ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Χρώματα, μεταμορφώσεις και γεύσεις
Στην Πειραιώς, στη Δανία και στο Σύνταγμα, κάνει σήμερα βόλτα η Λένα!
Την Πειραιώς την αγαπώ και σου το΄χω πει κι άλλες φορές. Πιο πολύ για το Μπενάκη. Το Μουσείο. Που είναι από μόνο του μια μεγάλη βόλτα. Οι εκθέσεις, το πωλητήριο, το cafe. Όλο μαζί είναι χαρά των ματιών, και όχι μόνο.
Σήμερα, λοιπόν, θα με βρείς εκεί. Να χαζεύω τα χρώματα του Δημοσθένη Κοκκινίδη. Ενός ζωγράφου που αγαπώ χρόνια, γιατί τα έργα του έχουν πολύ χρώμα, πολύ φως, πολλή ψυχή και πολλή Ελλάδα.
Την Κυριακή τελειώνει η έκθεση του "Λησμονημένα ρολά ζωγραφικής", και με τίποτα δεν θα ήθελα να την χάσω.
Ε, βέβαια θα πάω και σινεμά. Ξεκίνησε το "Κορίτσι απ' τη Δανία" και πρέπει να σου πω πως είναι μια ταινία που περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία. Και για το θέμα της και για τον σκηνοθέτη της και για τον πρωταγωνιστή της. Ξεκινάω απ' τον τελευταίο, τον Εντ Ρεντμέιν. Είναι ο Άγγλος ηθοποιός που πήρε πέρσι το Όσκαρ για την τρομερή του ερμηνεία στο ρόλο του Στήβεν Χόκινγκ, Στη "Θεωρία των πάντων". Τώρα, ο Εντ μεταμορφώνεται από άντρα, τον ζωγράφο Έιναρ σε γυναίκα, στην ζωγράφο Λίλι Έλμπε. Οι κριτικοί μιλούν για συγκλονιστική ερμηνεία κι εγώ, έχοντας δει μέχρι τώρα μόνο το τρέιλερ της ταινίας, έχω ήδη μείνει άφωνη. Τόσο αντικειμενική, η δικιά σου!
Αυτή η "πορεία" προς την αλλαγή φύλου, προς την απόλυτη μεταμόρφωση, έχω την αίσθηση πως δεν θυμίζει δυο ταινίες που λάτρεψα, το "Παιχνίδι των λυγμών" και το"όλα για τη μητέρα μου". Κι αυτό, επειδή κατάλαβα πως γίνεται μέσα από ένα διαφορετικό δρόμο Απόλυτα γυναικείο. Με μια οπτική που βασίζεται σε μια απόλυτη αγάπη. Την αγάπη της γυναίκας του Έιναρ, που ερμηνεύει η Αλίσια Βικάντερ. Σκηνοθέτης είναι ο Οσκαρικός Τομ Χούπερ ( "Ο λόγος του βασιλιά").
Σου προτείνω να έρθεις μαζί μου.
Και μαζί να κλείσουμε τη μέρα μας στο "Nolan" (Βουλής 31-33), ένα μικρό μικρό μπιστρό, ελληνο -κινεζο-βιετναμέζικου concept, που την πρώτη φορά που πήγα κι έφαγα τις fusion σαλάτες του, ενθουσιάστηκα.
Σήμερα θα δοκιμάσω κάτι που μου έφτιαχνε η μαμά μου όταν ήμουν "καλό κορίτσι": κιμά με ρύζι!
Αν η σημερινή μου βόλτα, πάντως, είχε χρώμα θα ήταν, σίγουρα, ΚΙΤΡΙΝΗ! Σκέψου και θα δεις πως εχω δίκιο.
Φιλιά!