5 βιβλία ελληνικής λογοτεχνίας για το καλοκαίρι

Αυτό το καλοκαίρι θα ταξιδέψουμε αφηγηματικά σε ζωές ηρώων που θυμίζουν τις δικές μας, ή μπορεί και να μην τις θυμίζουν, μέσα από τις σελίδες των νέων βιβλίων τα οποία υπογράφουν Έλληνες λογοτέχνες που ξεχωρίζουμε. Ας ανακαλύψουμε λοιπόν μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδόσεις των τελευταίων μηνών.

1. Η Λένα Κιτσοπούλου, η δημιουργός με την προβοκατόρικη ματιά, επιστρέφει με τη συλλογή διηγημάτων "Το μάτι του ψαριού" (εκδ. Μεταίχμιο). Οι ήρωές της μοιάζουν κανονικοί -πετάνε χαρταετούς, ερωτεύονται, τρώνε σουφλέ σοκολάτας, έχουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, τις φυσιολογικές δουλειές τους- μέχρι που με αφορμή τη ματαιότητα της ζωής, η οποία κάθε λίγο και λιγάκι μας παρενοχλεί όλους, θα τρελαθούν από τη φυσική τρέλα που κατακλύζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

2. Στις φτωχικές συνοικίες του Νιου Τζέρσεϊ του 1980 μάς μεταφέρουν οι "Δενδρίτες", το νέο μυθιστόρημα της Κάλλιας Παπαδάκη (εκδ. Πόλις). Εκεί ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, η μάνα του, Λουίσα, πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια και η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν: έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. 

3. Οι ήρωες της συλλογής διηγημάτων "Γκιακ" (εκδ. Αντίποδες) του Δημοσθένη Παπαμάρκου, στρατιώτες που πολέμησαν στη μικρασιατική εκστρατεία, με έναν τραχύ προφορικό λόγο αφηγούνται την απώλεια προσανατολισμού, την αδυναμία τους να συμβιβάσουν τους κώδικες της παράδοσης με τα συναισθήματα και τη συνείδησή τους.

4. Στη νουβέλα του Γιώργου Συμπάρδη "Μεγάλες γυναίκες" (εκδ. Μεταίχμιο) συναντάμε μια μοναχική γυναίκα κάπου στην πλατεία Βικτωρίας που, όπως και η ξαδέλφη της η Μίνα και οι υπόλοιπες γυναίκες μιας ενορίας στο Ρουφ, γεμίζει τις Κυριακές της με λειτουργίες και συσσίτια στους απόρους, μέχρι που και οι υπόλοιπες ημέρες της αποκτούν νόημα με την εμφάνιση ενός νεαρού ενοίκου της πολυκατοικίας της, του Σταύρου.

5. Το "Μια ζωή σαν πρόβα" (εκδ. Καστανιώτη) της Ντόρας Γιαννακοπούλου διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, σαν χρονικό μιας οικογένειας, αλλά και σαν απόσπασμα από το αφήγημα της σύγχρονης Ελλάδας. Εκτυλίσσεται από τη Μυτιλήνη μετά την Καταστροφή, διανύει τις περιόδους της Κατοχής και του Εμφυλίου, τη φορτισμένη δεκαετία του '60, όπου ανθίζει ένας έρωτας μετ’ εμποδίων αλλά διακόπτεται από τη χούντα, τα χρόνια της Αντίστασης, με παραστάσεις και συναυλίες στο εξωτερικό, και φτάνει μέχρι την εποχή της "Πρόβας του νυφικού", την αρχή μιας νέας πορείας στα βιβλία και στις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών.