Αντώνης Λουδάρος: «Ο έρωτας θέλει δουλειά!»

Aλλάζει πρόσωπα με την ευκολία που άλλοι συνάδελφοι του αλλάζουν κοστούμια  για τους ρόλους τους. Ο τρόπος που από «Κυρία Επιθεώρηση», γίνεται ο Έλληνας  Πουαρό (βλέπε « Ο Εμίλ και ο ντέτεκτιβ»), ή ο γκέι,αδελφός (βλέπε «Μουρμούρα»), ή παρουσιαστής σε τηλεοπτικό σόου,  ή ένας ώριμος άντρας, ή (απλά) ο Κλοντ (βλέπε «Για όνομα») είναι μοναδικός!

Αυτό το καλοκαίρι περιοδεύει με μια παράσταση που πολύ αγαπήθηκε απ’ το κοινό. Είναι το «Για όνομα», μια γαλλική κωμωδία που παίχτηκε δυο (ολόκληρα ) χρόνια στο «Αλίκη», που «έσκισε», που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και που δεν είναι παρά η ιστορία πέντε πολύ στενών φίλων που απλώς συναντιούνται για δείπνο και καταλήγουν να τσακώνονται άγρια για το όνομα ενός παιδιού!

«Το έργο», μας λέει ο Αντώνης Λουδάρος, «ενώ αρχικά δίνει την εντύπωση πως διαπραγματεύεται ένα ζήτημα πολιτικής ορθότητας, τελικά φέρνει από πίσω του πολλά περισσότερα από αυτό. Είναι ουσιαστικά η ιστορία μιας βαθιάς και αληθινής φιλίας, ένα έργο που βροντοφωνάζει πως το να είσαι πραγματικός φίλος στο τέλος αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρό από την καθημερινότητα»

Τι σημαίνει, για σένα, πραγματικός φίλος;

Όταν είσαι πραγματικά φίλος με κάποιον, δεν περιμένεις από αυτόν το «χάδι» και τα όμορφα λόγια. Όταν είσαι φίλος και θα τσακωθείς και θα βριστείς και θα συμπεριφερθείς γαϊδουρινά. Σημασία όμως δεν έχουν όλα αυτά, αλλά αυτό που μένει στο τέλος. Και αυτό πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι η αγάπη. Η αγάπη στο τέλος οφείλει να τα νικάει όλα. Η αγάπη είναι πιο ισχυρή από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Στις ανθρώπινες σχέσεις – και δε μιλάω μόνο για τις φιλικές – πρέπει να ξέρεις πώς να κάνεις στην άκρη τον εγωισμό σου για χάρη του άλλου. 

Δηλαδή, να ξέρεις να υποχωρείς...

Δε νομίζω ότι το να ξέρεις πώς να υποχωρείς σημαίνει ότι ουσιαστικά παραμερίζεις τον εαυτό σου. Και αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο στοίχημα: να κατανοήσουμε ότι ο συμβιβασμός και η υποχώρηση μέσα σε μία σχέση δεν σημαίνει ήττα, δεν σημαίνει αδυναμία. Σημαίνει ότι επιτρέπεις στον εαυτό σου να εξελιχθεί πλάι στον άλλον. Να γίνει καλύτερος μαζί του. Όταν αφήνουμε στους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας ελευθερία να αναπνεύσουν, να είναι ο εαυτός τους, να δρουν με τον τρόπο που θέλουν αυτοί, τότε τους επιτρέπουμε να εξελιχθούν και να προχωρήσουν. Και μαζί με αυτούς προχωράμε κι εμείς.

Πώς είναι να σε σκηνοθετεί, ο φίλος σου Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης;

Υπέροχο. Κυρίως γιατί ο Κωνσταντίνος σαν σκηνοθέτης έχει ένα πολύ μεγάλο προσόν. Eίναι πάνω απ' όλα ηθοποιός. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν ξέρει μόνο τι οδηγίες πρέπει να σου δώσει αλλά και τον τρόπο με τον όποιο πρέπει να σου τις δώσει. Ξέρει πώς να μιλήσει στην γλώσσα ενός ηθοποιού ώστε να τον καταλάβεις. Και την ίδια στιγμή, σου αφήνει το περιθώριο για έκφραση και δημιουργικότητα. 
 

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που ψάχνεις σ’ ένα ρόλο;

Στους ρόλους που παίζω, προσπαθώ πάντα να βρω την σωστή ισορροπία. Όλα είναι θέμα ισορροπίας. Δεν θα έλεγα ότι εμπνέομαι από κάπου συγκεκριμένα για να παίξω έναν γυναίκειο, για παράδειγμα, ρόλο. Απλά αυτό που προσπαθώ να κάνω πάντα είναι να βάζω σε όλα τα πράγματα τις σωστές δόσεις ώστε να υπάρχει ρεαλισμός. Όχι υπερβολές. Αυτό για να μάθεις να το κάνεις χρειάζεσαι την εμπειρία. Μόνο μέσα από την έναν χαρακτήρα και πόση δόση δραματικού. Είναι ακριβώς το ίδιο με έναν μεγάλο σεφ που όλοι απορούν πώς γίνεται να μαγειρεύει τόσο νόστιμα: ξέρει ποιες είναι οι σωστές δοσολογίες.

Νιώθεις πιο κοντά στην κωμωδία, στο μιούζικαλ  ή… σ’ ένα δράμα;

Και η κωμωδία έχει μέσα της πολλά δραματικά στοιχεία και το δράμα κρύβει μέσα του το γέλιο, αν ξέρεις να το διακρίνεις. Αρκεί να μπορείς να κρατάς την κατάλληλη ποσότητα και από τα δύο. Νομίζω ότι πιο κοντά σε μένα, στην δική ιδιοσυγκρασία και στο προσωπικό μου γούστο είναι μία παράσταση σαν το «Για όνομα», παρά ένα λαμπερό και εντυπωσιακό μιούζικαλ. Γιατί βασίζεται στις ισορροπίες των ανθρώπινων σχέσεων και θυμίζει την πραγματικότητα της ίδιας της ζωής. 

Έχεις φίλους από το χώρο της δουλειάς σου;

Έχω τη χαρά και την τύχη να έχω αρκετούς πολύ καλούς φίλους μέσα σε αυτόν τον χώρο, όπως είναι για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος και η Σμαράγδα Καρύδη, με τους οποίους είμαστε μαζί από τα χρόνια της σχολής. Και μπορεί να μην υπάρχει μεταξύ μας μία σχέση τόσο στενή όσο η σχέση των ηρώων στο «Για Όνομα», μία σχέση που μπορείς να έχεις μόνο με ανθρώπους με τους οποίους είσαι συνέχεια μαζί από μικρό παιδί, θέλω όμως να πιστεύω και να ελπίζω ότι είναι πολύ δικοί μου άνθρωποι και πως θα είναι εκεί για μένα, όπως θα είμαι κι εγώ εκεί γι' αυτούς.

Πόσο αγαπάς το ρόλο του τηλεοπτικού παρουσιαστή;

Το έκανα, στην αρχή,  με το «Σπίτι Μου Σπιτάκι μου», ( στον ALPHA) πέρασα ωραία, και το ξανάκανα! Παρουσιάζοντας με την Μαρία Κωνσταντάκη και τον Μιχάλη Μαρίνο μια μουσική εκπομπή (στο Action 24). Αλλά δεν είμαι παρουσιαστής. Ηθοποιός είμαι, αυτό ήμουν πάντοτε και αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου.  Και το  ζήτημα είναι να μη νομίζεις ότι επειδή έκανες κάτι μία ή δυο φορές, και ενδεχομένως το έκανες συμπαθητικά – αυτομάτως αποκτάς και την ιδιότητα του τραγουδιστή, του παρουσιαστή, του ηθοποιού ή οτιδήποτε. Δεν είσαι αυτό που θα δηλώσεις. Δεν γίνεσαι παρουσιαστής επειδή βρέθηκες μία σεζόν σε μία εκπομπή, ούτε τραγουδιστής γιατί είπες καλά ένα τραγούδι.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σου ο έρωτας;

Έρωτας, για μένα, δεν είναι μόνο η προσωπική μου ερωτική στιγμή. Έρωτας είναι όλα. Μια στιγμή της μέρας, μια κουβέντα, μια παράσταση. Μια ερωτική σχέση θέλει δουλειά. Νιώθω μεγάλη ευθύνη με τις σχέσεις. Όχι πως δεν θέλω έναν έρωτα, αλλά ο έρωτας θέλει δουλειά!

Υπάρχει κάτι που φοβάσαι;

Φοβάμαι να μη χάσουμε την ελπίδα μας. Να μη γίνουμε γκρίζοι άνθρωποι, ξύλινοι.

*Η κωμωδία «Για όνομα…», που περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα,  είναι μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες στη Γαλλία και υποψήφια για έξι βραβεία Molière. Την ίδια τεράστια επιτυχία γνώρισε και η κινηματογραφική της μεταφορά που ξεπέρασε διεθνώς τα 2,5 εκατομμύρια εισιτήρια.

Συντελεστές

Μετάφραση: Θοδωρής Πετρόπουλος

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Αθανασία Σμαραγδή

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Έλενα Σκουλά

Βοηθοί σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου, Αλεξάνδρα Καψή

Πρωταγωνιστούν:

Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Φάνης Μουρατίδης, Μαρία Κωνσταντάκη και ο Αντώνης Λουδάρος