Ο Αμλετ της Σελήνης, ο Άγιος Φεβρουάριος και η Λίζα Παπασταύρου

Βάλθηκε να μας καταπλήξει τούτος ο μήνας. Τόσο υπερβατικός, τόσο γεμάτος, τόσο τρελός.

Μας κοιτάει απ' τον καθρέφτη και γελάει. Παραπλανητικά.

Μας πήρε τον ποιητή της καρδιάς μας, τον Μάνο Ελευθερίου, τον σοφό καθηγητή, τον  Σταύρο Τσακυράκη, την λαμπερή ηλιόχρυση Αλίκη και χαράζει τις στιγμές μας πριν προλάβουμε να τις χαράξουμε εμείς.

 Από πότε έχεις να  πάρεις βαθιά ανάσα; Απογειωτική και ΧΧΧlarge; Υπομονή. Μέχρι να μας χαρίσει τα γεμάτα φεγγάρια του, Για να ξεχαστούμε στο φως τους και να συναντηθούμε με τον άλλο μας εαυτό, των βλεμμάτων, της αφής, της γεύσης και της αθωότητας.

Κοίτα με πόσα tips, οδηγούς, καταλόγους και λίστες, έχω γεμίσει τον σάκο μου. Πήρα μαζί μου και τον Αμλετ της Σελήνης (Ελευθερίου-Μικρούτσικος) και τον Άγιο Φεβρουάριο (Ελευθερίου-Μούτσης), ν'ακούω  μέρα και νύχτα.

Να ξε-φύ-γω. Αυτό! Mπορώ; Μπάφιασα, αγανάκτησα, κουράστηκα, έγκωσα , τα’παιξα.  Mε την "περιρρέουσα" ατμόσφαιρα,  με την ανισορροπία, την αστάθεια, την αμφιβολία,  τα δύσκολα, το μπούρου -μπούρου,  τα άνοστα χαμόγελα...

Κι έχω ένα τόσο μεγάλο ΘΕΛΩ:

Να περπατήσω ξυπόλητη, να διαβάσω κάτι εύκολο κι ανάλαφρο , να φάω ένα τεράστιο παγωτό, να δω τα "Καλύτερα μας χρόνια" και τις «Γέφυρες του Μάντισον» και το ¨Τέλος μιας σχεσης" κι ας πλαντάξω (τουλάχιστον θα πλαντάξω με αιτία!), ν' ακούσω Robbie Williams  και Beatles και Indila, να βρω έναν καινούργιο ήρωα, να παίξω κομπάρσα στο ¨Ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο", να χορέψω ταγκό στο δρόμο μ' έναν άγνωστο, να θυμηθώ  τα "καλά" μου όνειρα, να τραγουδήσω μαζί με τον Πορτοκάλογλου , την Ελεωνόρα, τον Μαραβέγια, τον Bryan Ferry, να τιγκάρω ένα σάκο με... περιττά για να ξαναγαπήσω τα απαραίτητα.

Θα βρω κι άλλα μέχρι να φύγει ο ήλιος.   

Yπάρχει  πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, πως αυτός ο τόπος είναι τόσο αλλιώτικα ωραίος, τόσο λαμπερός, τόσο τρελός, τόσο γεμάτος με ιστορία, τόσο απρόσμενα τρυφεροδυνατός που ούτε κρύβεται, ούτε μουτζουρώνεται, ούτε "χαλιέται".

 Έτσι υπάρχει. Έτσι είναι.  Μόνο που συννεφιάζει. Για λίγο. Όπως εγώ, όπως κι εσύ.

ΥΓ ..πάντα κάτι μένει.