ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Άι (καρδούλα) Κουφονήσια
Η Κέλλυ σε ξεναγεί στα καλύτερα!
Είμαι από νησί. Από την μυροβόλο Χίο. Οπότε καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο μου είναι να αποχωριστώ τον τόπο μου. Όταν έχεις εξοχικό σε νησί, είναι ευχή και κατάρα. Ευχή, γιατί εμ, έχεις σπίτι σε νησί και κατάρα, γιατί δύσκολα επισκέπτεσαι ή αγαπάς το ίδιο, άλλα νησιά. Για εμένα όλα αυτά άλλαξαν πριν 6 χρόνια περίπου, όταν πήγα για πρώτη φορά στα Κουφονήσια.
Γνώριζα για τα Κουφονήσια, πριν πάω. Είχα δει φωτογραφίες, ήξερα γενικά ότι πρόκειται για ένα πανέμορφο νησί. Παρόλα αυτά, δεν περίμενα ποτέ να το νιώσω τόσο «κοντά» μου, τόσο οικείο, όσο το δικό μου νησί. Από την πρώτη κι όλας στιγμή που πάτησα σε αυτό το τόσο ενεργειακό μέρος, είχα… κολλήσει. Ήταν αρκετό αυτό –πριν καν δω την ομορφιά αυτού του τόπου- για να σκεφτώ ότι εδώ πρόκειται να περάσω καλά.
Πριν λίγες ημέρες λοιπόν, έκανα τον… πρώτο γύρο των διακοπών μου εκεί. Σαν γνωστό πλέον «λοκάλι», μιας και έχω πια επισκεφθεί τα Κουφονήσια πολλές φορές, ξέρω που θα πάω, τι θα φάω, πώς θα διασκεδάσω. Η αλήθεια είναι ότι για να περάσεις άσχημα σε αυτό το νησί, πρέπει είτε να έχεις πολύ κακή παρέα, είτε πολύ κακή διάθεση. Και η αλήθεια είναι ότι στην δεύτερη περίπτωση, όλα θα αλλάξουν με το που πατήσεις στον ονειρεμένο αυτό τόπο. Θα σε ξενεγήσω λοιπόν, στα καλύτερα –κατά την γνώμη μου- μέρη του.
Αρχικά, θα αφήσεις τα… μπαγκάζια σου στο Hotel Resort Koufonisia. Αυτό το μαγευτικό ξενοδοχείο με τους φοίνικες, τους κάκτους και τα -πάντα ενσωματωμένα στην κυκλαδίτικη αισθητική-, ντιζαινάτα δωμάτια και σουίτες. Με του που φτάσεις, απλά άσε τα πάντα στην ρεσεψιόν και απόλαυσε ένα κοκτέιλ με Hendrick’s gin στο μπαρ, φτιαγμένο από τα χεράκια των έμπειρων barmen. Θα σε δροσίσει και η θέα της πισίνας θα σε κάνει να θέλεις να κάνεις μια… μπόμπα σαν να είσαι μικρό παιδί.
Έπειτα, πήγαινε για μπάνιο. Που να πας για μπάνιο τώρα; Πραγματικά μου είναι δύσκολο να διαλέξω. Μέχρι και στο λιμάνι του νησιού κάνει ο κόσμος μπάνιο –τόσο πεντακάθαρα και κρυστάλλινα είναι τα νερά! Αλλά πάρε καλύτερα το καραβάκι και πήγαινε στο Πορί.
https://www.instagram.com/p/q1fQSVt_4i/
Η απέραντη γαλάζια αυτή «λίμνη» θα σου κόψει την ανάσα. Tip: Λόγω της μεγάλης του έκτασης, προτίμησε να πας εκεί μια μέρα που να μην φυσάει πολύ.
Διαφορετικά, αν φυσάει, να πας στην Ιταλίδα. Τα ‘70s vibes της Ιταλίδας, ταιριάζουν απόλυτα με τους γυμνιστές με τα χαϊμαλιά και τα ατομάκια που με το ηχειάκι τους κάτω από την ασπρόμαυρη ριγέ ομπρέλα τους, που ακούνε ψυχεδελικά τραγούδια και… γκρουβάρουν στον ρυθμό.
Η Ιταλίδα #nofilter
#nofilter
Άμα πας τελικά Πορί, μείνε για φαγητό στο σαν-να-βρίσκεσαι-κάπου-στην-έρημο Καλόφεγγο. Και στο Πορί δηλαδή να μην την έχεις «βγάλει», απλά επισκέψου το και φάε απλά… τα πάντα! Από τα πιο παραδοσιακά φαγητά του τύπου μπιφτέκια σχάρας με τραγανές, τηγανητές πατάτες, μέχρι και μαυρομάτικα με χταποδάκι, κρεμμύδι και πιπεριά όλα, μα όλα, είναι πεντανόστιμα αλλά και το κλίμα τόσο ανάλαφρο, παρείστικο και ευχάριστο ώστε να θέλεις να περάσεις όλο το υπόλοιπο της μέρα σου εκεί. Tip: Δροσίσου πίνοντας την σπιτική λεμονάδα με τζίντζερ και μέντα. Trust me. Θα ξετρελαθείς!
Αν καταφέρεις τελικά και φύγεις από το μαγαζί, τότε το βράδυ να βγεις οπωσδήποτε. Ξεκίνα κάνοντας μια βόλτα στα πανέμορφα σοκάκια της χώρας. Κάτσε στο Κουφοχωριό και πιές ένα πρώτο ποτό, ρακί, κοκτέιλ ό,τι αγαπάς. Το εξυπηρετικό προσωπικό να ξέρεις ότι θα κάνει την διαμονή σου ακόμη καλύτερη.
Συνέχισε στον Μύλο. Ένα breathtaking μαγαζί με θέα όλο το νησί. Είναι ό,τι χρειάζεσαι για να πιείς ένα δεύτερο ποτό ή και κανά σφηνάκι άμα λάχει (διακοπές είσαι εξάλλου!).
H θέα από τον Μύλο
Και κατέληξε φυσικά στο Soroco. Αυτό το… θεικό –θα τολμήσω να πω- μαγαζί που έχει τέτοια ενέργεια που ό,τι μουσική κι αν παίζει (καλή θα είναι να είσαι σίγουρη) θα περάσεις καλά και το σημαντικότερο; Θα χορέψεις! Και δεν θα είσαι η μόνη, για πρώτη φορά στα χρονικά. Θα χορεύουν όλοι! Πελάτες και μαγαζάτορες! Εδώ σίγουρα να πιείς ένα σφηνάκι μαύρο ρούμι με μια φέτα ανανά. Revelation, θα με θυμηθείς.
Και αγνάντευε απ’ έξω την θέα και το κατακόκκινο, σαν φέτα πορτοκάλι, φεγγάρι. Όλα σου τα προβλήματα, οι έγνοιες τα πάντα, σου υπόσχομαι θα τα ξεχάσεις. Για λίγο ή πολύ. Όσο κάτσεις στο νησί. Γιατί είναι η ενέργεια και η οικειότητα αυτού του νησιού που θα το επιτρέψουν αυτό. Γι’ αυτό και τολμώ πια να πω ότι αγαπώ αυτόν τον τόπο και θα τον αγαπήσεις και εσύ, με το που πατήσεις σε αυτό. Όπως και εγώ, έτσι κι εσύ.