Ζωή Τηγανούρια: «Νιώθω τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή του Χόλιγουντ»

Από τη Σαμοθράκη στο Χόλιγουντ... Αυτή είναι η παραμυθένια διαδρομή της Ζωής Τηγανούρια. Της σπουδαίας συνθέτριας και σολίστ ακορντεόν, που όταν ήταν μικρή κοιτούσε το… «Φεγγάρι», όπως αποκαλούν οι συντοπίτες της το όρος Σάος (και την ψηλότερη κορυφή του), που δεσπόζει στο ακριτικό νησί και ονειρευόταν να ξεχωρίσει στη μουσική.

Και το πέτυχε και μάλιστα με το παραπάνω. Οι διακρίσεις της πραγματικά πάρα πολλές. Με περισσότερα από 20 προσωπικά άλμπουμ, με 200 σχεδόν συνθέσεις στην ελληνική αλλά και διεθνή δισκογραφία, με συμμετοχή σε περισσότερες από 1.000 ηχογραφήσεις ακορντεόν ως μουσικός, με συνεργασίες με όλους σχεδόν τους γνωστούς τραγουδιστές στην ελληνική δισκογραφία, καθώς και με πολλούς διεθνώς αναγνωρισμένους όπως οι James Brown, Al Di-Meola, Goran Bregović, Chico Freeman, Jason Mcoy, In-Grid, Zülfü Livaneli, Roozbeh Nematollahi, Ömer Faruk Tekbilek, κ.ά., έχει διαγράψει τη δική της ξεχωριστή διαδρομή, έχοντας βάλει το δικό της λιθαράκι στον μουσικό μας πολιτισμό.

Η Ζωή Τηγανούρια σε αποκλειστική της συνέντευξη στο allyou.gr αναφέρθηκε στην ξεχωριστή της πορεία στον χώρο της μουσικής, ενώ μεταξύ άλλων μας μίλησε για το πως προέκυψε να συνθέσει το soundtrack της ταινίας του Hollywood «Tango Shalom».

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από τα παιδικά σου χρόνια. Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Σαμοθράκη. Ποιες είναι οι μνήμες σου από τον τόπο σου;

Μόνο ομορφιά, αγάπη, ζεστασιά στην οικογένεια και πολλή παραδοσιακή μουσική με την οποία γαλουχήθηκα και πέρασε στο DNA μου!

Πώς δημιουργήθηκε η αγάπη σου για το ακορντεόν;

Έτσι απλά και αβίαστα ανέπτυξα σχέση ζωής με το φυσικό μουσικό αυτό όργανο. Με τράβηξε ο ήχος που βγάζει στα χέρια μου, τα πλήκτρα με τα οποία έχω εξοικείωση από παιδάκι, το ότι κατάφερα να εντρυφήσω με τη βοήθειά του σε πολλά ήδη μουσικής. Με απελευθέρωσε καλλιτεχνικά.

Μετράς σχεδόν 200 συνθέσεις στην Ελληνική και διεθνή δισκογραφία, ορχηστρικά σε διεθνείς συλλογές (όπως Buddha Bar), πάνω από 1000 ηχογραφήσεις ακορντεόν ως μουσικός, καθώς και διασκευές της στην ελληνική και διεθνή δισκογραφία. Φανταζόσουν όταν ξεκινούσες την καριέρα σου αυτήν την πορεία;

Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα μπορούσα να το φανταστώ. Νοιώθω ευλογημένη διότι η ζωή μου έδωσε πολλά δώρα, διότι οι κόποι μου και η απίστευτη αγάπη για τη μουσική καθημερινά καρποφορούν.

Τι σημαίνει για σένα η μουσική;

Είναι ζωή, είναι ενέργεια, είναι αγάπη, είναι όλες μου οι αισθήσεις…

Θέλω να μας μιλήσεις για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα σου όταν βρέθηκες πρώτη φορά μπροστά σε κοινό;

Ένιωσα ανταλλαγή θετικών συναισθημάτων. Εισέπραξα πολλή ζεστασιά από το κοινό. Ένιωθα διαρκή ανάγκη -ακόμα νιώθω- να δώσω πίσω τον καλύτερο καλλιτεχνικό μου εαυτό. Είναι και ένας σοβαρός λόγος για να μην επαναπαύομαι ποτέ και να αναζητώ διαρκώς την πρόοδο. Αισθάνομαι «αιώνια μαθήτρια».

Από τι εμπνέεται η Ζωή Τηγανούρια;

Από τις καλές στιγμές της ζωής μου, την οικογένειά μου, τον άντρα μου, την κόρη μας, τους γονείς και τον αδελφό μου, από αγαπημένα πρόσωπα και καταστάσεις της ζωής.

Μετράς πολλές και σημαντικές συνεργασίες στη διάρκεια της καριέρας σου. Ποια θα ήθελες να επαναλάβεις και ποια θα ήθελες να κάνεις και δεν έχεις κάνει ακόμα; 

Όλες μου έχουν αφήσει υπέροχες εμπειρίες ωστόσο η συνεργασία μου με τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως που γέννησε το «Σαμοθράκης βήμα» ένα τραγούδι παραδοσιακό για την πατρίδα μου και έπειτα η συνεργασία μου με την παραγωγή του Hollywood Τango Shalom δείχνουν ότι η ζωή τα φέρνει όπως θέλει, επειδή είναι απρόβλεπτη και μου αρέσει αυτό, ας αφήσουμε αυτό το σχέδιο σε «Αυτόν» που ακούει στις προσευχές μας.

Η σχέση σου με την Latin μουσική ή ακόμα και το Jazz/Rock στοιχείο ως συνθέτρια και ακορντεονίστα πώς αναπτύχθηκε;

Ήταν στα πρώτα βήματα της προσωπικής μου δισκογραφίας τo 2006 που έφτιαξα το γκρουπ από κουβανούς μουσικούς με πρωτεργάτη τον Μανόλο Βέγκα Σόσα που τους ονομάσαμε «SensoLatino». Τα παιδιά αυτά με έκαναν να αγαπήσω το λάτιν στοιχείο, έκανα πολλές συναυλίες μαζί τους, από το Ζάππειο μέγαρο, ως το μέγαρο μουσικής Αθηνών, αλλά και τη πρώτη μου δισκογραφική παραγωγή το Libertango,έπειτα παντρεύτηκα τον Στέλιο Γενεράλη ο οποίος εκτός όλων των άλλων είναι και ένας απίστευτος λάτιν κρουστός, με γνώσεις, εμπειρία και αγάπη περίσσια για αυτό το είδος … Πώς να μην το αγαπήσω και εγώ; Έξαλλου μεταξύ των κομματιών που παρουσίασα στην μακρινή Φινλανδία στο 5ο παγκόσμιο φεστιβάλ ακορντεόν 2009, ήταν και η διασκευή μου στο LagrimasNegras (ακούτε εδώ στο 4:35). Όσο για τα άλλα ήδη απλά η ανάγκη της διαρκούς αναζήτησης με οδήγησε να κάνω και μια στάση σε αυτά για τα οποία όμως δεν έχω τις γνώσεις και τα ακούσματα που έχω στην παραδοσιακή μουσική, η λαϊκή μας μουσική μας ή στο TANGO.

Αν κρίνω από τη μεγάλη σου δισκογραφική πορεία είτε με τη συνθετική είτε με την εκτελεστική ιδιότητα, το σίγουρο είναι πως υπάρχει πλουραλισμός, μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιες στιγμές κομβικές;

Νομίζω πως άθελα μου ήδη απάντησα πιο πάνω σε αυτή την ερώτηση. Όσο περνά ο καιρός με ελκύει όλο και περισσότερο το Tango. Αφού με οδήγησε σε απίστευτες συνεργασίες που δεν θα μπορούσα να φανταστώ.

Ποια συνεργασία σου έχει μείνει αξέχαστη;

Με τον James Brown.

Αν σου έλεγαν να περιγράψεις τη ζωή σου με ένα τραγούδι ποιο θα ήταν αυτό;

«Η μια Ζωή με την άλλη», 1999 πάνω σε στίχους του Ηλία Κατσούλη (Το ακούτε εδώ). Πρόσφατα το αποκάλεσε ένα γνωστό περιοδικό ως ένα από τα ξεχασμένα διαμάντια της δισκογραφίας. Την παραγωγή είχαν κάνει η Δήμητρα Γαλάνη και ο Κώστας Καλημέρης.

Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Πολλά και κρυφά…

Πώς σε επηρέασε εσένα ο κορωνοϊός;

Και καλά και άσχημα. Κατ’ αρχάς πέρασα τη φάση της στενοχώριας με όλα αυτά που έγιναν σε παγκόσμιο επίπεδο με τους τόσους θανάτους και την τόσο μεγάλη ανατροπή στις ζωές όλων. Άλλα και προσωπικά λόγω κλεισούρας και μη άσκησης επαγγέλματος. Ωστόσο όπως πάντα κατάφερα και ξεφύτρωσα το καλό μέσα στο άσχημο, μπόλικο χρόνο για μελέτη και έγραψα πολλά κομμάτια και δημιούργησα καινούρια πρότζεκτ τα οποία το καλοκαίρι που ελευθερωθήκαμε κάπως από την πανδημία, μου πήγαν πολύ καλά, με 20 καλοκαιρινές συναυλίες.

Από ό,τι πληροφορηθήκαμε έγραψες μουσική για ταινία του Χόλιγουντ. Συγκεκριμένα για το Tango Shalom που κυκλοφόρησε 3 Σεπτέμβρη στη μεγάλη οθόνη. Πώς προέκυψε αυτή η σπουδαία συνεργασία;

Η music supervisor της ταινίας Zizi Bologna ανακάλυψε την Instrumental σύνθεσή μου «Last Tango by Zoe» που κυκλοφορεί με οfficial video στο διαδίκτυο, και επικοινώνησε μαζί μου για το αν θα μπορούσε να την χρησιμοποιήσει σε κάποιες σκηνές για τις ανάγκες της ταινίας. Αφού εννοείται έδωσα την άδεια, μου ζήτησε μετά να συνθέσω τη μουσική για μία σημαντική σκηνή χορού Tango διάρκειας 4’30’’ λεπτών. 

Το μουσικό θέμα που συνέθεσα για την σκηνή - το ομότιτλο με τη ταινία το «Tango Shalom», με συμμετοχή χορωδίας από το Βατικανό- εντυπωσίασε την music supervisor Zizi Bologna, η οποία μου πρότεινε να δουλέψουμε μαζί εγώ και εκείνη το film score (πρωτότυπη μουσική επένδυση) όλης της ταινίας. Έτσι με επισκέφθηκε στην Ελλάδα. Η διαφορετική γλώσσα ανάμεσα μας, τα σπαστά αγγλικά μου και τα λίγα ελληνικά της δεν στάθηκαν εμπόδιο στην συνεργασία μας, διότι «μίλησε» μεταξύ μας η μουσική.

Φτιάξαμε μαζί στο στούντιό μου πολλά πρωτότυπα μουσικά θέματα και επεξεργαστήκαμε πολλές προ-υπάρχουσες μελωδίες μου πάνω στις σκηνές της ταινίας. Με τη Zizi είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.

Έχει ένα μοναδικό ταλέντο να διακρίνει ποιο μουσικό θέμα από αυτά που της προτείνω ταιριάζει καλύτερα τη κατάλληλη στιγμή, κι αυτό έχει πολύ μεγάλη αξία σε μία ταινία. Ήταν έκδηλη η θετική ενέργεια και η χημεία μεταξύ μας, το μεγάλο χρονικό διάστημα που εργαστήκαμε μαζί βλέποντας την ταινία σκηνή-σκηνή, καρέ-καρέ, γράφοντας μουσική, ηχογραφώντας, γελώντας, κλπ.

Ακούραστα μαζί μας ήταν και ο σύζυγος μου Στέλιος Γενεράλης που επιμελήθηκε τις ενορχηστρώσεις, το sequencing και συνέθεσε κάποια επιπλέον μουσικά θέματα. Αργότερα ήρθε στην Ελλάδα και ο σκηνοθέτης της ταινίας Gabriel Bologna και η πρωταγωνίστρια Renée Taylor, οι οποίοι κατενθουσιάστηκαν με το τελικό αποτέλεσμα.

Όταν μετά παρουσίασαν και σε άλλους συντελεστές της ταινίας το αποτέλεσμα, η αντίδραση ήταν από όλους ομόφωνα θετική, οπότε όπως καταλαβαίνετε, ήδη συζητάμε για τη μουσική που θα γράψουμε και πάλι μαζί σε επόμενη ταινία! Νιώθω ευλογημένη. Στην ταινία συνυπάρχουν πολλά είδη μουσικής συνδυασμένα, γεγονός που δίνει μια μουσική πολυφωνία και περνάει κατευθείαν στις καρδιές του κοινού. Εξάλλου ο ρόλος της μουσικής εδώ είναι να προβάλλει το μήνυμα της ειρήνης και της αγάπης μεταξύ των ανθρώπων.

Για τις ανάγκες τις ταινίας δημιουργήθηκαν μουσικά σύνολα από Έλληνες μουσικούς και μέλη χορωδίας (Apollonian Rhapsody Ensemble & Caveiros Choir), και έπαιξαν ζωτικό ρόλο στον τελικό ήχο της παραγωγής. Τα θέματα για συμφωνική ορχήστρα στην έναρξη (The Holy Land) και στους τίτλους τέλους (Valentina's Baloon) είναι συναισθηματικά και επιβλητικά όπως και το θέμα της τελικής σκηνής (Peel The Banana) όπου η μουσική ταλαντεύεται ανάμεσα στο παριζιάνικο βαλς και τους ανατολίτικους ήχους..

Αυτό το διάστημα που μπορεί να σε απολαύσει ο κόσμος;

Συνεργάστηκα με τις Χορδές, μια νέα μουσική σκηνή για δυο Παρασκευές 19 και 26 Νοεμβρίου, όπου είχαμε φτιάξει με την Ελπίδα Γαδ μια ωραία παράσταση με τίτλο «κ’ έτσι κ’ αλλιώς» μαζί μας είναι επίσης ο Λάμπρος Βασιλείου. Στις 19 και 26 Δεκεμβρίου δυο Κυριακές θα εμφανιστώ στη μουσική σκηνή Σφίγγα με τον σολίστ κιθάρας Μιχάλη Σουρβίνο σε ένα υπέροχο ρεπερτόριο με άρωμα γιορτών και μαζί μας θα είναι η Άννα Κατσούλη και ο Στέλιος Γενεράλης.