«Προσπαθώ να ζω την κάθε μέρα στο παρόν» Susan Sarandon

Γοητευτική, ταλαντούχα, δυναμική, ακτιβίστρια, μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο καλλιτεχνικό της έργο και την ενεργή ακτιβιστική της δράση. Η Σούζαν Σαράντον (Susan Abigail Sarandon) γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1946 και είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και ακτιβίστρια. Έχει λάβει ένα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Θα Ζήσω (Dead Man Walking, 1995), ένα βραβείο από την Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου και ένα βραβείο Screen Actors Guild ενώ ήταν υποψήφια για εννέα Χρυσές Σφαίρες. Γνωστή για τον κοινωνικό και πολιτικό ακτιβισμό της, έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF το 1999 και έλαβε το βραβείο Action Against Hunger Humanitarian το 2006.

Ξεκίνησε την καριέρα της με την ταινία Joe (1970), πριν εμφανιστεί στην σαπουνόπερα A World Apart (1970-71). Το 1974 πρωταγωνίστησε ως Ζέλντα Φιτζέραλντ στην τηλεοπτική ταινία του Τζορτζ Σέφερ F. Scott Fitzgerald and The Last of the Belles και το 1975 πρωταγωνίστησε στη ταινία Ρόκι Χόρορ Σόου (The Rocky Horror Picture Show). Ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για τις ταινίες Ατλάντικ Σίτι (Atlantic City, 1980), Θέλμα & Λουίζ (Thelma & Louise, 1991), Λορέντσο (Lorenzo's Oil, 1992) και Ο Πελάτης (The Client, 1994), πριν κερδίσει το Όσκαρ για την ταινία Θα Ζήσω (Dead Man Walking, 1995). Έχει επίσης κερδίσει το βραβείο BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο για την ταινία Ο Πελάτης (The Client) και το βραβείο Screen Actors Guild Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Θα Ζήσω. Οι άλλες ταινίες της περιλαμβάνουν : Η Κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης (Pretty Baby, 1978), Αίμα και Πάθος (The Hunger, 1983), Οι Μάγισσες του Ίστγουικ (The Witches of Eastwick, 1987), Η Κυρία και ο Ταύρος (Bull Durham, 1988), Μια Σκληρή Λευκή Εποχή (A Dry White Season, 1989), Εραστές Χωρίς Όρια (White Palace, 1990), Μικρές Κυρίες (Little Women, 1994)', Η Ζωή σε Δυο Πράξεις (Stepmom, 1998), Η Μαγεμένη (Enchanted, 2007), Παραδεισένια Οστά (The Lovely Bones, 2009), Tammy (2014), The Meddler (2015) και Μαμάδες με Κακή Διαγωγή: Χριστούγεννα Εκτός Ελέγχου A Bad Moms Christmas, 2017).

Στην τηλεόραση, ήταν έξι φορές υποψήφια για βραβείο Έμμυ, συμπεριλαμβανομένων των γκεστ εμφανίσεών της στα Φιλαράκια (2001) και στο Malcolm in the Middle (2002) αλλά και για τις εμφανίσεις της στις τηλεοπτικές ταινίες Bernard and Doris (2007) και You Don't Know Jack (2010). Το 2017 η Σαράντον ενσάρκωσε την Μπέτι Ντέιβις στην πρώτη σεζόν της σειράς Feud, ρόλος για τον οποίο ήταν υποψήφια για δυο βραβεία Έμμυ ; Α' Γυναικείου Ρόλου και Παραγωγής. Ήταν επίσης υποψήφια για βραβείο Έμμυ για την παραγωγή της ταινίας Cool Women in History το 2002.

Είναι γνωστή για την ενεργή υποστήριξή της σε προοδευτικούς και αριστερούς φιλελεύθερους πολιτικούς κύκλους – δράση που ποικίλλει από δωρεές σε οργανισμούς όπως το EMILY's List μέχρι τη συμμετοχή της σε μια εκστρατεία στη Νικαράγουα το 1983, η οποία ήταν χορηγούμενη από τον οργανισμό MADRE (οργανισμός που προωθεί την κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική δικαιοσύνη). Το 1999 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF. Με την ίδια ιδιότητα, υποστήριξε ενεργά την παγκόσμια δράση του οργανισμού καθώς και το έργο της Καναδικής Επιτροπής της UNICEF. Το 2006 ήταν μια από τις οκτώ γυναίκες που επιλέχθηκαν για να κρατήσουν τη σημαία στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2006 στο Τορίνο της Ιταλίας. Την ίδια χρονιά η Σαράντον έλαβε το ανθρωπιστικό βραβείο Action Against Hunger. Το 2010 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της FAO.

Όταν ήταν στο κολέγιο, είχε ακόμα το πατρικό της όνομα Τόμαλιν και γνώρισε τον συμφοιτητή της Κρις Σαράντον, με τον οποίο παντρεύτηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1967. Χώρισαν το 1979 αλλά διατήρησε το επίθετο Σαράντον για τη μετέπειτα ζωή και καριέρα της. Αργότερα έκανε σχέση με τον σκηνοθέτη Λούις Μάλλε, τον μουσικό Ντέιβιντ Μπάουι και για ένα σύντομο διάστημα με τον ηθοποιό Σον Πεν. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η Σαράντον είχε σχέση με τον Ιταλό κινηματογραφιστή Φράνκο Αμάρρι, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την ηθοποιό Έβα Αμάρρι (γενν. 15 Μαρτίου 1985).

Από το 1988, είχε σχέση με τον ηθοποιό Τιμ Ρόμπινς, τον οποίο γνώρισε στα γυρίσματα της ταινίας Η κυρία και ο ταύρος. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο γιους: τον Τζακ Χένρι (γενν. 15 Μαΐου 1989) και τον Μάιλς Γκούθρι (γενν. 4 Μαΐου 1992). Η Σαράντον, όπως και ο Ρόμπινς, είναι καθολικοί και έχουν φιλελεύθερες πολιτικές απόψεις. Χώρισαν το 2009.

Μετά το τέλος της σχέσης της με τον Ρόμπινς, έκανε σχέση με τον Jonathan Bricklin, γιο του Αμερικανού επιχειρηματία Malcolm Bricklin. Η Σαράντον και ο Bricklin βοήθησαν στην δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων για ping-pong, οι οποίες ονομάστηκαν SPiN. Η Σαράντον είναι η ιδιοκτήτρια του ping-pong club στην Νέα Υόρκη και του παρακλαδιού του στο Τορόντο. Η Σαράντον και ο Bricklin χώρισαν το 2015.

Έχει λάβει το βραβείο Lifetime Achievement στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Στοκχόλμης το 2009, εισήλθε στην Λεωφόρο της Δόξας του Νιου Τζέρσεϋ το 2010 και έλαβε το βραβείο Outstanding Artistic Life για τη συνολική συνεισφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σανγκάη το 2011. Το 2013 εγκαινίασε το 44ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ινδίας στην Goa. Το 2015 η Σαράντον έλαβε το βραβείο Golden Kamera international lifetime achievement.

Με αφορμή τα γενέθλιά της θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές της φράσεις:

«Όταν αρχίσετε να αναπτύσσετε τις δυνάμεις σας για ενσυναίσθηση και φαντασία, ολόκληρος ο κόσμος ανοίγεται σε εσάς».

«Τα παιδιά νοηματοδοτούν τον κόσμο σας για εσάς από την αρχή».

«Προσπαθώ να ζω τη ζωή μου κάθε μέρα στο παρόν και προσπαθώ να μην παραβλέπω την αδικία και την ανάγκη».

«Πάντα ανυπομονούσα να γίνω μεγαλύτερη, όταν αυτό που φαίνεσαι γίνεται όλο και λιγότερο θέμα και αυτό που είσαι είναι το ζητούμενο».

«Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορώ να μιλήσω είναι να συγχωρήσω τον εαυτό σου, γιατί δεν τα έχω όλα μαζί. Και έτσι λέω στους ανθρώπους: Όχι, πρέπει να δείτε το σπίτι μου, είναι ένα χάος».

«Μου είπαν ότι είχα σε υπερβολική αφθονία το προπατορικό αμάρτημα».

«Θα είναι υπέροχο όταν δεν θα είναι τόσο μεγάλη υπόθεση το να βρει μια γυναίκα μια καλή δουλειά».

«Ακόμα δεν είναι εύκολο να βρεις ρόλους που προσφέρουν πιο περίπλοκες εικόνες γυναικών».

«Βαρέθηκα να χαρακτηρίζομαι ως αντιαμερικανίδα γιατί κάνω ερωτήσεις».

«Νομίζω ότι μερικές φορές αυτό που συμβαίνει είναι ότι όλο αυτό το αίσθημα εκτός ελέγχου εκδηλώνεται στην προσπάθεια ελέγχου του σώματός σας. Είτε πρόκειται για διατροφική διαταραχή είτε για συζήτηση για το πώς να φτιάξετε τη μύτη σας, λες και αυτή θα είναι η λύση σε όλη την πίεση».

«Νομίζω ότι είμαι ηθοποιός γιατί έχω πολύ δυνατή φαντασία και ενσυναίσθηση. Δεν σπούδασα ποτέ υποκριτική, αλλά αυτές οι δύο ιδιότητες είναι ακριβώς οι ιδιότητες που κάνουν και για έναν ακτιβιστή».