Η... ΑΛΛΗ ΕΓΩ
Ημερολόγιο εγκυμοσύνης Νο2: Τι θα γίνει όταν μεγαλώσει;
Μόλις μαθαίνουν οι φίλοι και συγγενείς για την εγκυμοσύνη, δεν είναι λίγοι όσοι αρχίζουν να κάνουν πολύ πολύ μακρινά σχέδια για το έμβρυο...
Η θεωρία της σχετικότητας επιβεβαιώνεται στην πράξη στη διάρκεια της κύησης. Ο χρόνος, ενώ για εσένα αρχίζει να επιβραδύνει –μαζί με το περπάτημά σου, για τους άλλους φαίνεται να επιταχύνει, καθώς με το που μαθαίνουν τα νέα, έστω κι αν είσαι μόλις στον τρίτο μήνα, αρχίζουν να σχεδιάζουν το μέλλον ενός εμβρύου που μπορεί τότε ακόμη να μην ξεπερνά σε μέγεθος τον αντίχειρά σου. Και σύμφωνα με προσωπικές παρατηρήσεις, όσο πιο κοντινά πρόσωπα είναι, τόσο πιο μακρινά πλάνα καταστρώνουν.
Έτσι, από την πρώτη ημέρα που άρχισα να ανακοινώνω την εγκυμοσύνη στους γύρω μου, έχω παραβρεθεί σε συζητήσεις για το αν/πότε/πώς θα το βαφτίσω, αν σκοπεύω να κάνω δεύτερο και τι φύλο θα ήθελα να είναι (χωρίς να γνωρίζω ακόμη με σιγουριά το φύλο του πρώτου), σε ποιο σχολείο θα προτιμούσα να πάει και αν θα με ενδιέφερε να κάνω μια ασφάλεια ζωής στην οποία θα γίνει δικαιούχος στα 18 του. Ακόμη και πρόταση για προξενιό δέχτηκε το έμβρυο. Δυστυχώς, ακόμη δεν έχει δώσει απάντηση, παρόλο που ο (επίσης αγέννητος ακόμη) γαμπρός/ νύφη ακούγεται καλή περίπτωση.
Δεν θα διαφωνήσω ότι μού δίνει αισιοδοξία το να πατάω μερικές φορές το fast forward και να φαντάζομαι το μωρό να γεννιέται αρτιμελές, υγιές και φυσικά όμορφο σαν να έχει βγει από παραμύθι. Μέχρι εκεί, όμως. Το να μπω τώρα στη διαδικασία να σκεφτώ οτιδήποτε πέρα από τον τοκετό, ενώ έχω ακόμη μπροστά μου αρκετούς μήνες γεμάτους χαρές και αγωνίες σε υπερθετικό βαθμό, είναι σαν μου ζητά κάποιος να επιλέξω το αντικείμενο του διδακτορικού μου την περίοδο που δίνω πανελλήνιες εξετάσεις.
Από την άλλη, το πρότζεκτ «From the NICU to the Moon», από το οποίο προέρχεται η κεντρική φωτογραφία αλλά και όσες ακολουθούν, δεν έγινε για να σχολιάσει τα σχέδια που κάνουμε για ένα παιδί πριν από τα γεννοφάσκια του ακόμη, αλλά τις άπειρες δυνατότητες που μπορεί να κρύβει το μικροσκοπικό σώμα ενός πρόωρα γεννημένου μωρού (όλα τα βρέφη φωτογραφήθηκαν ενώ νοσηλεύονταν στη μονάδα πρόωρων νεογνών του αμερικανικού Νοσοκομείου Παίδων της Ατλάντα). Κυρίως όμως έγινε στο πλαίσιο μιας καμπάνιας εκπαίδευσης των γονιών στις ασφαλείς συνθήκες ύπνου ενός μωρού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το ίδιο να ονειρευτεί το μέλλον του.