Γιώργος Σπανουδάκης:"Covidopia, μια νέα πραγματικότητα"

Η εξάπλωση του κορωνοϊού βρήκε όλο τον κόσμο απροετοίμαστο! Είμαι φωτογράφος. Ο κλάδος μου όπως και πολλοί άλλοι στον καλλιτεχνικό τομέα (και όχι μόνο) υπέστη σοβαρό  πλήγμα. Το μεγάλο στοίχημα είναι η ψυχολογία και η προσωπική διαχείριση της κατάστασης.

Πριν την άφιξη της νέας αυτής πραγματικότητας βεβαίως τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά και χωρίς προβλήματα, όμως η ραγδαία μετάδοση του κορωνοϊού και ειδικότερα η αναγκαία εφαρμογή των μέτρων σε συνδυασμό με την εξάπλωση του φόβου, προκάλεσαν ακύρωση σε πολλές δουλειές. Για παράδειγμα, είσαι ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος και έχεις κανονίσει για την άνοιξη και το καλοκαίρι δουλειές σημαντικές που με  βάση αυτές κάνεις σχέδια όσον αφορά τα οικονομικά σου και τη ζωή σου είτε είναι ανανέωση απαραίτητου εξοπλισμού είτε είναι προσωπικές ανάγκες, θέματα υγείας είτε αφορά διακοπές, εξορμήσεις κλπ. Η νέα αυτή πραγματικότητα αναγκαστικά μου  ακύρωσε την πλειονότητα αυτών των εργασιών λόγω της εφαρμογής “lockdown” αλλά και των ευρύτερων απαγορεύσεων.
Πώς να καλύψεις φωτογραφικά μια εκδήλωση, μια παράσταση, μια συναυλία, ένα θεατρικό κ.α, όταν πλέον απαγορεύονται;


"Covidopia" (Γιώργος Σπανουδάκης)

Το “χαστούκι” ήταν άμεσο! Απογοήτευση, κακές σκέψεις και αδράνεια έκαναν δυναμική εμφάνιση. Η λύση για μένα ήταν να βρω τρόπους να ξεπεράσω τις αρνητικές σκέψεις, την αυξανόμενη κακή διάθεση και απώλεια όρεξης για κίνητρο, ώστε να “εκμεταλλευτώ” αυτή τη νέα πρωτόγνωρη κατάσταση και να βρώ τρόπους να δουλέψω και κυρίως να δημιουργήσω και να εκφραστώ μέσω της φωτογραφίας.
Το πρώτο μεγάλο διάστημα κατά τη διάρκεια του “lockdown“ αλλά και μετά είχα χάσει την επαφή με το χωροχρόνο. Πέρα απο την ενασχόληση με τη φωτογραφία-βίντεο, είμαι άνθρωπος δραστήριος με ασχολίες πολλές όπως πυγμαχία, μουσική, κιθάρα, εξορμήσεις -εξερεύνηση κλπ..


"Covidopia" (Γιώργος Σπανουδάκης)

Προσωπικά δεν έχω χειρότερο από το να κλειστώ μέσα και να μην μπορώ να αθληθώ, να περπατήσω, να κάνω δραστηριότητες που μέχρι πρότινος έκανα καθημερινά. Αυτό σε συνδυασμό με τις ακυρώσεις στη δουλειά μου αλλά και το γεγονός ότι παντού γύρω μου έβλεπα και άκουγα να ασχολούνται και να αναδεικνύουν ως μοναδικό θέμα είτε στα μέσα ενημέρωσης είτε στις συζητήσεις ανθρώπων, το πόσοι πέθαναν κάθε μέρα, το πόσα νέα κρούσματα έχουμε, το πόσο θανατηφόρος ιός είναι, ξανά και ξανά, με επηρέασαν σημαντικά με αποτέλεσμα να βρώ “διέξοδο” στο “junk food” καθημερινά. Και βέβαια, σειρές, ταινίες, διάβασμα, μουσική, αλλά και το “junk food“ είναι αυτό στο οποίο ξέσπασα προσπαθώντας ίσως να καλύψω τα κενά που ένιωθα, να αντλήσω χαρά ώστε να καταπολεμηθεί η κακή διάθεση. Αυτό  είχε ως αποτέλεσμα να τρώω “συναισθηματικά” και να εγκλωβιστώ στον εθισμό υπερκατανάλωσης αναψυκτικών και “junk food” που μαζί με έλλειψη δραστηριοτήτων με οδήγησε σε αυπνίες, αίσθημα κόπωσης χωρίς αιτία, αύξηση βάρους και δυσκολία αντιμετώπισης όλων αυτών. Kαι ξαφνικά βγαίνουμε απο το “lockdown”!


"Covidopia" (Γιώργος Σπανουδάκης)

Μάζεψα λοιπόν τη μούρη μου απο το πάτωμα, πειθάρχησα τον εαυτό μου και επανήλθα σιγά σιγά στις δραστηριότητές μου. Η συνέχεια όμως μου φύλαγε έκπληξη. Ενώ πρόσεχα, κόλλησα κορωνοϊο! Εκεί ήρθε η πολύ σκληρή καραντίνα για 2 βδομάδες χωρίς να έχω επαφή με κανέναν. Έβγαινα εκτός δωματίου μόνο για τουαλέτα και μπάνιο. Ο μεγάλος μου φόβος ήταν να μη μεταδώσω τον ιό στους γονείς μου κυρίως στη μητέρα μου που είναι καρκινοπαθής με ευαίσθητο οργανισμό και ανοσοποιητικό σύστημα. Εν τω μεταξύ με όλα όσα άκουγα, διάβαζα, συζητούσα είχα μια σύγχυση και άγχος για το πώς θα περάσω τον κορωνοϊο. Για καλή μου τύχη τα συμπτώματα στον οργανισμό μου ήταν παρα πολύ ήπια: χαμηλός πυρετός, μυική κόπωση, απώλεια γεύσης, για 2 μέρες. Απο την τρίτη και μετά ήμουν καλά αλλά συνέχισα την καραντίνα για 2 εβδομάδες για σιγουριά ακολουθώντας τις συμβουλές του ΕΟΔΥ.


"Covidopia" (Γιώργος Σπανουδάκης)

Τέλος καλό, όλα καλά, ο κορωνοϊος πέρασε σαν μια μικρή γρίπη στην περίπτωσή μου και η συνέχεια με βρίσκει δυνατότερο προσπαθώντας να ριχτώ και πάλι στη δουλειά στον τομέα της φωτογραφίας-βίντεο που τόσο πολύ αγαπώ αλλά και στη μάχη με τις αυπνίες, την ανάκτηση της φυσικής μου κατάστασης.  Η ζωή συνεχίζεται με λιγότερο φόβο, περισσότερη εμπειρία και ωριμότητα.  Θέλοντας να εκφραστώ φωτογραφικά, να συνδυάσω σάτιρα, υπερβολή, σοβαρότητα, δυστοπία, η νέα αυτή πραγματικότητα με οδήγησε στο φωτογραφικό κόνσεπτ “covidopia”.


"Covidopia" (Γιώργος Σπανουδάκης)