανακάλυψε τη δύναμη του Όχι, δεν σταμάτησε να το λέει. Σε κάθε σου ερώτηση, σε κάθε σου πρόταση, εκείνο αρνείται πεισματικά.

Μιλάμε για νεύρα. Όχι το παιδί. Εσύ φυσικά. Μέχρι που έχεις φτάσει στο σημείο να ανησυχείς ότι κάτι δεν πάει καλά με τον μικρό σου δίχρονο επαναστάτη. 

Μην ανησυχείς καθώς μιλάμε για ένα σπαστικό μεν, φυσιολογικό δε φαινόμενο. Μια φάση στην ανάπτυξή του μέσα από την οποία δηλώνει το παρών και την ανεξαρτησία του.

Και φυσικά δεν υπάρχει ιδανικότερος τρόπος για να τραβάει την προσοχή σου. Το καταφέρνει πάντα.  

Εάν θέλεις να το προσπαθήσεις λίγο περισσότερο, δες τι πρέπει να κάνεις:

Να γίνεις λίγο διπλωμάτης. Με απλά λόγια, μην κάνεις ερωτήσεις στο παιδί. Έτσι του δίνεις την ευκαιρία να απαντήσει με ένα ακόμα Όχι! 

Προτίμησε να του θέτεις μικρά, καθημερινά διλήμματα. Έτσι του δίνεις το περιθώριο να πάρει αυτό την τελική απόφαση.

Αυτό το μικρό, ψυχολογικό κόλπο αποδίδει σε διάφορους τομείς. Από το πού θα πάτε βόλτα, μέχρι το τι φαγητό θέλει να φάει και τι ρούχα θα φορέσει σήμερα. Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς.