Τζώρτζια Κεφαλά: «Αν είσαι γυναίκα, ομορφούλα και με άποψη…την πάτησες»!

Τη Τζώρτζια Κεφαλά την ξέρεις. Τη λατρεύεις ή την απορρίπτεις. Τη θαυμάζεις γι’ αυτό που είναι ή την κατακρίνεις. Την πας με χίλια ή όχι. Με τη Τζώρτζια δεν υπάρχουν «ναι, αλλά», ή «δεν ξέρω». Υπάρχει ή ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Και, βέβαια, το μόνο που αποκλείεται είναι να περάσει, η Τζώρτζια, αδιάφορα από τα ακούσματα σου. Κι απ’ το βλέμμα σου.  

Την γνωρίσαμε πριν χρόνια, ακούγοντας την να τραγουδάει με τους αγαπημένους «ΜΠΛΕ». Και σίγουρα, όλοι καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή, πως έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο ανατρεπτικές παρουσίες της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες. Από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως μια εκκεντρική τραγουδίστρια (και γυναίκα) που ξεχωρίζει για τα πολλά τατουάζ, τα extreme χτενίσματα και το gothic ντύσιμο της. Αλλά και τη φωνή της.

Εμείς δηλώνουμε πως την «πάμε με χίλια» και μετά από την κουβέντα μας , με “χίλια+”

Συνέντευξη στην Κατερίνα Νινιού

Είκοσι χρόνια σε αποχρώσεις του μπλε χωρίς να ξεφτίσει το μουσικό σας χρώμα. Ποιο είναι τελικά το μυστικό αυτό της επιτυχίας των τόσο χρόνων;

Όταν ένα τραγούδι καταφέρνει να βρει τρόπο επικοινωνίας μια φορά, το πιο πιθανό είναι να το κάνει ξανά και ξανά, καθώς τα χρόνια περνάνε. Όταν μάλιστα καταφέρνει να ανανεώνεται από μόνο του  βγάζοντας καινούργια νοήματα μέσα στα χρόνια, τότε δεν πεθαίνει ποτέ. Αυτό είναι ένα μέρος όμως. Το θέμα είναι να καταφέρουν και οι άνθρωποι να συνυπάρξουν και να παράγουν, μαζί, μουσική για καιρό. Σε αυτή τη χώρα δεν βοηθάει ούτε η παιδεία, ούτε η αγορά για κάτι τέτοιο...

Είσαι μανούλα και σίγουρα η ζωή σου έχει περάσει σε άλλη φάση. Πες μου, από που αντλείς τόση ενέργεια στη σκηνή, ποιες είναι εκείνες οι στιγμές που σε γεμίζουν με αυτήν την ενέργεια;

Τα παιδιά για εμένα είναι τρόπος επαναπροσδιορισμού και αυτοπαρατήρησης. Επιστροφή στην αρχή. Στην είσοδό μας σε αυτόν τον κόσμο. Οπότε από μόνη της αυτή η επαφή βοηθάει και ενισχύει, αν την δεις σωστά. Οι μπαταρίες και η παροχή ενέργειας κανονικά δεν σταματάει ποτέ. Είμαστε ενέργεια. Μια απλή παραδοχή του αόρατου και η μείωση της εγκεφαλικότητας βοηθάει πολύ.

Οι Μπλε ποτέ δεν ακολούθησαν το μουσικό ρεύμα. Χαρακτηρίζονται για το δικό τους ύφος μουσικής. Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να τολμήσετε ακόμα;

Θα ήθελα να τολμήσουμε μια πολύ απλή, αλλά παντοδύναμη παραγωγή. Μια προσέγγιση της απλότητας στο επίπεδο της παραγωγής, που να βγάζει ωμή δύναμη.

Κάποια στιγμή εσύ με τους Μπλε ξεπέρασες την προσωπικότητά σου. Πιστεύεις ότι τώρα είναι εποχές για να το κάνει κάποιος ;

Η προσωπικότητα είναι κάτι που ξεπερνιέται με πολλή δουλειά και πολύ δύσκολα. Αυτό που ξεπέρασα, είναι ο φόβος. Ποτέ δεν ελευθερώνεσαι βέβαια από το φόβο... Τουλάχιστον του γυρνάς για λίγο την πλάτη και η αίσθηση είναι θαυμάσια!
 

Τι πιστεύεις ότι καταπιέζει έναν καλλιτέχνη στην Ελλάδα; Υπήρξε κάποια στιγμή που ένιωσες τρομερή καταπίεση;

Νομίζω πως ο καλλιτέχνης καταπιέζεται έντονα σε αυτόν τον τόπο, γιατί υπάρχουν πολλά στερεότυπα, που, όμως, πρέπει να τα αγνοήσει.  Στερεότυπα όπως π.χ, το στερεότυπο του «καλού παιδιού», του παιδιού της «διπλανής πόρτας», του «φυσιολογικού».  Ο Έλληνας δεν σηκώνει και πολλή «παραξενιά». Η τέχνη, όμως, απ’τη φύση της κάνει το παράξενο ενδιαφέρον και ελκυστικό. Έτσι όλοι αγαπάμε τους καλλιτέχνες, θέλουμε, όμως, και  να τους δούμε να καταποντίζονται κιόλας…Υπακούοντας στους νόμους της θείας δίκης για την απόκλισή τους και το θράσος τους να διαφέρουν. Ακόμα περισσότερο αν είσαι γυναίκα, ομορφούλα και με άποψη... την πάτησες... Πρέπει να είσαι η βασίλισσα των ελιγμών για να επιβιώσεις.

Μιλήστε μου για την Θεοδοσία Τσάτσου*, αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια... Όταν πήρατε τα ηνία νιώσατε φόβο για τον ανταγωνισμό, για το αν και πώς θα σας δεχτούν;

Μου αρέσει τόσο πολύ η πρόκληση, που περνάω καλά και στου χάρου το στόμα! Δεν έκατσα να το εξετάσω πολύ. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που το να ζυγίζεις δεν  είναι της ώρας, και δεν ωφελεί. Δεν με ένοιαζε και πολύ το αποτέλεσμα. Ζούσα την εμπειρία με όλες μου τις αισθήσεις. Και ήταν ωραία!

Πώς είναι το κοινό της κρίσης; Ποιο είναι το αγαπημένο σας κοινό;

Ένα είναι το κοινό. Με λεφτά ή χωρίς λεφτά, με όνειρα πάντα, ακόμα και τώρα που μας αφαιρούν το δικαίωμα στο όνειρο, ένα είναι το ζητούμενο. Να φτιάξουμε δύο πόλους για να περάσει το ρεύμα.

Είναι πολύ δύσκολα σήμερα τα πράγματα για τους μουσικούς;

Πάντα ήταν δύσκολα. Απλά οι δυσκολίες ήταν διαφορετικές. Η επιθυμία όμως δεν πεθαίνει ποτέ.

Η δισκογραφία ψυχορραγεί. Υπάρχει τρόπος να... γίνει καλά;

Ακόμα και η δισκογραφία θα βρει τον δρόμο της. Με άλλους τρόπους. Αποκλείεται τα «αετόπουλα» να χάσουν τα κέρδη τους.

Κάποια στιγμή κάνατε ένα πέρασμα από το στο “Just the 2 of us”. Πώς  βλέπετε τα ριάλιτι σοου μουσικής; Θα παίρνατε μέρος ως μέλος κριτικής επιτροπής σε κάποιο από αυτά;

Μου έχουν κάνει πάρα πολλές φορές πρόταση. Η αλήθεια είναι πως έχω μια φυσική άπωση στην αγορά υπηρεσιών καλλιτεχνών από μεγάλες εταιρίες... σχεδόν εκνευρίζομαι όταν μου προσφέρουν λεφτά... χαχα. Αλλά έχω και πολλή περιέργεια, τάση για χαβαλέ και αποδόμηση. Όλα αυτά με σωστές δόσεις και προσοχή με φέρνουν κοντά στην τηλεόραση κάποιες φορές. Με πλήρη επίγνωση πως τα «δώρα» της είναι σαθρά και η δύναμή της επικίνδυνη.

Πιστεύετε  ότι η κρίση είναι κυρίως οικονομική ή επί της ουσίας καθρεφτίζει την κρίση αξιών στην ελληνικής κοινωνίας;

Στην ουσία είναι έλλειψη στόχων, επικοινωνίας, εμπιστοσύνης, συνεργασίας, αλλά και αμηχανία στην αλλαγή που έρχεται.

Ποιες στιγμές ή περιόδους θεωρείτε σταθμούς στη ζωή σας; Υπάρχει κάποια συγκυρία που σας επηρέασε βαθιά;

Σημαντικές στιγμές θεωρώ την είσοδο μου στους Μπλε, τον ερχομό των παιδιών μου, και όλους τους ανθρώπους που πέρασαν για λίγο ή πολύ απ’ τη ζωή μου.

Ο έρωτας μας αιχμαλωτίζει ή μας απελευθερώνει, τελικά;

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή μας, ο έρωτας είναι σημαντικός και καθοριστικός την στιγμή που τον ζεις. Έχει πολλά να σου μάθει, και πρέπει να τον ζεις ολοκληρωτικά όταν τον συναντάς. Όταν όμως γίνεται απαραίτητος για να μπορείς να υπάρχεις, όταν τον δημιουργείς εκεί που δεν υπάρχει, όταν είναι ο μόνος τρόπος για να επιβεβαιώνεσαι, τότε κάτι δεν πάει καλά. Τότε καλύτερα να δοκιμάζεις και αλλιώς...

Η ζωή δεν είναι cosmopolitan σελ.65...

Τι είναι αυτό που πραγματικά σας χαλαρώνει και σας ανεβάζει την διάθεση;

Το χαμόγελο και η φύση.

Αν δεν τραγουδούσατε τι θα κάνατε;

Θα έκανα οτιδήποτε με αφοσίωση και χαρά (νομίζω) αλλά πάλι θα τραγούδαγα..

Είκοσι χρόνια «Μπλε» . Καλοκαιρινές περιοδείες που ξεκινούν με τη συναυλία στο Βεάκειο. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτή τη «γιορτή» σας.

Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τον κύκλο, τιμώντας την αρχή μας. «Μπλε» με Θεοδοσία Τσάτσου. Επειδή το άπιαστο  και το αδύνατο, μας εξάπτει τη φαντασία.

Ετοιμάζετε κάποια καινούργια δουλειά;

Πάντα είμαστε σε διαρκές παιχνίδι με τη μουσική...

Θέλω να κλείσουμε μ’ ένα στίχο που αγαπάτε , που σας εκφράζει και που σας αντιπροσωπεύει.

 «Πες μου κάτι απλό, που να μοιάζει αληθινό» (Κόκκινο φιλί)

INFO

ΜΠΛΕ – ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΤΣΑΤΣΟΥ

20 ΧΡΟΝΙΑ

BEΑΚΕΙΟ 1 Ιουλίου στις 21.30

Καλοκαιρινή Περιοδεία 2017

Οι «ΜΠΛΕ» - ο Γιώργος Παπαποστόλου (μουσική), ο Γιώργος Παρώδης (στίχοι), η Τζώρτζια Κεφαλά (φωνή) και η Νατάσα Αλεξίου (βιολί) - συναντούν την Θεοδοσία Τσάτσου!

*Δεκέμβριος του 1996 και οι ΜΠΛΕ εμφανίζονται στη δισκογραφία με το πρώτο τους album με τίτλο ‘ENOXEΣ’. Τραγουδίστρια του γκρουπ η Θεοδοσία Τσάτσου.

Ενάμιση χρόνο μετά η Θεοδοσία ξεκινάει το δικό της προσωπικό μουσικό ταξίδι και στους ΜΠΛΕ τα ηνία στη φωνή αναλαμβάνει η Τζώρτζια έως και σήμερα.

Ο χρόνος κυλάει. Η μουσική απρόσμενη πάντα δημιουργεί πολλές φορές τους δικούς της δρόμους και κανείς δεν ξέρει αν και πότε, αυτοί οι δρόμοι κάποτε θα συναντηθούν..

Δεκέμβριος του 2016 και οι ΜΠΛΕ «συναντούν» τη Θεοδοσία Τσάτσου στη γιορτινή συναυλία για τα 20 χρόνια των ΜΠΛΕ, που γίνεται το έναυσμα για μια σειρά κοινών συναυλιών το 2017 σε Ελλάδα και Κύπρο !