Σμαράγδα Καρύδη: «Από έρωτα» ναι, αλλά όχι μόνο!

Ζώντας μια πλούσια, ζωντανή και δημιουργική χρονιά (καθημερινά γυρίσματα για την «Εθνικη Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη, γυρίσματα για το Celebrity Game Night του Mega, θέατρο, σινεμά), η Σμαράγδα Καρύδη, αλλάζει χρώμα στα μαλλιά της (παραμένοντας πάντα κούκλα), κάνει πλάκα με τις ανασφάλειες της (και θέλει να ελπίζει πως έχει καταφέρει πλέον να τις λύσει), θυμάται πώς έβλεπε το πρώτο της αγόρι όταν ήταν δεκατεσσάρων, δηλώνει πως αντιπαθεί τα social media, αποθεώνει τη φιλία και το χιούμορ και μιλάει (για όλα αυτά) αποκλειστικά, στο allyou.gr

Χθες (μόλις) βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες η καινούργια ταινία του Θοδωρή Αθερίδη «Από Έρωτα». Πρωταγωνιστής, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ο Αθερίδης. Πρωταγωνίστρια, η Σμαράγδα Καρύδη. H υπέροχα γοητευτική Σμαράγδα. Αυτό το μαγικό, πανέμορφο κορίτσι, που αγαπήσαμε και θαυμάσαμε σαν Ντάλια, ή σαν Ρόξι, ή σαν Ρωξάνη, (ή, ή..) στην τηλεόραση, στο θέατρο, στο σινεμά. Αυτή η λαμπερή, πανέμορφη ξανθιά, που κατάφερε, όσο λίγες Ελληνίδες ηθοποιοί, να μας έχει «δικούς» της, πολλά χρόνια τώρα, όχι μόνο για την ομορφιά της αλλά και για το αστραφτερό της ταλέντο. Που μας κάνει να γελάμε, μας συγκινεί και μας συνεπαίρνει. Και που έχει ένα μοναδικό, καταδικό της τρόπο να μας κραταει δικούς της για πάντα! Κι ας έγινε καστανή!

Στο "Από έρωτα" είσαι η Άννα... Δηλαδή;

Μια δημοσιογράφος. Που επιστρέφει ξαφνικά στη ζωή του Αντώνη, με τον οποίο είχε σχέση στο παρελθόν. Μόνο που επιστρέφει λίγες μέρες πριν το γάμο του με μια άλλη γυναίκα, την Νατάσσα, την οποία υποδύεται η Παναγιώτα Βλαντή. Εμείς βλέπουμε την ιστορία μέσα από μια σειρά από fashbacks και έτσι ανακαλύπτουμε πως ξεκίνησε η σχέση της Άννας και του Αντώνη και ποιο είναι το μυστικό που κάποτε τους χώρισε και τώρα τους ξαναενώνει. 

Είσαι χαρούμενη γι’ αυτή την ταινία;

Όλοι είμαστε πολύ χαρούμενοι γι' αυτή την ταινία. Ο λόγος είναι το ότι σε όλες τις πρεμιέρες που πήγαμε, σε όλη την Ελλάδα, «πιάσαμε» πολύ ωραίες αντιδράσεις από τον κόσμο. Και πολλή συγκίνηση. Και ξέρεις είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί η ταινία δεν είναι κωμωδία που είναι πιο απλό και άμεσο να εισπράξεις την ανταπόκριση του κόσμου μέσα από το γέλιο. 

Θα συνεχίζεις να πηγαίνεις στο σινεμά όσο καιρό προβάλλεται η ταινία για να κρυφοκοιτάζεις τις αντιδράσεις του κοινού;

Kαλά εννοείται (γέλια). Πάντα το κάνουμε αυτό με τον Θοδωρή. Θέλουμε να ξέρουμε πώς εισπράττει ο κόσμος αυτό που έχουμε φτιάξει.

Με τον Θοδωρή Αθερίδη έχετε εξαιρετική χημεία. Δουλεύετε πολλά χρόνια μαζί, τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση αλλά και στο σινεμά. Σε ποια σημεία του χαρακτήρα σας αισθάνεσαι πως συναντιέστε ώστε να φτάσετε να έχετε αυτό το ιδανικό ταίριασμα και σε ποια σημεία νιώθεις ότι διαφέρετε;

Νομίζω ότι με τον Θοδωρή έχουμε πρώτα απ' όλα κοινή αισθητική. Ακόμα γελάμε με τα ίδια πράγματα. Έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ. Κι αυτό δεν είναι λίγο, γιατί όταν γελάς με τα ίδια πράγματα με κάποιον, σημαίνει ότι βλέπετε τις καταστάσεις από την ίδια μεριά, με το ίδιο μάτι. Επίσης, εγώ τον Θοδωρή τον θαυμάζω. Γιατί έχει το ταλέντο να ξεκινήσει κάτι από το μηδέν. Να γράψει, να σκηνοθετήσει, να παίξει. Εντάξει, εγώ παίζω έναν ρόλο, αλλά δεν είναι το ίδιο με το να φτιάξεις μια ιστορία από την αρχή. Να την διαχειριστείς από την πλευρά του σεναριογράφου, του σκηνοθέτη και του ηθοποιού. Τώρα σε τι διαφέρουμε... Μάλλον αυτός είναι πιο σίγουρος από μένα. Εγώ είμαι περισσότερο ανασφαλής. Εκείνος κοιτάζει την γενική εικόνα, ενώ εγώ την λεπτομέρεια. Καμιά φορά χάνομαι κοιτώντας το δέντρο και ξεχνώντας το δάσος.

Άρα θα έλεγες πως και με αυτόν ακόμα τον τρόπο αλληλοσυμπληρώνεστε;

Ναι, μάλλον έτσι είναι. Άσε που είναι κι αυτό που σου είπα, πριν περί ανασφάλειας. Μαθαίνω δίπλα του. Μαθαίνω να είμαι περισσότερο σίγουρη γι' αυτό που κάνω.

Τον Ιανουάριο θα δούμε στο Mega τη νέα σειρά του Γιώργου Καπoυτζίδη, «Εθνική Ελλάδος». Πες μας λίγο για την υπόθεση και για τον ρόλο σου στη σειρά.

Για την υπόθεση δεν λέμε ακόμα τίποτα, γιατί δεν θέλει ο Γιώργος. Θα τα δείτε και θα τα μάθετε όλα πολύ σύντομα. Τώρα ο ρόλος ... Είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου του Παρά Πέντε. Είναι μια απλή γυναίκα, καθημερινή, χωρισμένη με δύο παιδιά, που δεν έχει μία και ψάχνει για δουλειά. 

Υπάρχουν κοινά σημεία με το Παρά Πέντε;

Yπάρχουν κοινά σημεία, ως προς τις εκπληκτικές ατάκες που έχει γράψει ο Καπουτζίδης. Η σειρά έχει φοβερό χιούμορ. Την ίδια στιγμή, όμως, έχει και περισσότερο κοινωνικό προβληματισμό από το Παρά Πέντε. Το στοιχείο που υπήρχε, έτσι κι αλλιώς,εκεί, εδώ το έχει πάει ένα βήμα παραπέρα. Και χωρίς να είναι δραματική η σειρά, καταφέρνει να χωρέσει μέσα στην φοβερή και τρομερή πλάκα της και πολλά σοβαρά ζητήματα.

Όταν ξεκίνησες να υποδυθείς τη Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου, του Παρά Πέντε, φοβήθηκες λιγάκι πως ο ρόλος παραείναι εξωπραγματικός; Πως, ενδεχομένως, αυτή γυναίκα να γινόταν αντιπαθής στο κοινό, λόγω του ότι ήταν και πάρα πολύ πλούσια και πάρα πολύ όμορφη και τα πάντα;

Ο ρόλος ήταν πράγματι εξωπραγματικός. Αλλά αυτό που χαρακτήριζε τη Ντάλια ήταν κυρίως η τρέλα της. Κι αυτό ήταν που ήθελα να βγάλω κι εγώ περισσότερο προς τα έξω. Την τρέλα της, την αφέλεια της, την καλοσύνη της και την γλύκα της. Η Ντάλια είναι ένα πάρα πολύ γλυκό πλάσμα που δεν καθορίζεται από το γεγονός ότι είναι πάρα πολύ πλούσια. Αντίθετα, μισεί τα χρήματα της, δεν τα θέλει (γέλια). Όντως ο χαρακτήρας θα μπορούσε να βγει λιγάκι αντιπαθητικός χωρίς όλη αυτή τη γλύκα και τον αυθορμητισμό. Γι' αυτό δούλεψα πάνω σε αυτά, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Η ιδέα δηλαδή να φτιάξουμε αυτή την περσόνα με τα φουντωτά μαλλιά ήταν δική μου. Έτσι μια μέρα φώναξα τον Γιώργο και τον Αντώνη, έκανα έτσι τα μαλλιά μου και τους είπα ότι φαντάζομαι τη Ντάλια κάπως έτσι. Και μετά φτιάχτηκε η περούκα...

Εσύ τι έχεις κάνει από έρωτα;

Δεν χρειάστηκε να κάνω ποτέ κάποια μεγάλη θυσία. Δεν μου ζητήθηκε. Ο έρωτας, όμως, όπως και 'χει, είναι προτεραιότητα στη ζωή μου. Πάντα ήταν έτσι. Όπως είναι νομίζω και για τους περισσότερους ανθρώπους, εδώ που τα λέμε. Και τα πράγματα που κάνεις για τον έρωτα δεν πρέπει να τα σκέφτεσαι πολύ και να τα λογαριάζεις. Αυτά που κάνουμε για τον έρωτα δεν είναι θυσίες. Δεν με πειράζει, δηλαδή, να αφήσω δουλειές και επαγγελματικές ευκαιρίες για χάρη του έρωτα.

Το έχεις κάνει;

Ουουου. Πολλές φορές. Πάρα πολλές.

Tι έχεις κάνει από βαθιά και ειλικρινή φιλία;

Δεν θέλω να πω τώρα μεγαλοστομίες και πως εγώ για τους φίλους μου έχω κάνει αυτό ή εκείνο. Αυτό που θα έλεγα είναι πως, σαν φίλη, είμαι σίγουρα αφοσιωμένη και πιστή. Είμαι εκεί όταν ο άλλος με χρειάζεται. Α, και ξέρω πως να συγχωρώ. 

Να συγχωρείς και να ξεχνάς ταυτόχρονα;

Ναι αυτό. Δεν το κρατάω μέσα μου. Συγχωρώ και δεν θα στο χτυπήσω αργότερα. Το ξεχνάω, το αφήνω να φύγει.

Tι έχεις κάνει από επαγγελματική φιλοδοξία;

Νομίζω πως, από επαγγελματική φιλοδοξία, αυτό που κάνω όλο και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια είναι να δουλεύω ακόμη πιο συγκεντρωμένα και σκληρά. Επίσης, ελπίζω πως έχω γίνει με τον καιρό περισσότερο υπεύθυνη και λιγότερο ανασφαλής.

Tι έχεις κάνει από ανασφάλεια;

Μόνο βλακείες. Μα δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από ανασφάλεια. Εγώ ξέρεις, την ανασφάλεια δεν την κατατάσσω στα προτερήματα, όπως λένε μερικοί «είμαι ντροπαλός και ανασφαλής», σαν να είναι καλό πράγμα. Θεωρώ πως το να είσαι ανασφαλής είναι κάτι το πολύ εγωκεντρικό, που σε οδηγεί στο να κάνεις πολλά λάθη. Παλαιότερα είχα κάνει κι εγώ αρκετά. Έχω κάνει διάφορες βλακείες από ανασφάλεια. Πιστεύω ότι πλέον κάνω λιγότερες.

Τελικά στη ζωή μας πόσες φορές συναντάμε τον μεγάλο Έρωτα;

Το μεγάλο Έρωτα ε; Τρείς ή τέσσερις θα έλεγα. 

Τόσες πολλές;

Ναι, γιατί σε κάθε ηλικία το βιώνουμε διαφορετικά. Εγώ όταν ήμουν 14 χρονών και ήμουν τρελά ερωτευμένη με το πρώτο μου αγόρι, νόμιζα πως ο έρωτας εκείνος είναι ο μεγάλος και ο απόλυτος. Και ήταν, από την πλευρά που βρισκόμουν τότε. Όσο μεγαλώνουμε, ερωτευόμαστε με διαφορετικό τρόπο. Γι' αυτό λέω τρεις ή τέσσερις. Δεν είναι ο έρωτας που κάνει την διαφορά, όσο η ηλικιακή φάση στην οποία βρίσκεσαι κάθε φορά που τον ζεις. Και φυσικά, όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, τόσο πιο ουσιαστικά ερωτευόμαστε και αγαπάμε.

Υπάρχει αυτό που αποκαλούμε «το άλλο μας μισό»;

Νομίζω πως υπάρχει. Δεν είναι βέβαια αυτό το ιδεατό πράγμα, που είναι ολόιδιο με μας. Και πάλι πρέπει να προσαρμόζεσαι λιγάκι στις ανάγκες του άλλου. Είναι απλά κάτι το οποίο μας ταιριάζει πάρα πολύ. Γενικά, όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο πιστεύω στην μεγάλη σημασία του να ταιριάζουν δύο άνθρωποι.

Δηλαδή δεν είσαι οπαδός του «τα ετερώνυμα έλκονται».

Ήμουν παλιά, γι' αυτό σ' το λέω. Γι' αυτό σου είπα και πριν πως, ανάλογα με την ηλικιακή φάση στην οποία βρίσκεσαι, βιώνεις διαφορετικά τον έρωτα. Γιατί πρώτα απ' όλα βλέπεις εσύ ο ίδιος τα πράγματα διαφορετικά. Αν με ρωτούσες παλιά θα σου έλεγα πως ναι, πράγματι, τα ετερώνυμα έλκονται. Τώρα πιστεύω πως είναι πιο σημαντικό να ταιριάζεις. Να ταιριάζει ο τρόπος σκέψης σου, η στάση ζωής σου, να ταιριάζεις ακόμα και ηλικιακά με τον άλλο. Να συμβαδίζουν τα θέλω σας.

Το Celebrity Game Night είναι βασισμένο σε ένα παιχνίδι της Αμερικανικής τηλεόρασης. Ήταν δική σου ιδέα να το φέρετε στην Ελλάδα;

Kαλέ όχι. Εγώ είμαι τελείως άσχετη με αυτά (γέλια). Με πήρε τηλέφωνο η Άννα Λεμπέση και μου είπε, σου στέλνω ένα DVD να δεις κάτι, νομίζω πως θα σου ταιριάζει. Μου άρεσε όντως πολύ, αλλά στην αρχή ήμουν και λιγάκι επιφυλακτική. Δεν είχα σκεφτεί να παρουσιάσω κάτι στην τηλεόραση και δεν ήξερα πώς θα μου βγει. Το είχα συζητήσει με τον Θοδωρή τότε και μου είχε πει «Είσαι τρελή; Ποια είναι δηλαδή η διαφορά με τις φορές που μαζευόμαστε παρέα σε ένα σπίτι, γελάμε και παίζουμε;». Και πράγματι, έτσι είναι. Τα κάνουμε αυτά με τους φίλους μου.

Στα γυρίσματα διασκεδάζεις τόσο πολύ όσο φαίνεται;

Πάρα πολύ... Πέφτει πάρα πολύ γέλιο. 

Πόσο ψώνιο πρέπει να είναι τελικά κάποιος για να γίνει ηθοποιός;

Eντελώς. Όχι, σοβαρά. Πρέπει πρώτα απ' όλα να θεωρείς ότι είσαι αξιοθέατος. Ότι ο άλλος έχει λόγο να πληρώσει για να έρθει να σε δει. Αλλά μέσα σε όλο αυτό να μην έχει εγωπάθεια ή έπαρση. Έχει τύχει να δω στο θέατρο πολύ καλούς ηθοποιούς που, ενώ το ξέρουν και το ξέρεις πως είναι πολύ καλοί όταν παίζουν, είναι σαν να σου λένε «έλα να με δεις». Εγώ αυτό το βρίσκω απωθητικό, δεν μου αρέσει. Αλλά ναι, σίγουρα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου αξιοθέατο, αλλιώς δεν ξεκινάς να γίνεις ηθοποιός. 

Έχεις πει ότι το γεγονός πως είσαι μοναχοπαίδι σε έβαζε πάντα αυτόματα στο κέντρο της προσοχής όλης της οικογένειας. Αυτό σε τι θεωρείς ότι ενίσχυσε την προσωπικότητα σου και σε τι αισθάνεσαι ότι την κράτησε πίσω;

Aυτό, πρώτα απ' όλα, με έκανε αρκετά αυτόνομη από νωρίς. Το ότι δεν ζούσα δηλαδή με ένα άλλο παιδάκι με έκανε από μικρή να αισθάνομαι ότι πρέπει να μάθω να ζω και μόνη μου. Την ίδια στιγμή όμως, ίσως να με έκανε και λιγάκι αντικοινωνική. Όχι με την έννοια την κακή, ότι δεν ήθελα κόσμο γύρω μου. Μάλλον η σωστή φράση είναι, λιγότερο επικοινωνιακή. Δεν ήξερα ακριβώς πώς να επικοινωνήσω ή να προσεγγίσω τους άλλους, τουλάχιστον στην αρχή. Όταν με γνώριζαν, τα πράγματα ήταν συνήθως μια χαρά, αλλά στην αρχή υπήρχε ένα θεματάκι. Ξέρεις, όταν βρίσκεσαι τόσες ώρες ανάμεσα σε μεγάλους, δεν είναι πάντα πολύ καλό. Κι εγώ όταν δεν μπορούσα να πάω σε κάποια φίλη μου και από την στιγμή που δεν είχα κάποιο άλλο παιδί στο σπίτι για να παίξω, περνούσα πολύ ώρα με τους μεγάλους. Αυτομάτως μαθαίνεις λοιπόν να συνεννοείσαι σε μια άλλη γλώσσα.

Σαν μια γυναίκα που έχει υπάρξει σε σχέση με κάποιον με τον οποίο στη συνέχεια κατάφερε να κρατήσει μια πραγματική, αδελφική φιλία, τι θεωρείς ότι είναι αυτό που μπλοκάρει το μυαλό μας και ωθεί τους περισσότερους να λένε ότι είναι αδύνατον να είσαι φίλος με κάποιον πρώην σου ή πως δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα;

Koίτα, πρώτα απ' όλα αυτή η φιλία δεν είναι κάτι που αρχίζει την επόμενη μέρα από τον χωρισμό. Δεν γίνεται αυτό. Πρέπει να περάσει καιρός, να έχεις πάει παρακάτω, να έχουν συμβεί άλλα πράγματα στη ζωή και των δυο σας ώστε να πεις ότι ναι, μπορώ να εξετάσω μια φιλία με αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί αν ο ένας από τους δύο το βλέπει ακόμα αλλιώς το πράγμα, δεν γίνεται προφανώς να είστε φίλοι. Επίσης εξαρτάται και από τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου. Αν, για παράδειγμα, το μόνο που σε ένωνε με τον άλλον ήταν το σεξ, τότε γιατί να μείνεις φίλος με αυτόν τον άνθρωπο; Αν όμως τον έχεις αγαπήσει πρώτα απ' όλα σαν άνθρωπο και τον θέλεις στη ζωή σου, τότε είναι απλό να βρεις τον τρόπο να αλλάξεις την σχέση σας σε κάτι άλλο, δυνατό και ουσιαστικό, όπως μια μακροχρόνια φιλία. Κι εγώ το έχω αυτό το χαρακτηριστικό σαν άνθρωπος, το να κάνω μακροχρόνιες φιλίες εννοώ. 

Ασχολείσαι με τα social media; Ενημερώνεσαι από sites;

Ενημερώνομαι αποκλειστικά από sites πλέον. Τις εφημερίδες τις έχω καταργήσει και μου αρέσει πολύ να μπαίνω στο ίντερνετ και να διαβάζω. Αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου είναι τα social media. Καθόλου. Δεν έχω ούτε facebook, ούτε twitter, ούτε instagram και δεν θέλω να αποκτήσω κιόλας. 

Γιατί;

Γιατί δεν θέλω περισσότερες επαφές από αυτές που έχω έτσι κι αλλιώς στην καθημερινότητα. Έχουμε και δουλειές (γέλια). Επίσης δεν με ενδιαφέρει να ξαναβρεθώ με όλους τους παλιούς συμμαθητές, με τους οποίους κάποια στιγμή χάθηκα. Πιστεύω ότι για να χαθήκαμε κάποιος λόγος υπήρχε. Είμαι της άποψης ότι η ζωή θα σου δείξει με ποιον πρέπει να έχεις επαφή και με ποιον όχι. Το ξέρεις μόνος σου, δεν χρειάζεσαι τα social media για να σε βοηθήσουν. Έπειτα, λέμε χρόνια τώρα για τον Μεγάλο Αδελφό, γκρινιάζουμε ότι μας παρακολουθούν και μετά πάμε μόνοι μας και φακελώνουμε τον εαυτό μας. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την εμμονή που έχουν ορισμένοι με το facebook και μπαίνουν όλη την ώρα και γράφουν πού βρίσκονται, τι κάνουν και με ποιον. Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα, δεν μου αρέσουν.

Μόλις ολοκληρωθεί η «Εθνική Ελλάδος» θα γυρίσεις κατευθείαν τα μαλλιά σου στο ξανθό;

A, δεν ξέρω, θα δω. Θα εξαρτηθεί και από τους ρόλους που θα μου προταθούν και στη συνέχεια. Δεν βιάζομαι να τα αλλάξω πάντως.