Αυτό που πιο πολύ φοβάμαι μη μου πεις, είναι: ξένος. Αυτή η λέξη μου μοιάζει (πάντα μου έμοιαζε) πιο παγωμένη απ'όλες μας, τις λέξεις τις ελληνικές. Γι' αυτό...

Μια μέρα γιορτή. Μια ζωή γιορτή. Μια ζωή άνοιξη. Μια ζωή κερδισμένη. Μια ζωή ΓΥΝΑΙΚΕΣ. Με διαφορά.

Έχω κι εγώ ανασφάλειες. Όπως κι εσύ. Ψυχραιμία, προσπαθώ να έχω, χωρίς να τα καταφέρνω πάντα. Όπως κι εσύ.

Οι υποσχέσεις παραμονεύουν, οι αποστάσεις μικραίνουν, τα αουτσάιντερ ανυπομονούν, κι εσύ είσαι (ξανά) πρωταγωνίστρια.

Πάει καιρός που, ως γνήσια οπαδός του Μίλαν Κούντερα, ανακάλυψα την ηδονή της βραδύτητας, την αξία της γλυκιάς απραξίας, την ευτυχία της σιέστας. 

      Ξεκίνα. Εσύ ή εγώ; Θα γίνεις λιγότερο αθώα ή περισσότερο υποψιασμένη, ή θα μείνεις το ίδιο εσύ. Ή εγώ... Θα πάρεις τ...

Αφού το ξέρεις. Έτσι είναι ο Χρόνος. Έρχεται και φεύγει, προκαλεί και απαιτεί, κατακτάει και αναστατώνει, απλώνεται και επιβάλλεται. Και περνάει.

Γιορτή πολύτιμα προσωπική. Έρχεται. Kαι τα φέρνει όλα μαζί της. Όλα αυτά που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ομόρφυναν, άλλαξαν, ενηλικιώθηκαν. Mαζί μας. Κι εμείς δεν...

Πάντα αυτό το "προσεχώς" το λάτρευα! Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που το είδα. Πού το είδα;  Ε, εκεί που το πρωτοείδες κι εσύ, στο σινεμά. Και, τι πε...

Εσύ, έκανες κόμπους; Στο μαντήλι σου; Για να θυμάσαι; Κόμπο μονό, κόμπο διπλό, και πήγαινε λέγοντας; Μικρο κοριτσάκι, όταν ήσουνα; Ε, λοιπόν, εγώ έ...

...και σου τη δίνει ο πλαστικός χειρουργός Αναστάσιος Βεκρής.

Αγαπάς την α-ταξία; ΟΚ, και οι αντιθέσεις συμβιβάζονται και τα κενά συμπληρώνονται!