ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ...
Καλό Καλοκαίρι και άλλα όμορφα κλισέ
Μια διαφορετική ερμηνεία της ιδέας των καλοκαιρινών διακοπών και της χρησιμότητάς τους.
Ας βάλουμε μια άνω τελεία όπως έλεγαν όλο το χειμώνα οι «έγκριτοι δημοσιογράφοι» και «καλοί συνάδελφοι» του ταλαιπωρημένου δημοσιογραφικού κόσμου. Ας μπει μια ανάπαυλα στα στριφνά φερσίματα του χειμώνα, στις αρτηριοσκληρωτικές συμπεριφορές, στα συναισθηματικά εξογκώματα που κουβαλάμε στις πλάτες μας και στους τελεσίδικους αφορισμούς. Ας αναλογιστούμε ότι στην περίοδο των διακοπών υπάρχει η (ψευδ)αίσθηση πως όλα τα πράγματα ανατρέπονται. Μπορούμε να νιώθουμε ότι η άκρη του νήματος, ίσως τελικά να χάθηκε από απλή αφηρημάδα – οπότε μπορεί να ξαναβρεθεί. Ο φετινός Αύγουστος μπορεί να εξωραΐσει κατάλοιπα μιας ζόρικης εποχής, όπου όλα βρίσκονται σε ένα επικίνδυνο, γαλήνιο «περίπου».
Ας καταχωνιάσουμε στην ντουλάπα (δίπλα στους σκελετούς μας) αυτή την αστική νεύρωση που νομίζουμε ότι θα μας προσπεράσει όλος ο ντουνιάς στον αγώνα δρόμου που συμβαίνει στο μυαλό μας και ας χαθούμε σε παρήγορες ερμηνείες. Κάπου κάπου, ανάμεσα στο μούχρωμα του ορίζοντα και τον παφλασμό του κύματος, που ακούγεται σαν μακρινό χειροκρότημα, ας χτυπάνε σαν καμπανάκι στα αυτιά μας κάτι σκόρπιες λέξεις, όπως «αγαπάω». Δεν χρειάζεται production value και υπερπαραγωγή η ερωτική διάθεση. Οι κούφιες εκφράσεις λατρείας και οι άδειες υποσχέσεις που εμπεριέχουν ψυχαναγκασμούς, μπορούν να περιμένουν μέχρι τη στιγμή που θα νιώσουν την κρύα ανάσα του Φθινόπωρου.
Προσωρινά ας φαίνονται «άδειες», ειδικά όσο απομακρυνόμαστε από το ιστορικό κέντρο και τα προάστια. Μακριά από τα μοντέρνα κτίρια, τα ημιφωτισμένα καταγώγια, τα αποστειρωμένα γραφεία, τα θορυβώδη μπαρ, τους τρελούς που οργώνουν τα πεζοδρόμια και αυτό το πηγμένο πολυκοσμικό πράγμα που βουίζει χωρίς σταματημό.
Στη μακάρια περίοδο των διακοπών, δεν κουβαλάμε ένσημα γνώσης, τη συλλογή εμπειριών και τη χωνεμένη κουλτούρα μαζί μας. Θα φαινόταν σαν σαβούρα ξωπίσω μας, σαν τενεκεδάκια που σέρνει μια γαμπριάτικη λιμουζίνα. Τα ηλιόλουστα μεσημέρια και τις φεγγαρόλουστες νύχτες του Αυγούστου, τα καπελώνει σφετεριστικά η κρεμάμενη επιθυμία για ξεκούραση και διεύρυνση των αισθήσεων.
Στις φετινές διακοπές, για αρχή, θα ξαναδιαβάσω την «Περσινή Αρραβωνιαστικιά» της Ζυράννας Ζατέλη. Σας προτείνω να πράξετε το ίδιο.