Κωστής Μαραβέγιας: "Η ευτυχία ταιριάζει σε όλους"

Τα εισιτήρια κλεισμένα εδώ και καιρό. Κορίτσια, πολλά κορίτσια στην παρέα που θα βάλουμε τα φλοράλ φορέματα και τα ψάθινα καπέλα μας και θα πάμε στον Κωστή. Να του πούμε πως ναι, η αγάπη θα είναι πάντα ο Φάρος, και πως καμιά φορά χρειάζεται να πέσεις πιο χαμηλά και από τη Λόλα για να ανέβεις ξανά ψηλά.

Κάποιοι τραγουδοποιοί μιλάνε μέσα μόνο από τα τραγούδια τους. Εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα την αδυναμία μας στον Κωστή Μαραβέγια γιατί ξέρει να φέρεται στις λέξεις όπως και στις νότες, με σεβασμό και τρυφεράδα, γιατί οι απαντήσεις του δείχνουν έναν άνθρωπο με ήθος και βάθος, και γιατί στην τελική, πού να βρούμε έναν να του μοιάζει;    
 
Έχεις δηλώσει υπέρ της φυγής. Πόσες φορές στα ταξίδια σου στο εξωτερικό σκέφτηκες να φύγεις ή ότι θα σου άξιζε να φύγεις από την Ελλάδα;
 
Αγαπώ τη χώρα μου όσο τίποτε άλλο. Πάντα απολαμβάνω να επιστρέφω. Όταν μιλάω για φυγή, μιλάω για αποκόλληση από τα δεσμά που μας πάνε πίσω, που μας κάνουν να μην ζούμε. Φυγή όχι με την έννοια της εγκατάλειψης αλλά της νέας αρχής, της λαχτάρας για ξεκίνημα. Ακόμη κι αν ποτέ αισθανόμουν πως επαγγελματικά θα έπρεπε να μείνω στο εξωτερικό, είμαι σίγουρος πως θα πηγαινοερχόμουν και θα είχα τη βάση μου και στην Αθήνα.
 
Βρίσκεις τον εαυτό σου στο φεύγοντας ή στο επιστρέφοντας;
 
Ωραία ερώτηση. Σχεδόν φιλοσοφική. Και στα δυο. Θα έλεγα πως βρίσκω τον εαυτό μου στην κίνηση, στη ροή, στην ενδεχομενικότητα των πραγμάτων. Είτε πρόκειται για φευγιό είτε για επιστροφή.
 
Λένε ότι οι άνθρωποι που χαμογελάνε πολύ κρύβουν μέσα τους ένα σκοτεινό, αγέλαστο πολύ, κομμάτι. Εάν είσαι ξαπλωμένος σε ντιβάνι/ανάκλιντρο/κάπου, απάντησε υπεύθυνα.

Χαχά. Απαντώ λοιπόν πως και βέβαια περνάω τις μαύρες μου, φυσικά και δεν είναι πάντα όλα φωτεινά και ανθηρά. Αλλά αυτό είναι η ζωή. Πως αλλιώς θα έρθει η χαρά και η ευθυμία; Όπως λέω πολύ συχνά χαριτολογώντας  «Πόση χαρά να αντέξει ο άνθρωπος;». Το σημαντικό είναι όχι να ξορκίσουμε το πένθος ως κάτι δαιμόνιο αλλά να το ζήσουμε δίνοντάς του όμως όχι περισσότερο χώρο απ' όσο πρέπει. 
 
Το ξέρεις ότι αν γκουγκλάρει κάποιος το όνομά σου, το πρώτο θέμα που βγαίνει είναι... οι έρωτές σου; Είναι, αλήθεια, το Νο1 θέμα στη ζωή σου;
 
Αλήθεια; Νόμιζα πως ψάχνουν πόσο χρόνων είμαι. Και πάντα είχα απορία γιατί το ψάχνουν τόσο. Μήπως πρόκειται να πάρουμε σύνταξη; Μάλλον θα τραγουδάω κι όταν θα βγαίνω με το πι στις συναυλίες. Καλύτερα σίγουρα που γκουγκλάρουν τους έρωτες. Σου λέει, για να δούμε από ποιους έρωτες εμπνεύστηκε το παλικάρι. Η απάντηση είναι μία. Από τον έρωτα για ζωή!
 
Έχοντας μεγαλώσει σε μια οικογένεια δεμένη, όπως έχει πει, τι αναζητάς ουσιαστικά στις δικές σου σχέσεις;
 
Αγάπη, αρμονία, σύμπλευση και ουσιαστική συνάντηση. 

 
Τι κρατάς μέσα σου από το Αγρίνιο της παιδικής σου ηλικίας;
 
Τα χειμωνιάτικα απογεύματα που πήγαινα Αγγλικά σε μια έρημη πόλη. Άκουγα μουσική και πίστευα πως μεγαλώνοντας θα τραγουδάω σε κόσμο που θα τον παρασύρω σε ένα μεγάλο πανηγύρι αισθήσεων. Είναι ακόμη μεγάλη η χαρά μου όταν περιπλανιέμαι σε άκυρες ώρες σε έρημες πόλεις.
 
Εκείνη τη μελόντικα την έχει κρατήσει η μαμά Μαργαρίτα; (σ.σ. ακούγοντάς τον να παίζει μια μελόντικα η μητέρα ανακάλυψε το ταλέντο του στη μουσική και έτσι ξεκίνησαν όλα...)
 
Χαχά, όχι. Αγνοείται η τύχη της. Νομίζω την είχα χαρίσει σε ένα παιδάκι της πολυκατοικίας μου. Γενικά έχω την τάση να χαρίζω ότι δεν χρησιμοποιώ πια. Χαίρομαι να ξέρω πως κάτι που μου ανήκε, πιάνει πια τόπο σε άλλον άνθρωπο.
 
Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου από το Μπαράκι του Βασίλη μέχρι σήμερα;
 
Προφανώς ο αριθμός των ακροατών στις συναυλίες μου. Το σημαντικό όμως για μένα είναι αυτά που δεν έχουν αλλάξει και παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, αυτά που εύχομαι να αντέχουν και να με συντροφεύουν. Η λαχτάρα για μουσική, δημιουργία κι επικοινωνία.
 
Εάν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα είχες κάνεις διαφορετικά στην επαγγελματική σου πορεία;
 
Ίσως να είχα επιλέξει για βασικό μου πτυχίο, μια σχολή Φιλοσοφικής αντί για την Στατιστική και τα Μαθηματικά. Μπορεί να επέλεγα θεωρητική κατεύθυνση.
 
Πότε είπες στον εαυτό σου: «Μπράβο, βρε Κωστή, τα καταφέραμε!»;
 
Κάθε φορά που βλέπω τη ζεστή ανταπόκριση του κοινού στις λάιβ εμφανίσεις. Πάντα με συγκινεί. Σκεφτείτε πως ήταν το παιδικό μου όνειρο.
 
Η αγάπη του κόσμου που σε ακολουθεί είναι τεράστια, μάλλον λατρεία θα την ονόμαζα. Πώς το διαχειρίζεσαι, χωρίς χρήση καλαμιού;
 
Ευτυχώς ποτέ δεν είχα καλάμια, ούτε καν στη νεότερη ηλικία. Αγαπώ την ταπεινοφροσύνη και τη σεμνότητα.
 
Ποιο σχόλιο θαυμάστριας/ή κρατάς σαν φυλαχτό μέσα σου;
 
Όποτε γνωρίζω φίλους της μουσικής μου που μου λένε πως τους βοήθησε να ξεπεράσουν κάποιες σοβαρές περιπτώσεις ψυχικών παθήσεων. Τότε λέω πως τα τραγούδια πιάσαν τόπο.

 
Συναυλίες, συμπράξεις, δίσκοι, live εμφανίσεις, συνεντεύξεις... Αν μπορούσες να κρατήσεις ένα μόνο, ποιο θα σε γέμιζε ολοκληρωτικά; (οκ, το «συνεντεύξεις» πες ότι δεν το έγραψα καν) 

Χαχά. Συναυλίες σίγουρα. Είναι ο ζωντανός οργανισμός της μουσικής.
 
Έχω την εντύπωση πως για να συνεργαστείς με κάποιον, μια από τις βασικές προϋποθέσεις είναι να είναι φίλος/η σου. Ισχύει ή απατώμαι;
 
Ναι, σχεδόν ισχύει. Αν όχι φίλος, πρέπει να είναι κάποιος που αφού τον γνωρίσω να αισθανθώ πως θα μπορούσε να γίνει φίλος μου. 
 
The Voice: Ποιους βοήθησες, πώς βοηθήθηκες ο ίδιος;
 
Όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπει ο χρόνος βοηθάω. Έχω τη χαρά που θα φιλοξενήσω στην Πλατεία Νερού τους δυο νικητές της ομάδας μου από πέρυσι και από φέτος. Φυσικά και βοηθιέμαι απίστευτα, αφού μου γεννάται η όρεξη για μουσική και τραγούδια. 
 
Γράφεις μουσική για θέατρο και κινηματογράφο. Ποια δουλειά ξεχωρίζεις;
 
Νομίζω πως ο “Φιλάργυρος” του Μολιέρου ήταν η καλύτερη εμπειρία έως τώρα. Είχα την τύχη να έχω δίπλα μου έναν εξαίρετο συνεργάτη και φίλο, όπως ο Γιάννης Μπέζος.
 
Αισιόδοξος, ρομαντικός, ρετρό... Εγώ θα σε έλεγα καθαρό - είσαι αυτό που δείχνεις. Ποιος χαρακτηρισμός θα ήθελες να συνοδεύει το όνομά σου;
 
Οτιδήποτε μπορεί να φέρνει κάτι θετικό και φωτεινό. Θα μου άρεσε αυτοί που με θυμούνται, να με θυμούνται με ένα χαμόγελο.
 
Είναι ευτυχία η απουσία οδύνης; Και αν ναι, ταιριάζει η ευτυχία στους καλλιτέχνες;
 
Το βασικό στάδιο ευτυχίας ναι, θα μπορούσε να είναι η απουσία οδύνης. Σημαντικό να μην πονάει κάποιος σωματικά ή ψυχικά. Είναι μια καλή αρχή για να ζήσει όσο καλύτερα μπορεί. Η ευτυχία ταιριάζει σε όλους. 
 
Ας κλείσουμε με μια σοβαρή απορία μου: Τελικά τα εμπριμέ πουκάμισα τα αντέγραψες εσύ από τον Φοίβο ή τούμπαλιν; 
 
Ο Φοίβος είναι ο ίδιος μια εμπριμέ, πολύχρωμη, ευφάνταστη προσωπικότητα. Τον αγαπώ. Είναι fratello!