Η γιαγιά μου, τα μέσα - έξω, ένα άλλοθι και μια θετική σκέψη!

Η γιαγιά μου εκτός από παραμύθια (που μου έλεγε με τις ώρες), μου τραγουδούσε κιόλας! Τον "Βαφτιστικό"  αλλά και τραγούδια του Νίκου Γούναρη! Αγαπημένο της το "ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί"! Τ' άκουγα κι εγώ (μισο-σοβαρά μισο-αστεία), τα μισο-μουρμούριζα, της έδινα ένα φιλί κι έφευγα τρέχοντας, ξεκαρδισμένη στα γέλια.

Και κοίτα να δεις που έφτασα, τόσα χρόνια μετά, να επαναλαμβάνω κάθε τόσο (με νόημα) τους στίχους που κάποτε μου φαινόντουσαν αστείοι, εξωπραγματικοί, υπερβολικοί. Εχω «άλλοθι»; «Έχω», μου απαντάω! Αφού, ό,τι ζώ κι ό,τι διαβάζω κι ό,τι βλέπω κι ό,τι ακούω  και σε ό,τι χαμογελάω κι ό,τι γίνεται και συμβαίνει, όλα και όλοι είναι σα να παιρνουν μέρος σ’έναν εξοντωτικό  διαγωνισμό ταχύτητας για το τι και ποιος θ' αλλάξει περισσότερο, πιο γρήγορα, πιο εντυπωσιακά, με πιο δυνατά ταρατατζούμ, ενώ στην πραγματικότητα απλά βάζουν το μέσα – έξω, το πάνω- κάτω, το μπρος - πίσω… Κι αυτό είν’ όλο. Φτάνει αυτό για να πουν το δικό τους «ο κόσμος άλλαξε».

Μου... συνέστησα "ψυχραιμία" (!), αισιοδοξία, καλή διάθεση και θετική σκέψη!
Βέβαια, θα μου πεις: «Υπερβολές! Μέχρι και νερό στον Άρη βρέθηκε. Τι μας λες, εσύ;» Δε λέω, ανεβαστική ήταν και για μένα η είδηση! Όσο και να πεις, αυτό μου δίνει μια ελπίδα! Ένα φως. Μια προοπτική! Άσε που απαντάει και σε πολλά από τα ερωτήματα  του τύπου: "απ'τον Άρη κατέβηκες;", ή "Αρειανός είσαι;", που κατά καιρούς με …ταλανίζουν.

Κάτι που δεν θέλω, επίσης,  να ξεχάσω είναι  να σε προλάβω και να σου μιλήσω για το «μαρσάλα»! Διότι και το μαρσάλα είναι μια αλλαγή! Ως χρώμα σκοπεύει να μας ανεβάσει τη διάθεση αυτό το χειμώνα!  Ναι, χρώμα είναι το "μαρσάλα". Αυτό  το μπορντοβυσσινοβαθυκόκκινο που ήρθε για να... μας ντύσει, να μας βάψει, να μας στολίσει, να μας αλλάξει, ντε!. Από πάνω μέχρι κάτω. Total μαρσάλα. Αυτό! Θα σου το πει και η Fashion (super) Editor  του allyou μας, η Κέλλυ Νόβακ μας, και θα το... αφομοιώσεις.

Εσύ, πάντως, εκθέσου σε ιστορίες (με γυρισμό), σε εικόνες (ασπρόμαυρες), σε ανατροπές (χωρίς φλας), σε φίλους (χωρίς μεταμορφώσεις), σε παιχνίδια (αθώα γι αυτό επικίνδυνα). Μακριά από πανικούς, απαγορεύσεις και κανόνες. Η φαντασία σου παίζει μόνο για σένα. Είναι και ροκ και μπλουζ και τζαζ και ηλεκτρική. Γιατί, ναι, η φαντασία και η μουσική αλλάζουν και σε αλλάζουν. Και τι άλλο; Eνας έρωτας. Ναι, ένας έρωτας  μπορεί να σ’ αλλάξει. Μην το κάνεις ζήτημα. Απλά, μην κρύβεσαι, φανερώσου.

Χθες, περπατώντας, είδα με μια φράση γραμμένη με γκράφιτι σ' έναν τοίχο στα Εξάρχεια: AΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ. Σου την αφιερώνω.

*φωτο από LIFO