ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ
«Η μόνη δύναμη που έχετε είναι η λέξη όχι» Frances McDormand
Happy 66th Birthday Frances McDormand
Έχει κερδίσει κορυφαία θέση στις κινηματογραφικές μας προτιμήσεις, εξαιτίας της εκρηκτικής ερμηνείας της. H Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (Frances Louise McDormand), γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1957, κι είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Είναι σύζυγος του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Τζόελ Κοέν και έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές από τις ταινίες του όπως Μόνο Αίμα (Blood Simple, 1984), Αριζόνα Τζούνιορ (Raising Arizona, 1987), Ο Άνθρωπος Που Δεν Ήταν Εκεί (The Man Who Wasn't There, 2001) και Καυτό Απόρρητο (Burn After Reading, 2008). Το 1996 πρωταγωνίστησε στο Fargo όπου και βραβεύτηκε με το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Κέρδισε το βραβείο Tony Καλύτερης Ηθοποιού το 2011 για την ερμηνεία της στο Good People και έλαβε υποψηφιότητα το 1988 στην ίδια κατηγορία για την ερμηνεία της στο A Streetcar Named Desire. Το 2018 κέρδισε Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και SAG και έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Satellite Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Οι Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι.
Έχει λάβει τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για τις ταινίες Ο Μισσισσιπής Καίγεται (Mississippi Burning, 1989), Σχεδόν Διάσημοι (Almost Famous, 2001) και Άνιση Μάχη (North Country, 2006), οκτώ για Χρυσή Σφαίρα, τέσσερις για BAFTA και μία για Emmy. Η ΜακΝτόρμαντ έλαβε και το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου στην 93η Απονομή των Βραβείων Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία Nomadland (πηγή βιογραφικού Wikipedia).
Προκειμένου να της ευχηθούμε σήμερα χρόνια πολλά θυμηθήκαμε μερικές από τις φράσεις της:
«Το όνομά μου είναι Frances Louise McDormand, παλαιότερα γνωστή ως Cynthia Ann Smith. Γεννήθηκα στο Gibson City, Ill., Το 1957. Αναγνωρίζομαι ως φύλο-κανονιστική, ετεροφυλόφιλη και λευκό σκουπίδι Αμερικανίδα. Οι γονείς μου δεν ήταν λευκά σκουπίδια. Η μητέρα που με γέννησε ήταν λευκό σκουπίδι».
«Είμαι εκπαιδευμένη στο θέατρο, και η ηθοποιία, για μένα, αφορά τη φανταστική ζωή που δημιουργώ για τον εαυτό μου, όχι για να το βασίσω σε κάτι πραγματικό. Νομίζω ότι ό, τι δημιουργώ γίνεται πραγματικότητα για το κοινό».
«Υπάρχουν μόνο δύο δόσεις με την επιλογή να είναι κάποιος ηθοποιός ως επάγγελμα: το ένα είναι ότι θα είστε πάντα άνεργοι, πάντα και δεν έχει σημασία πόσα χρήματα βγάζετε, θα συνεχίζετε πάντα να είστε άνεργοι – και ότι δεν έχετε καμία δύναμη».
«Τα πράγματα δεν συμβαίνουν μόνο όταν τα θέλεις. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να κάνεις επιλογές ή απλά... το χάνεις».
«Ήμουν πολύ μεγάλη, πολύ νέα, πολύ παχιά, πολύ αδύνατη, πολύ ψηλή, πολύ κοντή, πολύ ξανθιά, πολύ σκοτεινή - αλλά σε κάποιο σημείο, πάντα χρειαζόντουσαν το κάτι άλλο. Γι’ αυτό είμαι πολύ καλή στο να είμαι το κάτι άλλο».
«Με ενδιέφερε να εκπαιδεύσω τους ανθρώπους με τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες μπορούν να εκφράσουν το συναίσθημά τους. Αυτό είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει σε μεγάλο ρόλο παρά σε υποστηρικτικό ρόλο σε έναν άνδρα πρωταγωνιστή. Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες σε υποστηρικτικό ρόλο σε έναν άνδρα πρωταγωνιστή - κλαίνε πολύ».
«Οι περισσότερες φωτογραφίες των γυναικών είναι τόσο βαρετές και τόσο τυποποιημένες όσο οι φωτογραφίες των ανδρών. Στη θέση ενός κυνηγητού αυτοκινήτων ή μιας σκηνής μάχης, αυτό που δείχνουν είναι ένα ακραίο closeup μιας γυναίκας που καταρρέει».
«Είμαι ηθοποιός που μου αρέσει να υποδύομαι χαρακτήρες, απλή κι εύκολη... Ποιος μπορεί να ανησυχεί για μια καριέρα; Ζήσε μια ζωή. Οι σταρ της ταινίας έχουν καριέρα - οι ηθοποιοί δουλεύουν και μετά δεν δουλεύουν και μετά δουλεύουν ξανά».
«Η μόνη δύναμη που έχετε είναι η λέξη όχι».
«Δεν νομίζω ότι μπορείς ποτέ να μεταμορφώσεις πλήρως τον εαυτό σου στην ταινία, αλλά αν κάνεις τη δουλειά σου καλά, μπορείς να κάνεις τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι είσαι ο χαρακτήρας που προσπαθείς να είσαι».
«Βρίζω πολύ. Πάντα έβριζα. Το ίδιο κάνει και ο σύζυγός μου. Ο γιος μας, παραδόξως, δεν βρίζει καθόλου».
«Είναι πολύ πιο εύκολο να παίξω υποστηρικτικούς ρόλους γιατί αυτό κάνω στη ζωή μου: στηρίζω τον γιο μου».
«Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα όμορφα αγόρια».
«Δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου ως αστέρι κινηματογράφου και μπορώ να πείσω εύκολα άλλους ανθρώπους ότι δεν είμαι ο σταρ της ταινίας».
«Δεν ήθελα να παίξω για πολύ καιρό ρόλους μητέρας γιατί είμαι μητέρα».
«Λόγω της δικής μου ανασφάλειας σχετικά με τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, μερικές φορές σαμποτάρω το βλέμμα των χαρακτήρων μου κάνοντάς τα όσο πιο οικεία γίνεται. Δεν έχω κάνει ποτέ έναν λαμπερό χαρακτήρα. Θα ήθελα κάποια μέρα, αν και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω».
