Σήμερα χτυπάει το κουδούνι!

Λίγα πράγματα θυμάμαι τόσο καλά στη ζωή μου όσο την πρώτη ημέρα στο δημοτικό. Θυμάμαι την μαμά μου, να μου τραβάει τα μαλλιά, να τα βρέχει, να τα σιδερώνει με το χέρι της και να μου τα πιάνει μια σφιχτή αλογοουρά που έβγαζε στην φόρα τα δορυφορικά πιάτα που είχα για αυτιά.

Μετά θυμάμαι ένα κύριο με φωτογραφική μηχανή να μου λέει να πιάσω τα κάγκελα της παιδικής χαράς του σχολείου και να χαμογελάσω και την επόμενη ημέρα οι αυτάρες, η αλογοουρά και το γιακαδάκι, ήταν πρωτοσέλιδο στην τοπική εφημερίδα. Για να θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια την ημέρα αυτή, προφανώς είναι μια στιγμή που χαράσσεται ανεξίτηλα στην μνήμη των παιδιών, γι αυτό και εμείς ως γονείς πια, μπορούμε να την ελαφρύνουμε από κάθε αγωνία και βάρος και να την γεμίσουμε μόνο με γέλιο και χαρά.

Πρώτη μέρα δεν είναι μόνο για τα πρωτάκια, αλλά για κάθε μαθητή που ξεκινά την σχολική του χρονιά και κυρίως για όσους ξεκινούν για Πανελλήνιες και εννοείται ότι έχουν πολύ μεγάλη αγωνία.

Και καθώς το άγχος των γονιών μεταφέρεται στα παιδιά, σίγουρα πρέπει να πιέσουμε τον εαυτό μας, εν ανάγκη να παίξουμε και θέατρο και να μην δείξουμε ότι όλα στη ζωή του παιδιού κρέμονται από αυτή την χρονιά. Και η αλήθεια είναι ότι δεν κρέμονται…

Ανάλογα με την ηλικία, την φάση στην οποία βρίσκεται το παιδί και την προσωπικότητά του, αυτό το μεταβατικό στάδιο της νέας αρχής πρέπει να λουστεί με φως, να γεμίσει με αισιοδοξία και ελπίδα. Όποια αρχή και να κάνει το παιδί, πρέπει να του δείξουμε ξεκάθαρα ότι του έχουμε εμπιστοσύνη ότι θα τα καταφέρει και ότι η νέα χρονιά θα γεμίσει την ζωή του με περισσότερες γνώσεις, νέους φίλους και νέες εμπειρίες.

Foto credits: @theroyalfamily