Μια αλήθεια, πόσα "ανάμεσα";

Μου πήρε χρόνια, μα το'μαθα: στις αλήθειες δεν χωράν "ανάμεσα". Κρυφή ή φανερή, εύκολη ή δύσκολη, αθώα ή ένοχη,  μεγάλη ή μικρή,  η αλήθεια "εκτοξεύεται". Mε μια δική της δύναμη. Αγγίζει, εισβάλει, δηλώνεται, τρομάζει (κάποιους), ησυχάζει (κάποιους άλλους), τραυματίζει (μερικούς), γίνεται εμμονή (σε μερικούς άλλους). Αλλά, επιβάλλεται.

Ο Breton έλεγε : "χρυσή μου φαντασία αν υπάρχει κάτι που αγαπώ σε σένα είναι ότι δεν συγχωρείς ποτέ". Aπό πάντα διέφερε η αλήθεια από τη φαντασία. Στο "δεν συγχωρεί".

Εύθραυστη η ισορροπία ανάμεσα στις αλήθειες μας:  τις  φανερές και τις "άλλες". Που μπορεί να χρειαζόμαστε και.. πανοπλία για να τις αντιμετωπίσουμε,  να τις εκφράσουμε, να τις ακουμπήσουμε. Για να βγούμε στη δικιά μας "θάλασσα", ή και στις "θάλασσες" των άλλων και να βγούμε μαζί  στη στεριά... Χωρίς σωσσίβιο. Με τη γύμνια ή το ρούχο που εμείς θά 'χουμε επιλέξει. 

Ζω (και ζεις) το "τώρα" μαζί με το "χθες",  σκέφτομαι  (και σκέφτεσαι) το "αύριο".  Τόμος (ολόκληρος)  με ερωτήσεις αναπάντητες  και  απαντήσεις χωρίς ερώτηση. Φιλόδοξη κατασκευή του νου! Υπέροχο, πάντως, να σε περιμένει ύστερα από ταξίδια, έρωτες, μύθους, ανατροπές, στιγμές χαράς, απογοήτευσης, ευτυχίας, ενοχής, ύστερα από πολλές παρτίδες σκάκι με νικητές τους άλλους,  ένας τόμος γεμάτος ερωταπαντήσεις στα "πώς", τα "γιατί" και  τα "αν" σου.

​Πάνε μήνες που ανακάλυψα μια μαγική "Ομολογία".  Κάποιος,  μέσα από την  ομολογία μια διαδρομής,  μιας εξομολόγησης, σχεδόν ερωτικής,  περνώντας το παρόν μέσα από το παρελθόν και το παρελθόν μέσα από το μέλλον, φτάνει να έχει απαντήσεις σε όλα τα ερωτηματικά που γεννιούνται, συνδέονται μεταξύ τους μέσα από δρόμους μυστικούς, που μπορεί να μοιάζουν αναπάντητα, αλλά στο τέλος απαντιούνται. Είναι η  "Ομολογία" ενός μεγάλου (τεράστιου) Καταλανού συγγραφέα , του Ζάουμε Καμπρέ και του Confiteor* του, oμολογία γεμάτη μουσική, χρώματα, πάθος, έρωτα, αγάπη, αλήθεια, ζωή. Μέσα από  723 σελίδες,  θα "σε" ξανα-ανακαλύψεις αλλιώς, θα βρεις  εξηγήσεις σε πράγματα που μέχρι τώρα ήταν για σένα σκοτεινά, θα ταξιδέψεις βαθιά μέσα σου και μέσα σε άλλους που μπορεί να μην τολμούσες, ως τώρα, να μπεις.

Μια αλήθεια χωρίς ανάμεσα.  Μια αγκαλιά. Για να πας (και να πάω) παρακάτω.

ΥΓ: Πριν λίγες μέρες στα ράφια είδα το καινούργιο βιβλίο του Καμπρέ  "Η σκιά του ευνούχου".  Ανυπομονώ να χωθώ και να χαθώ στη μαγεία της αφήγησής του.

* "Confiteor"  - Jaume Cabre
 "Η σκιά του ευνούχου"  - Jaume Cabre
   Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
  Μετάφραση απο τα καταλανικά, Ευρυβιάδης Σοφός