ΒΙΒΛΙΟ
«Σκυλιά της Βροχής» η 5η περιπέτεια του αστυνόμου Sean Duffy είναι εδώ για να σε συναρπάσει
Για τους φαν της αστυνομικής λογοτεχνίας κι όχι μόνο, τα «Σκυλιά της Βροχής» είναι ένα βιβλίο που προσφέρει υψηλή αναγνωστική απόλαυση
Τα αστυνομικά είναι για κάθε εποχή αλλά ειδικά το καλοκαίρι μπορούν να σου προσφέρουν μια δροσερή αναγνωστική απόλαυση, συνδυάζοντας το μυστήριο, την αγωνία, τους καλοσχεδιασμένους ήρωες, τη γρήγορη κι αναπάντεχη πλοκή και το χιούμορ. Το βιβλίο που διαβάζουμε σήμερα έχει όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα.
Υπό τους ήχους του γνωστού ομώνυμου κομματιού του Tom Waits, το βραβευμένο με Edgar θρίλερ «Σκυλιά της Βροχής» είναι το πέμπτο της σειράς με ήρωα τον Sean Duffy του συγγραφέα που γεννήθηκε στο Carrickfergus κι αφορά έναν καθολικό άνδρα RUC σε μια ιστορία που διαδραματίζεται στη Βόρεια Ιρλανδία της εποχής των προβλημάτων.
Αναγνωρίστηκε από πολλούς ως το καλύτερο της σειράς, προκρίθηκε επίσης για το βραβείο Theakston Old Peculier Crime Novel of the Year 2016, το Βραβείο Ned Kelly 2016 και το CWA Ian Fleming Steel Dagger Award 2016.
Το πρώτο μυθιστόρημα του Seán Duffy, Κρύο χώμα, κέρδισε το βραβείο Spinetingler το 2013. Αρχικά προοριζόταν ως τριλογία, η εκτεταμένη σειρά ολοκληρώθηκε με το φετινό Police at the Station and They Don't Look Friendly.
«Ο McKinty είναι ένας από τους σπουδαίους σύγχρονους συγγραφείς εγκλημάτων της Βρετανίας και τα βιβλία του Seán Duffy είναι το αριστούργημά του» σχολιάζει ο Ίαν Ράνκιν.
Ο McKinty σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Warwick και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πριν μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη στις αρχές της δεκαετίας του '90. Βρήκε δουλειά ως οικοδόμος, μπάρμαν και υπάλληλος βιβλιοπωλείου πριν γίνει καθηγητής Αγγλικών γυμνασίου στο Ντένβερ του Κολοράντο. Το 2009 με την οικογένειά του μετακόμισε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.
«Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η εμφάνιση της αστυνομικής φαντασίας που διαδραματίζεται στη Βόρεια Ιρλανδία ήταν δυνατή μόνο όταν είχαν τελειώσει τα προβλήματα», έγραψε ο Declan Hughes στην κριτική του στους Irish Times για το Σκυλιά της Βροχής. Η αναγνωρισμένη σειρά Seán Duffy του Adrian McKinty μοιάζει μερικές φορές σαν μια αντίθετη πρόκληση για αυτή τη θέση, όπως συμβαίνει με έναν καθολικό ντετέκτιβ του RUC με έδρα το Carrickfergus τη δεκαετία του 1980. Με το Σκυλιά της Βροχής, βρισκόμαστε στο 1987 και, μιλώντας για αντιλογισμό, ποια καλύτερη περίπτωση για τον σκληρό DI Duffy από ένα μυστήριο κλειδωμένου δωματίου;
Όταν η δημοσιογράφος Lily Bigelow βρίσκεται νεκρή στο Κάστρο Carrickfergus, η αυτοκτονία φαίνεται, αν και απίθανη, η μόνη πιθανή λύση. Αλλά το σημειωματάριό της λείπει και ο Duffy διατηρεί τις επιφυλάξεις του, καταγράφοντας τις κινήσεις μιας ομάδας επισκεπτών Φινλανδών βιομηχάνων, την επίσκεψη των οποίων κατέγραφε η Lily, πρώτα σε έναν τοπικό οίκο ανοχής και μετά σε ένα μεταμφιεσμένο σπίτι αγοριών Kincora. Με μια ιπτάμενη επίσκεψη στο Broadmoor για να πάρει συνέντευξη από τον Jimmy Savile και ένα σχεδόν μοιραίο ταξίδι στην Αρκτική άκρη της Φινλανδίας, ο DI Duffy προσπαθεί για άλλη μια φορά να λύσει τον γρίφο.
Ο McKinty έχει όλες τις αρετές: έξυπνοι διάλογοι, αιχμηρή πλοκή, αίσθηση του τόπου, καλά στρογγυλεμένοι χαρακτήρες και μια ωραία γραμμή σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί κυνικός λυρισμός.
Αν το αδυσώπητο μοτίβο του Duffy περιστασιακά σας κάνει να νιώθετε ότι είστε παγιδευμένοι σε ένα ανελκυστήρα με έναν stand-up κωμικό, εδώ, αυτά τα θλιβερά καμπαναριά θα κάνουν για αλλαγή έναν μικρό αντιπερισπασμό.
Παρά το σκοτεινό θέμα, το Rain Dogs προσφέρει μια δροσερή, μαύρη χιουμοριστική ανάγνωση. Ο Sean Duffy βρίσκεται να ερευνά το δεύτερο μυστήριο του κλειδωμένου δωματίου αλλά περνά τη μισή ιστορία λέγοντάς μας ότι δεν είναι η Miss Marple, ο Gideon Fell, ο Inspector Maigret, ο Hercule Poirot ή οποιοσδήποτε άλλος φανταστικός πρόσφυγας από τη Χρυσή Εποχή των μυστηρίων των κλειδωμένων δωματίων. Ενώ ο Adrian McKinty είναι εμποτισμένος με τις παραδόσεις και τα μοτίβα του αστυνομικού μυθιστορήματος, αυτό που είναι εξίσου σαφές είναι η ευχαρίστηση που απολαμβάνει να εξερευνά τις παραμέτρους της αστυνομικής διαδικασίας, να ανατρέπει τις προσδοκίες και να κοροϊδεύει τα τροπάρια και τις συμβάσεις .
Η πιο απροσδόκητα ευχάριστη πτυχή του μυθιστορήματος, ωστόσο, είναι η μη συναισθηματική πεζογραφία του McKinty, ένα έντονο ύφος που χρησιμοποιεί μια λιτή, βάναυση ποίηση για να προκαλέσει εκπληκτικές εικόνες.
Σε όλα αυτά, είναι μια υπέροχα ευανάγνωστη ιστορία, καθώς ο McKinty συνδυάζει ένα διαβολικό μυστήριο κλειδωμένου δωματίου σε μια παραδοσιακή αστυνομική διαδικασία και στέλνει τον Sean Duffy να πετάξει στο Λονδίνο, τη Φινλανδία και το Δουβλίνο για την αναζήτηση της δικαιοσύνης για λογαριασμό της Lily Bigelow. Μπορεί να μην είναι η πιο σκληρή από αυτήν τη βραβευμένη σειρά, αλλά το Σκυλιά της Βροχής είναι αναμφισβήτητα η πιο απολαυστική ιστορία του Sean Duffy μέχρι σήμερα.
«Σκυλιά της βροχής» Adrian McKinty, μτφρ. Θάνος Καραγιαννόπουλος, εκδόσεις Οξύ
