Ημερολόγια Lockdown - Παναγιώτης Λάμπουρας: "Νιώθω μία ανασφάλεια με αυτή την κατάσταση"

«Η άνοιξη φέτος μας βρήκε όλους μέσα σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, να αναθεωρούμε πολλά και να προσπαθούμε να αντέξουμε τις συνθήκες εγκλεισμού. Πρωτόγνωρη, ακόμα και για εμάς που αναζητάμε καθημερινά την απομόνωση και την ησυχία και που το σπίτι είναι ένα μέρος γαλήνης, δημιουργίας και εργασίας. Ένας ολόκληρος μήνας πλέον στο σπίτι και όλοι μας αναρωτιόμαστε πόσο ακόμα θα κρατήσει αυτή η κατάσταση, παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις και προβληματιζόμαστε πως προχωράμε από δω και πέρα, αλλά και πως θα είναι οι "επόμενες" μέρες.

Προσωπικά, από την αρχή έβαλα στο μυαλό μου πως ίσως έτσι θα είναι η πραγματικότητα για πολύ καιρό και ότι πρέπει να προσαρμόσω τις δραστηριότητές μου σε νέα δεδομένα. Άρχισα να μεταφέρω λοιπόν όσα μαθήματα μπορούσα μέσω skype, (τα μαθήματα βιολιού μέσω κάμερας αποκτούν νέες διαστάσεις, όπως μικροί ή αρχάριοι μαθητές αναγκάζονται να κουρδίσουν μόνοι τους το όργανο) και να σκέφτομαι πως θα μπορέσω να είμαι παραγωγικός και δημιουργικός μέσα σε αυτή την περίοδο.

Όταν κάποιες μέρες είδα πως αυτό δε γινόταν και είτε ήμουν κουρασμένος, ή πολύ επηρεασμένος από αυτά που άκουγα ή διάβαζα απλά προσπαθούσα να μην κάνω κάτι χωρίς ενοχές και ψυχαναγκασμό. Έτσι, λοιπόν, οι μέρες περνούν με πολλές σειρές και ταινίες (κάτι που μου είχε λείψει πολύ) και με πολύ μαγειρική. Κάποιες μέρες διαβάζω κάποιο βιβλίο, άλλες το αφήνω και καταπιάνομαι με κάτι άλλο. Η μελέτη της μουσικής παρέμενε και παραμένει σταθερή στη καθημερινότητά μου, το βιολί, το άκουσμα δίσκων και η εξάσκηση της φωνής.

Προσπαθώ να κάνω γυμναστική ακόμα και όταν δεν το θέλω για να νιώθω ενεργός και δραστήριος γιατί όλη την υπόλοιπη μέρα δεν κινούμαι σχεδόν καθόλου. Αυτή την περίοδο, καταπιάνομαι με πράγματα που θεωρούσα πως δεν ήταν προτεραιότητες και είχα βάλει στο μυαλό μου πως θα ξεκινούσα αργότερα στο μέλλον. 

Διασκευάζω πολλά κομμάτια, πειραματίζομαι αρκετά, κάποια τραγούδια τα αφήνω και κάποια από αυτά τα δημοσιοποιώ. Μιλάω πολύ με φίλους μέσω κάμερας, κάνουμε ομαδικές κλήσεις, γελάμε. Έχω ανακτήσει επαφή και με φίλους που δε μιλούσα τόσο πολύ στο παρελθόν. Αισθάνομαι πως όλοι μας δοκιμαζόμαστε από αυτό που βιώνουμε, πως η ζωή είναι απρόβλεπτη και ανατρεπτική. Εκεί που πιστεύεις πως τα πράγματα κυλούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο πόσο εύκολο είναι τελικά να αλλάξουν όλα.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, δεν είχα τηλεόραση στο σπίτι, μια επιλογή συνειδητή και δε μου έλειπε καθόλου. Διάβαζα μόνο από το ίντερνετ, ενημερωνόμουν από σάιτς και εφημερίδες.. Πλέον έχω, και τον τελευταίο μήνα είναι συνέχεια ανοιχτή, ακόμη και να μην παρακολουθώ γιατί θέλω να νιώθω πως γνωρίζω τις εξελίξεις ή πως ανά πάσα στιγμή ξέρω τι γίνεται.

Η αγωνία και το απρόβλεπτο της κατάστασης μου έχει δημιουργήσει μια ανασφάλεια. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως αυτό που βιώνουμε θα τελειώσει κάποια στιγμή και θα επιστρέψουμε πιο δυνατοί στους ρυθμούς της ζωής μας, έχοντας διδαχτεί κάτι μέσα από την απομόνωση. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούμε σύντομα σε μέρη που αγαπάμε και στους ανθρώπους που μας έλειψαν. Μέσα σε συναυλίες, σε μουσικές, σε φίλους, σε μεγάλες βόλτες». 

Ο Παναγιώτης Λάμπουρας είναι ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Έχει σπουδάσει κλασσικό βιολί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.  Πρόσφατα, κυκλοφόρησε την πρώτη του ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Υδρόγειος» από τη Μικρή Άρκτος.