Άλκη Ζέη: H παιδική λογοτεχνία που μιλάει και στους ενήλικες

Η Άλκη Ζέη, η αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών μα και των μεγάλων, έγραψε βιβλία που αγαπήθηκαν τόσο από το νεανικό κοινό, όσο και από τους ενήλικες. Βιβλία που βραβεύτηκαν, που ξεπερνούν τα τοπικά σύνορα και κυκλοφορούν σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, αφού έχουν μεταφραστεί σε πάνω από είκοσι γλώσσες. Μπορεί, η Ζέη, να έγραφε κυρίως για παιδιά και εφήβους, όμως απευθύνεται και στους ενήλικες.

Η συγγραφέας, μέσα από τις μυθιστορηματικές καταγραφές της είχε σκοπό να αφηγηθεί σημαντικές ιστορικές στιγμές στις νεότερες γενιές. Με καλοδουλεμένη πλοκή, πηγαίο χιούμορ και αστείρευτη φαντασία, τα έργα της προκαλούν προβληματισμό πάνω σε σύγχρονα θέματα αλλά και ζητήματα που αφορούν διαχρονικές αξίες. Τα βιβλία της απευθύνονται σε μαθητές όλων των σχολικών τάξεων , περνώντας μηνύματα και στους ενήλικες.

Πιο κάτω θα βρεις έξι βιβλία της Άλκης Ζέη , που σίγουρα θέλεις το παιδί σου να διαβάσει.

1.Το καπλάνι της βιτρίνας, εκδόσεις Μεταίχμιο: Δυο μικρές αδερφές που ζουν σ’ ένα νησί του Αιγαίου το 1936, ακούνε τον παππού τους να τους μιλάει για τους «αρχαίους» του, ανυπομονούν να ανταμώσουν με τους φίλους και τις φίλες τους από τα τσαρδάκια σαν έρχεται το καλοκαίρι, μα πάνω απ’ όλα τρελαίνονται με τις μαγικές ιστορίες του καπλανιού που τους διηγείται ο ξάδερφός τους ο Νίκος.

2. Τα παπούτσια του Αννίβα, εκδόσεις Μεταίχμιο: Ο Μάνος που τρελαίνεται για μπάλα ονειρεύεται να τον πάρουν στη δυνατή ομάδα, μα πρέπει να φοράει παπούτσια ΑΝΤΙΝΤΑΣ και δεν έχει. Θα του αγοράσουν η μαμά και ο μπαμπάς;

3. Η Αλίκη στη χώρα των Μαρμάρων, εκδόσεις Μεταίχμιο: Το ταξίδι της Αλίκης στη Χώρα των Μαρμάρων φέρνει τους νεαρούς αναγνώστες σε επαφή με την ιστορία και το όραμα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα.

4. Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της, εκδόσεις Μεταίχμιο: Η ζωή της Κωνσταντίνας ήρθε τα πάνω κάτω όταν χώρισαν οι γονείς της και από τη φιλική ατμόσφαιρα της καθημερινής ζωής στη Γερμανία, την έστειλαν να ζήσει με τη γιαγιά της στην Κυψέλη. Όμως την Κωνσταντίνα δεν τη νοιάζει τίποτα πια. Ας είναι καλά ο Λουμίνης και τα γαλάζια θαυματουργά χαπάκια που τη στέλνουν μια στα ουράνια και μια στον γκρεμό κι ύστερα… δεν υπάρχει επιστροφή. Ή μήπως υπάρχει;

5. Ένα παιδί από το πουθενά, εκδόσεις Μεταίχμιο: "Με λένε Ίκαρο Λαμπρίδη και μένω στο Παγκράτι στην οδό Δικαιάρχου με την οικογένειά μου. Η οικογένειά μου είναι η θεία μου, η Ελένη-Ιοκάστη Καποδίστρια, το Αγόρι κι εγώ. Είμαι δέκα χρονών. Την ιστορία της οικογένειάς μου τη μαθαίνω κάθε Πέμπτη, όταν έρχονται οι φίλες της Ελένης-Ιοκάστης να παίξουν μπιρίμπα. Κάθονται στο καθιστικό γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και παίζουν μιλώντας ασταμάτητα. Ακούω τη θεία μου να λέει στις φίλες της: «Από πού βρέθηκαν αυτά τα ξανθά μαλλιά; Κανείς στο σόι μας δεν είχε. Θαρρείς κι αυτό το παιδί ήρθε από το πουθενά». Ώρες ώρες το πιστεύω κι εγώ πως ήρθα από το πουθενά."

6. Η μωβ ομπρέλα, εκδόσεις Μεταίχμιο: Λίγο πριν από τον πόλεμο του 1940, κάπου στο Μαρούσι, ζει με τους γονείς της η Ελευθερία, ένα δεκάχρονο κορίτσι, που τα δίδυμα μικρότερα αδέρφια της φωνάζουν Λέτρω. Απεχθάνεται το νοικοκυριό και τις «γυναικείες» δουλειές, ενώ τρελαίνεται για ό,τι δεν εγκρίνει ο πατέρας της: Διαβάζει με μανία βιβλία, ανυπομονεί να δει θέατρο, ρίχνει κλεφτές ματιές στην εφημερίδα, εύχεται κάποτε να μοιάσει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. Στο πάνω πάτωμα του σπιτιού τους ο κύριος Μαρσέλ, ένας Γάλλος που ζει μόνιμα στην Ελλάδα, έχει υπό την προστασία του τον ανιψιό του Μπενουά που γίνεται αχώριστος φίλος των παιδιών. Λιγοστά τα παιχνίδια τους αλλά αστείρευτη η φαντασία τους. Όλοι μαζί σκαρφίζονται χίλιες δυο ιστορίες που μαγεύουν και τους ίδιους. Και πόσα ακόμα θα σκέφτονταν να κάνουν εάν δεν τους εμπόδιζαν οι μεγάλοι…